[24/06/2018 ?] Katran kokan ruhlardı onlar. Ruhları yanıp kül olurken etrafada is kokusu yayılıyordu. Etrafa yayılan bu is kokusu bir virus misali yeni kurbanlarını hastalandırıyordu. Bu viruse yakalananlarda bu ızdırabın içerisindeydi artık. Her biri hayallerini öldürüp tavana asıyor, bacaklarını koparmak zorunda kalıyordu. Yaşam kelimesi hiç dudaklarına yakışmazken bir yandanda yaşamanın nasıl birşey olduğunu arzuluyorlardı. Maral lise son sınıf öğrencisidir. İçine kapanık ve insanlardan uzakta kalan bir tiptir. İnsan ilişkilerinde mağlup kalması onu oldukça üzüyordur. Hayatı sıradan ve monoton geçerken telefonuna gelen mesajla neler olacağından habersizdir. Ama davet edildiği yer hiçte diğer sosyal medya uygulamalarına benzemez. Yeni kurulan bu oyun platformunda diğer oyuncular da psikolojik sorunlarla boğuşan ve intihar etmeye hazırlananlardır. Maral ilk başta intiharın saçma olduğunu düşünür ama sonralarda bu ona cazip gelmeye başlar. Kendi içinde yaşadığı sıkıntıların bir yanı sırada ailevi sorunları vardır. Gün geçtikçe sorunlar üstüne üstüne gelmeye ve başlar. Hayatı eskisinden daha çok zorlaşır ama çevresindekilerin maskeleri birbir düşmeye başlar. Hayatına girip çıkan insanlar kafasını karıştırıp onun zihnindeki kuyuya çekilmesine sebep olurken sadece tek bir insan, binlerce kilometre ötedeki tek bir insan onu kuyusundan çekip kurtarmaz. Onunla birlikte kuyusuna düşer... "Ya kelebekler dünyayı gördükten sonra intihar ediyorsa?" [Bu kitap içine ata ata içi çürüyenlere ithaf edilmiştir.]

11/04/20 Yaşama arzusunu kaybedip kadınını hergün dileyen adam, nefes almanın hediye olduğunu düşünen kırık bir kadın, peşlerinden gelen belalar. Ama her bela onlara bulaştıkça dahada çok bulaşacaklardı birbirlerine... Deniz elindeki tüm imkanlara rağmen ailesinden manevi değer göremeyen bir çocukluk geçirmiştir. Çocukluğunda ki kırgınlıklar ile iyice bunalıma girmesinin ardından reşit olur olmaz ailesinden ayrılıp başka bir şehirde kendine yeni bir hayat kurmayı planlar. Yıllarca gördüğü lüks hayatın dışında gerçeklikleri tüm çıplaklığıyla görmektedir. Tanıştığı Caner ile karıştığı işler ile zamanla mahalle hayatına ayak uydurur. Ancak geçmişinin pençesinde kısılı kaldığında intihar düşüncesi ile hayattan asla zevk almaz. Çocukluk aşkı onun sürekli rüyalarına girerken her geçen gün bu bataklıkta daha çok batar. Tam intihar etmek üzere gelen telefon ile yeni bir sayfa açacağından habersizdir. [Bir bölümden kesit] "Kimse bana derdini anlatmazdı. Bu yüzden sana beceriksizce motivasyon vermeyeceğim." "Dinlesende yeter, tabii istersen." "Mesele bu değil. Mesele hiçbirzaman hayatı o kadar güzel yaşayamadığım için anlatacak birşeyimin olmaması..." "O kadar umutsuz vaka..." "Umutsuz vakanın ta kendisiyim." Toprak huzursuzca ayaklandı ve defteri sıkıcı önünde tutup birkaç adım geriledi ve arkasını döndü. "Ama ben tıpkı benim gibi olanlara umut olmak için anlatacak birşeylerimin olmasını istiyorum. Umutsuz vaka olmayı değil."

03|03|19

Eğer canınız sıkılıyor ve boş boş duruyorsanız yazmış olduğum bu kitabımdaki önerilerime göz atabilirsiniz. ~Her öneri benim önerim değildir! Hadi başlıyalım ~🍫