Aşk sırası onlarda... Onlar kim mi? BENİMLE DANS ET ekibinin veliahtları geliyor... Daha eğlenceli, Daha kıskanç, Daha ateşli, Daha tutkulu ve daha aşık... Çünkü onlar sürümlerinin bir üst modeli... "Aşk sırası bizde, Lütfen sahne boşalsın!"

Adam bir yangından kalan küldü... Kadın ateş... Adam ateşte yanma niyetinde değildi, ama kadının bakışları yakıyordu işte... Kaçamıyordu... ve teslim oldu, yandı... Anıl Bozkurt, o kadının ateşi ile cayır cayır sessiz sedasız yandı... ve hayatın ciddiyetinden kendini arındırmış, acılarını kahkahalarının ardına gizlemiş, kimsesizliğini iki kişinin yüreğinde yok etmiş, hayattan eğlenceden başka bir şey beklemeyen delidolu adamımız Seha Karasis. Çünkü hayat onlardan en değerli varlıkları olan ailerini almıştı ve ikisinin de kaybedecek hiçbir şeyi kalmamıştı. Canlarından başka... O da o kadar önemli değildi. Ta ki o iki kıvılcım yüreklerine düşüp küllerini yeniden kor ateşlerle yakacakları ana kadar... BİR YANGININ KÜLLERİ... BAŞLIYOR...

Bir düğün, bu düğünü her şeyi ile organize eden bir şirket ve geline aşık olan şirket sahibi... Yasaklar nereye kadar kelepçeleyebilirdi sözleri... Yasak ne kadar mani olabilirdi iki yüreğin çarpıntısına... Akay... Hayatının aşkını arayan, yalnız bir adam... Ada... Hayatının aşkını bulamayan, mantığı ile adım atan bir kadın... Ve ilk bakıştaki yasak çekim... Savaş... Hayatını özgürlüğü ile bütünleştirmiş, asla yasak, kural tanımayan bir adamdı... Lina... Hayatında tek bir gece özgürce uçmak isteyen bir kızdı... İkisininde hayatında büyük izler bırakan bir gece... Kızın unutmak istediği geceyi, ona inatla hatırlatan bir adam... Ve kadını engelleyen, adamı çıldırtan yasaklar... YASAK SERİSİNİN İKİNCİ VE EĞLENCELİ HİKAYESİ 'DAVETİYE' SİZLERLE

Bir tarafta ilk görüşte başlayan büyük bir aşk... Bir tarafta çocukluktan içlerinde büyüyen masum bir aşk... Ve kıskançlıkla harmanlanan tutkulu bir sevda... Mert Ali Alahanlı... İlk görüşte aşık olmuşlardı Meltem'le birbirlerine. İlk görüşte adam ruhunu teslim etmişti kızın ellerine. Kız ise tüm benliğini kaptırmıştı onun gözlerine... Çınar Soylu... Eva doğduğu gün elini tuttuğu anda yüreği zaten seçmişti sahibini... Büyüdükçe sevginin ismi değişti, aşkın rengi koyulaştı, Masum bakışlar yerini tutkuya bıraktı... Ve hepsi de tutkunun en koyu rengine boyandılar... Kızıl bir aşka... Sıra onlarda... Büyük aşklarla, tutkulu bakışlarla sevdayı öğrenen yüreklerin hikayesi... KIZIL GÜNEŞ... BÜYÜK AŞK SERİSİNİN ÜÇÜNCÜ HİKAYESİ SİZLERLE...

Okumaya gittiği Amerika'da bir sevgili bırakıp gelen bir adam Ve iş için gittiği Urfa'da yine ailesinden gizli başka biri ile evlenirse ne olur? Tüm uzak durma çabalarını bir bakışı ile yıkan bir kadından ne kadar uzak durabilir? Mısra ile Poyraz Soylu'nun çapkın, sıra dışı oğulları KUZEY SOYLU sizlerle... "Cesaretin kitabını gözlerinle yazacağım kadın..."

Yasak her zaman cezbedici olandır. Peki ne kadar ileri gidebilirsiniz? Ne kadarına cesaretiniz var? Aşkı mı seçerdiniz, gönülsüz tutsaklığı mı? Onlar araftaydı... Ne gidebilendi ne de kalan... Ne karar verendi Ne vazgeçen... Tutarsızdı adam... Çaresizce aşıktı kadın... Adam haykırdıkça, kadın sustu... Kadın konuştuğu an adam boğuldu... Adamın yüreği kadınındı, hayatı başkasının... Kadının her şeyi onundu, ama yasağıydı adamın. Şimdi gidendi kadın ve susma sırası ondaydı! Susacak mıydı?

İmkansız Aşkın Tanımlarıydık seninle... İmkansızdık, Yine de aşka ilk anda kapılmaktan kaçamadık... Düştük, Her seferinde kalktık Ama bir türlü o 'Mutlu Son' yazısını Sonumuza yazamadık... Biz mi beceremedik aşk denilen duyguyu yaşamayı, Yoksa tüm yollarımız tuzaklı mıydı? Göremedik... Kaç bilinmezli bir problemdik bilmiyorum ama, Bir araya gelsek de sonumuzu çözemedik... Üç yanlışımızla birlikte tüm doğrularımızı kaybettik... Şimdi mi? Gücümüz olsa bile, Cesaretimiz kaldı mı ki? AŞK'4.SANİYE YAKINDA...

