"Ben de Riva Aşiretinin Hanımağası Gece Riva isem seninle evlenmem, konağınada kuma gelmem!" dedim öfkeyle bağırarak, artık hiçbir şey dayanılacak gibi değildi. Üzerime daha da eğilip beni cam ile arasında kıstırırken aynı öfkeyle bana dişlerini sıkarak karşılık verdi, "Bende Asparşah aşiretinin Ağası Boran Ağa isem seni konağıma gelin getirir, altıma alıp inlete inlete bağırtırken bunları sana hatırlatırım!" sözleri ile dumura uğrarken midem ağzıma geldi, hiçbir kuvvet beni durduramazdı onunla evleneceğime kendimi öldürürdüm daha iyiydi. Öfke ateşi ile harlanıp kaynayan kanım ile başımı dikleştirdim, "Konağını başına yıkacağım, zerre kadar huzur bırakmayacağım sana! Benimle evlendiğin güne lanet ettireceğim seni, duydun mu Boran Ağa!" Kehribar rengi gözleri dudaklarımdan çıkan her kelimeyle daha da kararırken sertçe yutkundu, bakışları dudaklarıma kaydığında hızla kaçırdı ve yavaşça burnunu boynuma eğdi, ondan kaçabilmek için cam ile birleşmiştim ama ondan kaçmaya çalışmak nafile çabaydı. "Ben senin kokunda şimdiye kadar tatmadığım huzuru tatmışken, sen bana nasıl seninle evleneceğim güne lanet ettirebilirsin ki, Gece'm." dedikleri beynimde uğuldatma yaşatırken yine ve tekrar adımı baskın bir fısıldamayla kulağıma boğuk bir sesle söylemesi kalbimi zorladı nefesimi zaten zor alırken kesti. Ama Asiliğim ve öfkem yine tüm duygularımı bastırdı. "Sen Asparşah, sen gözlerimin içine her baktığında yanacaksın, benim gözlerimde kendi ölümünü her defasında izleyeceksin ve her dakika pişmanlıklarla kavrulup yok olacaksın. Çünkü karşında Bir Riva var Gece Riva ve ben seni yok etmekten zevk alacağım. Seçim senin beni kuman olarak mı alacaksın, yoksa benimle birlik olup töreye karşımı geleceksin." Şimdi karar Boran Ağa'nındı. 27/03/2022 RİVA ve ASPARŞAH SOYADLI TEK KİTAP. ÇALINAMAZ! VE KOPYALANAMAZ!

Laçin ; Hayatın güzel yanını hiç tatmamış genç bir kadın Doruk; Hayatını kendini adayacağı kadını arayan genç bir adam Masal gibi başlayan ama felaketle son bulan bir aşk. Yaralı ama hala aşık iki kırık kalp...

"Leyla!" Günlerin yer değiştirdiği o saatlerde, gecenin en karasında, bir ruhun kilitli kalmış sokaklarındaydık. "Burada ne arıyorsun?" Başkası için kül olan bir yüreğin yeniden yanacağını düşünmezdim ona kadar. Sigaranın külünün düştüğü zeminde ayağının ucuyla geçmişin izlerini sildi sanki. "Seni tanıdığım o günden beri açılan kapıların, çıktığım yolların sonu hep sana varıyor." Bir tebessümün kıyısında var olup orada yok oldum. "Belki benim de çıkmazım sensin. Leyl'im, Leyla'm, gecemin karanlığı, çıkmazım..." Onun kurduğu anlamların benim cümlelerimin üzerini örttüğünü hissettim. O çıkmazda onunla kalmaya gönüllü gibi "Benden ne istiyorsun?" Diye sordum. "Seni." Dedi. ... Leyl... Leyla... Gece saçlı güzel kadın...

"Senin mafyalığın bana sökmez delikanlı!Sen delikanlıysan,ben de deli hatunum." Dediklerim hoşuna gitmiş olacak ki dudağının kenarı yukarıya doğru kıvrıldı. Yavaş adımlarla bana doğru yaklaştı. "Demek deli hatunsun." Meydan okuyan bakışlarla başımı salladığım sırada burnumun dibine girdiğinde nefesimi tutmuş bir şekilde mavilerine baktım. "Benim deli hatunumsun."

TAMAMLANDI Sevdiği adamın nişanlacağını duyunca şehri terk eden Saye... Yıllar sonra geri döndüğünde görür görmez ona aşık olan Karan ağa...

