Shiruhi , to tu dochodzi do nietypowych zabójstw. Ludzie wyglądają jak marionetki a do ich kończyn przyczepiane są sznurki. Znany w całym mieście detektyw Keiji Miyazawa podejmuje się próby odkrycia motywów i celów znanego mordercy pod pseudonimem "Lalkarz". Ale czy uda mu się odkryć tajemnice ? I co się wydarzy, gdy do jego życia wkroczy Yuji ? Uwaga : Opowiadanie poświęcone jest miłości męsko-męskiej, śladowa ilość wulgaryzmów ( no może trochę więcej ) i scen związanych z trupami :3

Jest połowa XIX wieku. W wielkim świecie właśnie rozrasta się nowa forma przemysłu rozrywkowego, co dzieje się za sprawą pojawienia się objazdowych cyrków i prezentowanej przez ich założycieli sztuki. Jeden z takich właśnie zespołów, zawitał właśnie do niewielkiego miasta, w którym żyje pewien bezdomny chłopiec. Pod wpływem nagłego natchnienia, postanawia udać się on na plac, gdzie zajechali artyści. Tam odkrywa, że Mistrz Cyrku prezentuje w swoim programie dość nietypową atrakcję. Romans/Fantasy/Paranormal/LGBT+/Różnica wieku/Bestia Publikowane w czasie: 17 sierpnia 2018 - 3 maja 2019 Korekta z ulepszeniem: 29 grudnia 2021 - Grafiki wykorzystane przy tworzeniu okładek nie są moją własnością.

O tej historii zbyt wiele powiedzieć nie można, ponieważ od razu niektórzy mogliby ją sklasyfikować czy wrzucić do określonej szufladki. A tego jako autor staram się unikać za wszelką cenę. Historia opowiada po prostu o przełamywaniu własnych słabości, a także pomocy jaką drugi człowiek może ofiarować innemu jeśli zrobi to wystarczająco umiejętnie i wykaże się dużą cierpliwością.

Yuki, strachliwa omega niechcąca mieć alfy przez złe doświadczenia. Filip, książę szukający swojej małej omegi, by rozpieszczać ją i kochać całym sercem. Czy kiedy ich drogi się zejdą będzie im łatwo się dopasować? Czy Yuki zdobędzie się na odwagę i przezwycięży strach do swojego mate? Czy Filip przekona do siebie omegę?

On, duże dziecko Dostał od życia huśtawkę Nastrojów Lubił się bujać W nim Chociaż wolał W obłokach Łatwiej mu było dosięgnąć* /Czyli jak za pomocą trzcinowej rurki pewien chochlik połączył ze sobą losy wielu, a te później tak się splątały, że wyewoluowały w zaskakującym kierunku, tworząc pełną humoru i emocji sagę, jakiej jeszcze nie było. |ZAKOŃCZONE| Zawiera elementy 18+ [erotyka, przekleństwa (te wiedźm też, hehe~), i trochę przemocy, tej brutalniejszej jednakże na szczęście dla pewnego irytka skończonej głównie na zamierzeniach] *trochę zmieniony wiersz "Jak dzieci"

Mieszkańcy jednego z wielu Podgórz już od wieków wpatrują się w lśniący białym śniegiem szczyt. Kiedy podróżny podczas przechadzania się po bardzo zwyczajnych, zwyczajnie brudnych i nadzwyczajnie zwyczajnie zatłoczonych uliczkach zawiesi oko na grupie ludzi, wlepiających chciwe oczy w górujący nad nimi stożek, pięć osób na raz rzuci się by wytłumaczyć takiemu co i jak. "Wy przyjezdni nie wiecie, ale tam, tam na górze, Mag ma swoją warownię. Rozumiecie, zamek. Czarodziejski. Mówią, że pono w samiuśkie południe od diamentowych kopuł światło się odbija, i tylko wtedy można ten pałac-miraż zoczyć." Po takich słowach trudno by podróżny także nie zadarł głowy, i nie próbował przejrzeć chmur w których tonie szczyt. A kiedy wszyscy patrzą w górę, kto patrzy na własne sakiewki... *gasp* 19.12.2019 - pierwsze miejsce w fantasy!

Jessie ma przyjaciela i mnóstwo klientów. Ma siniaki na plecach, blizny i złe myśli. Rowan ma pustkę w sercu, talent i skłonności do szantażu. Obydwoje są tak potwornie skrzywdzeni i przestraszeni, że na chwilę zapominają, że powinni się nienawidzić. Historia o malarzu który znalazł inspirację w dziwce i o dziwce, która znalazła w malarzu coś zupełnie innego.

W świecie, którym żyje Gwyn omegi są rzadkie, więc taka omega ma już zaplanowane życie. Gwyn ma zostać małżonkiem przywódcy watahy, do której należy. Na kilka godzin przed planowaną uroczystością watahę atakuje inna, a z krwawej rzezi cało wychodzi Gwyn, którego uratował Desires - jego mate. Czy teraz Gwyn może poczuć się bezpiecznie u boku Desiresa? (Praca brała udział w konkursie literackim - Wilcze Potyczki)

Janek od zawsze uwielbiał skrzypce. Czuł, że między nim a tym instrumentem jest szczególna więź, której nie jest w stanie rozerwać nic - nawet demony przeszłości, które osaczają go wszędzie i sprawiają, że nie może o nich zapomnieć. Mury, które wybudował wokół siebie, nie pozwalają nikomu dostać się do jego małego świata - tego świata ze skrzypcami, muzyką klasyczną i rozgwieżdżonym niebem widzianym przez okno. I na pewno nie spodziewał się, ile jest w stanie zmienić pewien blondyn ze skrzypcami na ramieniu, który pewnego dnia pojawił się w oknie naprzeciwko. Opowiadanie jest odpowiedzią na akcję pn. „Kolorowe słowa" z inicjatywy grupy Piórowładni (@Piorowladni) na Facebooku (https://www.facebook.com/groups/685946204908306/)

Nie jest łatwo, gdy twoim klanem rządzi idiota. Nie jest jeszcze łatwiej, gdy mimo że jest się jedynym, najniższej postawionym wampirem, trzeba wszystko ogarniać i to dodatkowo z ukrycia. A najgorsze jest to, że mimo XXI wieku nadal toczyło się walki z wilkołakami. Jedni i drudzy to bezmózgie kreatury, walące się po mordzie z byle powodu. Niestety, przez swój błąd wpadłem na alfę, który podjął się próby udowodnienia mi, że nie wszyscy są takimi idiotami. Albo może wręcz oboje nimi byliśmy? nr. 1 w "bl" nr. 1 w "homo" nr. 5 w "boyxboy" ~07.05.2020 r. Serdeczne podziękowania @_Evelyn_White_ za znów cudowną okładkę A także dziękuję @i_gusia za inspirację do powstania tego opowiadania