To Have and To Hold Hindi kilala ni Maurin si Vince Hidalgo. Pero isang araw, basta na lang dumating ang lalaki sa apartment niya. Nang makita ito ay isang salita lang ang kanyang naisip: wonderful! Ipinagpipilitan ni Vince na kasalanan niya ang isang aksidenteng nangyari eight months ago. He was a thirty-four-year-old widower at ang kaisa-isang anak nito ay namatay pa sa aksidenteng iyon. Vince wanted her to pay for it. Ayaw ni Maurin na mademanda. She was a teacher at reputasyon niya ang nakataya. Hindi rin naman balak ni Vince na dalhin pa sa korte ang problema. There was only one solution in his mind. "You killed my son," sabi nito na puno ng akusasyon. "You must bear me another son." ------- From This Day Forward Theirs was a whirlwind romance. Nasa kanila na yata ang titulong "Shortest Engagement of the Entire Romance History." Pakiramdam ni Kristel ay wala nang pinakatama pang gawin kundi ang pumayag sa alok na kasal ni Alex. They both fell in love with each other in almost an instant. At hindi nga sila nag-aksaya ng sandali. Nagpakasal sila Soon they discovered each other's fault. Iniwan ni Kristel si Alex sa farm sa pag-asang susuyuin siya nito at hihimuking bumalik doon. Subalit nagkamali siya iba ang naiuklasan niya Alex was busy seeing his childhood sweetheart. Alex is mine! protesta ng puso niya.

"Huwag ka nang magtrabaho, Mommy," ungot nito kanina habang nagbibihis siya. "Hindi puwede, anak. Nakakahiya na kay Tito Ariel mo. Siya pa naman ang nagpasok sa akin." "Dati naman, hindi ka nagtatrabaho," ungol pa ni Mickey. "Malaki ka na at hindi na alagain. Kaya puwede na akong magtrabaho. 'Di ba may mga friends ka na nga na ayaw mong ipakilala sa akin?" kunwa ay sumbat niya rito. Alam niya, nagkakaroon na ng crush si Mickey. At kung hindi pa siya ang nag-ayos ng closet nito ay hindi niya madidiskubre ang pinakatagu-tagong picture ng isang babaeng kaedad nito. The girl was cute. Pamilyar sa kanya. Nakakamatay ang irap na ipinukol sa kanya ni Mickey nang tingnan niya ito mula sa repleksyon ng salamin. "Mommy, ha?" Nanggagalaiti ito. "Why deny her, darling? Wala namang problema sa mommy," madiplomasya niyang tugon. "See, you're growing up. One day, sasabihin mo na lang sa akin, you're getting married. Maiiwan na si Mommy. At least man lang may trabaho ako para hindi naman ako masyadong malungkot, 'di ba?" "You mean, you don't intend to get married again?" Nagban¬gon-sigla si Mickey. Natigilan siya. Matagal na nilang hindi napag-uusapan ng anak ang tungkol sa "pag-aasawa" niya. At matagal na ring hindi iyon sumasagi sa isipan niya. Kung hindi pa iyon nabanggit muli ni Mickey ay lubusan na nga niyang nakalimutan ang tungkol doon. "Mickey, hindi natin alam. 'Di ba, there are things that come unexpectedly?" "Basta. Sa akin, walang kapalit si Daddy." "And who told you na papalitan ko ang daddy mo? No one could replace him, Mickey. Pero, 'di ba, we could give love naman to everybody?" "Basta!" Mas may diin ang tono nito. "I don't want you to get married again."

Pagkatapos ng graduation sa high school ay nagkahiwa-hiwalay sina Fatima Mae at ang kanyang mga kaklase. Wala na siyang balita sa mga ito. Kaya ganoon na lang ang gulat niya nang makasabay niya sa eroplano si Alejo Sampana. Hindi kailanman niya maaaring makalimutan ito. He had been, after all, an inspiration in her life. At sa muling pagkikita nila, natanto niya na gaano man katagal ang panahong lumipas ay nanatiling nakadambana ito sa kanyang puso. Ngunit tila may mabigat na dinadala ito sa dibdib. Nakikita niya iyon sa malungkot na mga mata nito. Maybe she could do something to erase that pain... with all the love she had for him...

