civaba
Yumruk sesiyle arkama döndüm. Simsiyah giyinmiş sert bakışlarının odağında sadece ben vardım. ''Yeter.'' dedi.
Neye yeterdi tam olarak? Suçlanan benim abimdi.
''Tam olarak neye yetiyor? Suçlanan benim abim.'' dedim dik durarak. Suratında sahte bir gülüş belirdi. Gözlerinin mavisi daha da koyuldu.
''Ölen de benim kardeşim.'' dedi soğuk bir sesle.
Odaya ölüm sessizliği çöktü. Omuzlarımı asla indirmeden dik dik bakmaya devam ettim. Bakışlarını benden alarak babama çevirdi. Ve ruhumu bedenimden ayıran o cümleyi kurdu.
''Kana karşı kan.''