Okulun iki en popüler erkeği. Biri bütün okulun korktuğu ve korkudan ses çıkaramadığı Rüzgar. Diğeri istediğin de Rüzgar kadar korkunç olan ama bu yanını göstermeyen Doruk. Birbirlerinden nefret eden bu iki genç ya üvey kardeş olmak zorunda kalırlarsa? Peki ikisi de okula yeni gelen burslu öğrenci Kumsal'a aşık olsa? En fazla ne olabilir? Zaten her gün kavga eden bu iki genç için işler daha fazla karışmış olur mu? Sanki aynı evde yaşamak sorun değilmiş gibi. Rüzgar.. Dövüş konusunda tek rakibi Doruk! Okulun kabadayısı ama gene de okulun en gözde çocuklarınden biri. Herkes o ne derse yapar, Doruk hariç! Seras oteller zincirinin tek varisi. Babası öldükten sonra annesi ile tek başına kalan Rüzgar, bir ay önce annesinin Doruk'un babasıyla evlenmesi üzerine artık yalnız kalmıştır. Kimseye belli etmesede istediği ilgiyi hiçbir zaman bulamamıştır. Sert tavranın arkasında kimseye göstermediği kırılgan tarafını hep saklamıştır. Doruk.. Okulun gözde çocuklarından. Rüzgar'ın hareketlerine çoğu zaman karışmasada bazı zamanlar oyunlarını bozar. Okul da Rüzgar'dan korkmayan iki kişiden biri. Genelde etrafına karşı hep iyi huylu olan Doruk, ıçinde kimseye göstermediği bir Rüzgar yatıyor. Akal inşaat şirketlerinin tek varisi. Annesi öldükten sonra babası ile birlikte yaşıyordu. Taki babası Rüzgar'ın annesi ile evlenene kadar. Kumsal.. İzmir Güzel sanatlar lisesinde okuyordu. Sesi, piyonosu ve dansı o'na Türkiye'nin en iyi kolejinde tam burs sağladı. Kazandığı bu burs sayesinde annesini İzmir'de bırakarak İstanbul'a yerleşti. Kendi halinde sessiz, sakin ama damaranı basınca içinden bir kaplan çıkıyor. Annesine yük olmamak için, okul çıkışlarında yarı zamanla çalışıyor. Peki bursluları ezen Rüzgar'la ne yapacak? Baş edebilecek mi?

Aşk,uçurtmalara benzer paşam... Sen ne kadar seversen sev,ne kadar özgür bırakırsan bırak o kendi karar vermeli ne kadar yükseleceğine... Çocukluğumuz uçurtmalarımızdı bizim bir de sevdalarımız... Sevdalarımızı da böyle yaşardık,korurduk hatta kimi zaman ne kadar sıkı tutarsak tutalım elimizden kayıp giderdi ama mesele hiçbir zaman bizimle kalanlar olmazdı zaten... Bizim peşinden koştuklarımızdı. Şanslıysak beraber aynı gökyüzüne bakar,aynı gökyüzüne inanırdık... Ama inanıyordum ki o uçurtmalar gibi kimi zaman tek renk ya da rengarenk ama sevdalar da vardı, sevdayı kendine zehir edende.

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

"Ne bakıyorsunuz? hepiniz koca bir pislik siniz. Neden biliyor musunuz? İstediklerinizi yapacak yürek yok sizde. Benim gibi insanlara ihtiyacınız var. Benim gibi insanlar gerekli... Ben olmadan bir hiçsiniz böylece parmağınızı uzatıp " Hey! işte kötü Mafya adamı "diyeceksiniz. peki bu adam size ne yapıyor? yanlış ve yalan söyleyenleri öldürüyorum. iyi adam mı? siz iyi değilsiniz sadece yalan söylemeyi iyi biliyorsunuz! Ben her zaman doğruyu söylerim. pekala kötü adama saygı duymayı öğrenin!" "Bana bakmamanla baş edebilirim Asel ama başkalarına bakmana dayanamam bıçağı alır tam kalbine saplarım". "Mutluluk bu muydu? mutluluk neydi ben bilmezdim. O vardı bir zamanlar, onu sevmiştim. Sevgi o muydu? Sevgi neydi? Coşkun akan dere, sonbahar rüzgarıyla ürperen yapraklar, cama vurup dağılan yağmur damlaları, bir yürek çarpıntısı.. sonunda coşkun akan dere durulur göz yaşların'la, yapraklar kurur, dökülür, yağmur diner, güneş çıkardı.. Sevgi neydi? sevgi sahip çıkan dost, sıcak insan eli, insan emeğiydi, sevgi iyilikle kötülüktü, sevgi emekti Buğra..." Biz acımasız olmayı atlattık, şimdi daha huzurlu onunla yaşayabiliriz... O bir Mafya Adamı o düşmanlarının ve inandıklarının peşinde koşan, tutkularıyla yaşayan, dokunmasan da ellerinin soğukluğu, sertliği, acımasız olduğu gözlerinden belli oluyordu.. O koca bir adam.. O Yüzündeki her çizgiye anlam ve işkence kurmuş bir Mafya... O.. ağzından ne çıksa her şeyi yapabilen tek kadındı çünkü Mafya bir Adamın karısıydı... Tüm haklar saklıdır. Hiçbir şekilde kopyalanamaz ya da yapıştırılamaz aksi takdirde gerekli yasal işlemler başlatılacaktır.

"Aşkın gelişi, aklın gidişidir." Acaba gerçekten öyle midir? Ya da bir dil bir insan, iki dil... Ah, neyse boş verin şimdi dili falan! Burada asıl önemli olan, aşkın dili! Neşeli, sevimli, az biraz inatçı, ama yeri gelince masum bir kedi olan Aslı Karahan ile Roma'yı fethetmeye hazır mısınız? Yalnız, çapkın İtalyanların, aşk dolu kahkahaların ve enfes lezzetlerin de eşlik edeceği bu yolculuk için sizi baştan uyarıyorum. Kemerlerinizi sakıca bağlayın ve yanınızda oturan yol arkadaşınıza dikkatlice bakın! Belki siz de Aslı gibi hayatınızın aşkıyla, hiç ummadığınız bir yerde ve kesinlikle kimseye anlatmak istemeyeceğiniz bir şekilde tanışabilirsiniz. Kim bilir? Pekâlâ, hazır mıyız? O hâlde "Rastlantı" kalkışa hazır... (Tanıtım Bülteninden)

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?

Hiç boşlukta hissettiğiniz oldu mu? Ya da ruhunuzu kaybettiğiniz? -Herşey yeni bir eve taşınmamızla başlamıştı. Hayatımın bu kadar değişeceği aklımın ucundan bile geçmemişti. Yaşadıklarıma bir anlam veremiyordum. Hislerim,bedenim,ruhum sanki hepsi birer toz olup uçmuştu. Ben benliğimi kaybetmiştim. Hira, 17 yaşında bir genç kızdır. Çocukluk aşkı Eymen'i geride bırakıp Eskişehir'i terk etmiştir ve İstanbul'a, annesinin yeni hayatına yerleşmiştir. Okulda olanlar yüzünden annesi Hira'nın da eski bir dostu olan, yani Psikiyatrist Rüzgar'a gönderir. Hira onunla görüşmeyi kabul eder ve onu gördüğü günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmamıştır...