Kitap olacağı için bölümlerin bir kısmı kaldırılmıştır. 🌱 "Sen benden uzak durabilecek misin?" dediğimde sesim kısıktı. Bedeni gerilirken devam etmeye zorladım kendimi. "Bak," deyip elimi çenemin üstündeki elinin üstüne yerleştirdim. "Elin tenimde gözün gözümde." Gözlerindeki ifade kararırken yüzümü biraz ona doğru yanaştırdım. Dudaklarımız arasındaki mesafe öyle azdı ki... Dudakları yavaşça dudak kenarıma dokundu. Nefes nefese kalmış bir vaziyette, daha fazlasını istiyor, elleri arasında milyonlarca parçaya ayrılıyordum. Gözlerim kapanırken dudağımın altındaki çizgiyi öptü. "Ben seni tüketirim, ben seni yeşertemem Zeynep. Sen benden yeni filizlenen bir çiçeği koparıp atmamı istiyorsun. Yapamam be Zeynep. Yapamam. Bunu sana da kendime de yapamam." 🌱 Amcası tarafından geneleve satılan Zeynep Kızıl, başına kötü bir şey gelmeden önce İstihbaratçı Vural Alazoğlu tarafından kurtarılır. Geçmişindeki acılardan sıyrılamayan Vural, Zeynep'in hayatına bir ışık gibi doğmuştur. Zeynep kalbini Vural'a kaptırdığında kendini aşk ve tutku dolu bir ikilemin ortasında bulur.

Sevdaya tutulmuş iki yüreğin hikayesi.

Sevmeyecektim. Her ne olursa olsun daha on altımı doldururken babamın beni sattığı bu adamı sevmeyecektim. Hiçbir zaman dediğini yapmayacaktım. Bana hakim olmasına izin vermeyecektim. Ona direnecektim. Asıl eğlence şimdi başlıyordu. Zorla güzellik olmazdı. Olmayacaktıda. Kesinlikle emin olduğum birşey vardı. Sevmek çok güzeldi, fakat doğru zamanda ve doğru kişiyle. *Sıkıldığımız kötü çocuk iyi kızı sever hikayelerinden değildir. Günümüz aşklarına inat gerçek aşkı anlatır.*

Kendini mesleğine adamış hayatındaki zorlukları kenera bırakmış doktor BEREN ATEŞ Karanlığın efendisi yer altının korlulu rüyası adı duyulsa bile düşmanı titreten bir adam ARSLAN YALINOĞLU namı diğer ATEŞ

Ceylan'nın karşısındaki erkeğe hissettiği çekim öyle güçlüydü ki daha önce hiç tatmadığı bu his yüzünden karşısındaki adamın ona yaptığı teklifi, mantığının değil arzularının sesini dinleyerek kabul etti . Bağlanmak yok, sadece anı yaşayacağız ve keyif alacağız diyerek başladığı anlaşmalı ilişkide sonlarının olmayacağını çok iyi bilirken, ona istemeden aşık olmuştu fakat bu aşkın bedelini kendisi ödeyecekti.

Cihangir, daha fazlasını duymak istemediğini belirten bir el hareketiyle Pablo'nun susmasını sağladı. "Marcus 'un sadakati Gülce 'ye ait. O olmadan yapacağız. " Cihangir, ağzından dökülen ismin ahengiyle kabini tutmak isteyerek elini göğsüne götürdü. Her seferinde kalbi tekleyecek miydi böyle ? Bu dayanılacak bir şey değil dedi kendine. Kalbinin ritminin sahibi artık olmadığına göre sahipsiz bir ritimle sarsılmak ne kadar dayanılırdı? Aklını ve kalbini çoktan teslim etmişti. Ruhu uzun zamandır kendi bedeninde değildi zaten , hep Gülce'nin etrafındaydı. Hissettiği reddedilmişlik duygusu boğazına sağlam bir yumru yapmış gibiydi. Düşüncelerinden uzaklaşıp kalbini tekrar dinledi. "Gülce!!!" Titrek ve kırık bir ritimle sadece "Gülce " aklını karşısındaki adama vermeyi deneyerek dolan gözlerini ovuşturdu. Pablo anlatmaya devam ediyordu. Hemen adapte olmak zorunda dinledi. Gülce ve Cihangir'in akıl almaz aşkına şahit olmaya hoş geldiniz. 1.kitap: KRAL'ın YARASI 2.kitap: ASLAN'ın PENÇESİNDE 3.kitap: DEĞERLİ KARGO Seri birbiriyle bağlantılı ancak kendi içinde bağımsızdır. Yine de spoiler yememek için sırasıyla okumanızı öneririm. Sırasız okumanız da mümkün. Konuları farklı olduğundan.

"Ona bir bak! Onunla beni bir arada düşünebiliyor musun gerçekten?" ☙ ❧ "Onu istemiyorum! Onunla ilgili hiçbir şey istemiyorum. Onu görmek bile istemiyorum ama sen ikimizi bir araya getirmek için canla başla çabaladığından onu sürekli görmek zorunda kalıyorum!" ☙ ❧ "Beni hayata döndürecek kadın o mu? Ona dönüp bir baksana! Hiç bana benziyor mu? Birbirimizin ne kadar farklı olduğunu göremiyor musun?" ● O Kuzgun'du. Kuzgunlar gece gibi siyah olurdu. Gecenin karasını kanatlarında taşır, yüreğini de siyaha boyayan duygular gözlerinden okunurdu. Asla acısını belli etmez, asla gün ışığına aldanmazlardı. Aşkın varlığını dahi bilmezler, onu görmek ve solumak istemezlerdi. Karanın rengini almış ruhları, bir sis gibi hareketlerine yayılırdı. Kuzgun yakardı; siyahıyla, gecesinin acısıyla, sevişiyle ve acısıyla. O ne kadar siyahsa, ben o kadar beyazdım sanki.Gece gibi kara bakışlarına bakıyor ve görsün istiyordum. O kadar derin, o kadar koyu ve o kadar çok şey anlatan bir bakıştı ki, içim titredi. Peri'si olarak ona tutunmak, o bakışlardaki acıyı ve çaresizliği ondan alıp sonsuza kadar yok etmek istedim. Bana ihtiyacı vardı ve bunu dile getiremiyordu. Çünkü çok gururluydu. Çünkü gururun onu koruduğunu düşünüyordu. Oysa gurur, bizi hayattaki güzel şeylerden alıkoyuyordu: cesaretli olmaktan, korkusuz olmaktan, sevmekten. Ona, "Yeter artık," diye fısıldamak istedim. "Görmelisin artık beni. Ve teslim olmalısın..." Ama hiçbir şey diyemedim. Biz kelimeler hakkında ne bilirdik ki? Ve duygular hakkında? Konuşamayacak kadar yoğun duygular boğazımızda düğümlenirken titrerdik ancak dil kemiğe bürünüp de söze gelmezdi. Su bütün sızıları dindirirdi ama suyun sızladığını kimse bilmezdi. Gözlerimi kapatmak istedim. Suyun sızısını içimde hissetmek istedim. Sızılarımı dindirebilseydi, ona ne derdim? AŞK SERİSİ 4. KİTAP