Nakasanayan na ni Beverly ang mag-over the bakod sa kapitbahay para mag-swimming. Nasa kasarapan na siya ng paglalangoy nnag pag-ahon niya ay isang napakatikas at napakaguwapong lalaki ang nakita niya. Si Mitch. Ang bagong may-ari ng bahay. At masungit siyang sinisita nito at inaakusahan ng trespassing. Aba, malay niya, Hindi siya na-inform na iba na pala ang may-ari doon. Ang alam niya welcome siyang mag-swimming anytime. Pero napagtripan yata siyani Kupido. Kahit noong unang pagkikita nila ay halos isumpa siya nito, nito namang mga huling araw ay hindi niya malaman kung bakit gustong-gusto niyang ma-"sight" ang masungit niyang kapitbahay. Hmmm... puso na yata niya ang trespassing talaga.

When a philandering butler realizes his romantic feelings towards the spoiled and pompous ass Marquess Jacques Sotello, will he have the guts to admit his change of heart or will he forever keep it hidden? ****** Good-looking and highly efficient as a butler, Cloud Sebastian Beaumont thought that he had life figured out already, he thought nothing could surprise him anymore. Oh, how wrong he was. The world as he knew it was turned upside down by an irritating, pompous, spoiled ass and foul-mouthed nobleman who knew nothing but shop. Marquess Jacques Sotello was the kind of person he disliked the most, but how the heck did his hate turn into something else - something that made him say 'je t'aime'? DISCLAIMER: This is a Tagalog language story WARNING: Mature Content Inside

Mula noon hanggang ngayon, palagi nang nagsisilbing anghel sa buhay niya si Amor. At hindi niya inakalang sa kabila ng mga taong lumipas ay makakagawa pa rin ito ng bagay na maglalayo sa kanya sa kapahamakan. Nakipagkita si Amor kay Joel para magpatulong sa binabalak niyang class reunion para sa batch nila noong high school. Pero may hihingin din pala itong pabor sa kanya. Humingi si Joel ng tulong para maitaboy ang babaeng habol nang habol dito. Well, she could do that. Basta ba tutulungan siya nitong ayusin ang reunion nila. Pero imbes na ang reunion ang asikasuhin nila, nauwi iyon sa komplikadong sitwasyon. Sa pagtataboy nila sa babaeng ayaw tantanan si Joel ay nahuli sila ng pamilya nila sa isang napaka-intimate na sitwasyon. At buong bayan yata ang nakaalam niyon! Siguradong kapag kinompronta sila ng kanya-kanyang pamilya, isa-suggest ng mga ito na magpakasal sila. Ano ang gagawin nila? Magagawa ba ni Amor na tumangging magpakasal kay Joel? After all, she had been loving him all her life.

She guessed that this was the best part of being in love, loving someone and being happy about that love. The kind of love that even though you can never have him, you'd still be happy because you've been given the chance to be with him even if your role was just to be his best friend. Nile was the perfect best friend a girl could wish for. Or so Karen thought. Nang inalok niya itong maging pretend boyfriend niya dahil sa problema niya sa pagsusulat ay pumayag ito. She realized he was indeed a boyfriend material. Kung inaasikaso siya nito noong magkaibigan pa lang sila, lalo na ngayong "magkasintahan" na sila. Hanggang sa binibigyan na niya ng malisya ang lahat ng gawin nito sa kanya. Enjoy na enjoy siya kapag nakukulong siya sa mga bisig nito. Bumibilis ang tibok ng puso niya kapag nasa malapit ito. Diyata't unti-unti nang nahuhulog ang sutil na puso niya sa mga ipinapakita ni Nile sa kanya? Hindi yata alam ng puso niya ang kasabihang "walang talo-talo sa magkakaibigan!" Handa na sana siyang itago na lang ang damdamin niya para kay Nile ngunit biglang hinalikan siya nito. At sa mga labi pa. Uh-oh. Why did he kiss her like that?

My Gossip Girl By Angeline Buena

It's the first manuscript that I wrote for PHR pero dumaan to sa katakot-takot na revision. Tatlo o apat na beses yata to na-reject. hahaha Huwag niyo akong batuhin ng cheese kung sobrang korny ko noon. haha Peace!

"Masisisi mo ba ako kung ngayong nagkita uli tayo, ayoko nang maghintay pa ng matagal na panahon para tuluyan ka nang maging akin?" Walang hindi nakakaalam sa pagmamahalan nina Joanna Marie at Lemuel noong high school. Pero dahil sa mga hindi nila kontroladong pangyayari ay nagkahiwalay sila. Sa loob ng mahigit isang dekada, hindi alam ni Joanna Marie kung naaalala pa rin ba siya ni Lemuel kahit paano. Dahil kung siya ang tatanungin, hindi nakalimot ang puso niya. Patuloy niya itong minamahal. At ngayong dumating ang pagkakataon na muli silang magkakaharap, madudugtungan kaya ang pag-ibig nila sa kabila ng mga hindi magandang pangyayari noon?