Kadın eline doladığı künyeyi adama doğru uzattı, "Bak! Bu isme iyi bak! Hatırladın mı?" Karşısındaki adam sadece ona bakıyor, sesini bile çıkaramıyordu. İpek ona yaklaşıp elini tuttuğunda diğer silah arkadaşları onun ne yapacağını anlayıp, mağaranın dışına doğru çıktılar. "Bu hayvanların da gece ulumalarından hiçbir şey duyulmuyor değil mi Ferman?" dedi Kerem karşısındaki dağlık alana bakarak. "Aynen komutanım aynen. Yanımdaki adamı zor duyuyorum inan ki." İpek o anlarda adamın elini tutup kırılana kadar kıvırınca, adam acıyla mağarayı inleterek bağırdı. "Mesela şimdi biri avazı çıktığı kadar bağırsın, duyamam yani. Bir de roketler, havanlar patladı kulağımın dibinde, Allah seni inandırsın bir çınlıyor ki kulağım anlatamam komutanım." "Aynen aynen. Bende bir şey duymuyorum." İpek bu sefer künyeyi adamın boğazına doladı, "Bu künyede ismi yazan adam, benim sevdiğim adamdı lan! O durdurduğun kalp, benimdi! Bende senin nefesini keseceğim!" "Yapma! Yalvarırım yapma!" "Yalvarma lan bana!" diye gürledi. "İşte sizinle aramızdaki fark bu! Eminim sen benim askerimi öldürürken o sana bir kere bile yalvarmamıştır. Eminim yüzüne tükürmüştür. Eminim ağzından bir tek 'Vatan Sağolsun' kelimeleri çıkmıştır ve sen pislik herif, askerimin her kanı bu vatana helal olsun, senin de yerin cehennemin dibi olsun!" diyerek elindeki sevdiği adamın isminin yazdığı künyeyle adamın nefesini kesti. "Bu vatana bin tane Doğan Kalamış feda olsun!" gözyaşını silerek elindeki künyeyi boynuna taktı ve mağaradan çıktığında ona bakan komutanına, "Doğan Kalamış'ı şehit eden pislik ölü olarak ele geçirildi komutanım," dedi. 'DİPSİZ KUYU' SİZLERLE...

"Soyun." Gözleri kin dolu bakıyordu. Kin ve Nefret dolu. Duyduğum kelime beynime bir mızrak gibi saplandığında ceketimin cebinden çıkardığım bıçağı hızla ona doğrulttum. Her ne kadar bunu yapmaya cesaretim olmasa da; onun gözünü, korkmayacağını bildiğim hâlde ekmek kırıntısı kadar olamayan bir umutla korkutmaya çalışıyordum. Ne yazık ki bu bir aptallıktan ibaretti. Canım sadece daha fazla yanacaktı. Sağ elimi havada olumsuz anlamda savurarak, "Asla," diye bağırdım. "Git buradan!" Göz yaşlarım tek tek çeneme doğru süzülürken, bulanıklaşan görüntüleri netleştiremiyordum. Dudaklarının arasında ki sigara dumanını soluyarak alay dolu gülümsedi. Her kalp atışı, ruhumu titretiyordu. Omzunu yasladığı duvardan ayrılarak neredeyse bitmiş olan sigarasını yere attı ve rugan ayakkabısının ucuyla ezerek umursuz bir şekilde elimde ki bıçağa baktı. Gözlerini yeni bir alay bürüdüğünde, "Bu bıçakla mı tehdit ediyorsun beni?" diyerek, daha başlamadan sonlanan mağlubiyetime gülümsedi. Ardından kömür karası bakışları yeniden gözlerime uğradığında, keskin yüz hatları daha da derinleşerek öfkeli bir hâle büründü. Nabzı, nabzıma işliyordu. Gözlerinde ki alay silinerek okunamaz bir hale geldiğinde kaşları büyük bir soğukkanlılıkla çatıldı. "Hiçbir şey ama hiçbir şey; bana ait olduğun gerçeğini değiştiremez, Şura Yosun." ••• ▪ UYARI: LÜTFEN, ÇOK FAZLA GİZEM, FAZLA ACI, FAZLA GÖZ YAŞI, FAZLA ENTRİKA VE FAZLA DRAM İÇEREN KİTAPLARA TAHAMMÜL EDEMİYORSANIZ BAŞLAMAYIN, ÇÜNKÜ AŞIRI GİZEM, ŞİDDET VE PSİKOLOJİK GERİLİM İÇERİR! Okurken hissettiğiniz tüm duyguları sizinle birlikte hissediyor olacağım, bu bir bağımlılık. Peki ya, sen Bağlanmaya hazır mısın? ▪

''Şeytanın bileklerinde saklıdır belki de insanlığın rehberi zira böylesine bir insanlık yalnızca ondan öğrenilmiş kadar kötü olabilirdi.'' Her şeye rağmen yaşamaya devam etti çünkü yaşaması gerekti. İdealleri uğruna, hiçe sayılmış ruhu uğruna ve yıkık dökük bir harabeyi andıran kalbi uğruna. Ellerinden alıp ellere verdikleri hayatını tırnaklarının uçlarıyla kazanmak pahasına yaşamak zorundaydı. Ve yaşadı. Çok acıdı, çok acıttı belki ama bir gün o acı bir başkasına karıştı. İşte bu sefer ikisi birden yanmaya başladı. Farklı notalarda tek bir ritim oldu, çünkü artık kalpleri aynı şarkıyı söylüyordu. Bu onlara aitti ve onlar susana kadar bu şarkı hiç bitmeyecekti.