Başka bir evrende hamile olarak uyanan Rozelin'in hikayesi...✨️

Benim adım bütün şehire yayılmıştı Kara peçeli Sultan çirkin Sultan o kadar çirkin ki yüzünü sürekli örten Sultan diye hiçbir şeye umurumda değildi herkes istediği gibi konuşabilirdi benim de kendime verdiğim sözler olduğu için kesinlikle bunlar beni incitmiyordu Mira'içeriye girerek babasına bağırmaya sen beni delirtecek misin baba ya ben evliyim evli neden beni anlamıyorsun gidip elin kızını neden istiyorsun ya ben karımın üstüne kuma almak istemiyorum ben çocuk da istemiyorum beni zorlamayın dediğinde babası yüzüne bakarak o zaman ağırlığı bırakacaksın ve büyüdüğün toprakları terk edip gideceksin dediğinde Miran gözleri dolu bir şekilde babasına bakarak lütfen baba beni zorlama biliyorum ki gittiğim anda arkamda bu sefer ⭐⭐⭐✨🌟

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Masada bakışmalar oluyordu, birinin söze girmesi için herkes birine kaş göz yapıyordu. Sevda, Şirin'le ilgileniyordu, o yüzden fark etmiyordu ki zaten hiçbir zaman da onların işine karışmazdı. "Sevda" dedi halası. "Efendim hala." "Kızım şey" deyince bunu nasıl söyleyeceğini düşündü. "Sana görücü gelecek" dedi. Sevda bunun da diğerleri gibi olacağını sanıyordu ama işin rengi değişikti. "Hı"dedi Şirin'in ağzını silerken. " Gökmen Bey için "deyince Sevda durdu. Başını ağır ağır halasına döndürdü. " Ama o zaten evli "derken itiraz edeceği bir durumda olduğunu sanıyordu ama bilmiyordu ki büyükler karar vermişti. " Öyle, öyle de biliyorsun Gökmen Bey çok zengin. Üç çocuğu var sadece. " Üç çocuğu, bir eşi var sadece! " Ben - "dedi korkarak. Ona fikrini sormuyorlardı, ona sadece olacağı söylüyorlardı ve sanki itiraz etmeye hakkı varmış gibi bir de bunu söylemeye çekiniyorlardı. Amcalarına baktı ve gördü ki herkesin aklına yatmış.

Zümrüt gözlü Ariya. Zamanın en acımasız ağasına gelin edilmişti on sekiz yaşında. Hayatının cehenneme döneceğine inanan genç kızın Allah tarafından korunduğuna inandığı geceydi o gece. Berbat bir gerdek gecesi sonrasında kocası olacak adam hasımları tarafından öldürüldü.Köyler derin bir yas içine girdiğinde herkesin vah zavallı deyip başını okşadığı Ariya asıl cehennemin ondan sonra başladığını bilmiyordu. Ağanın hem tek oğluydu Ariya'nın kocası. Koca konakta bir başına kalan Ariya o evin kızı olarak kalmasına karar verilince dünyası başına yıkıldı.Evine döner sanıyordu ama dönemedi. Bırak dönmeyi Ahmet Ağanın tek evladı yerine geçmiş, bütün işlerinden sorumlu olmuştu. Hal böyle olunca çokça göz önünde olup bundan zerrece rahatsız olmamaya, aksine kendini tamda olmasını istedikleri o insan yerine koyup canhıraş çalışmaya başlamıştı. Bildiği her şeyi Ağa babası, yani kayınpederi Ahmet Ağa öğretmiş, içinden cevval bir kadın çıkarmıştı. Artık gözü kapalı emanet ediyordu işlerini. Her şeyin üstesinden geliyor, bir çok işi ustalıkla yürütüyordu Ariya. Gel zaman git zaman yıllar geçmiş, Ariya yirmi altı yaşında basmıştı. Sekiz yıl boyunca yaptığı her şey onu Hanımağa yapmıştı. Ahmet Ağanın ölümü kapıdaydı. Adam elden ayaktan düşmüştü. İdare o ölünce tamamen Ariya'ya kalacaktı, bundan pekte memnun olmayan kayınvalidesi Zerrin Hanım, Ariya'nın evlenmesini istedi. Aşirete uygun bir Ağa oğluyla elbette. Ariya'yı yepyeni bir telaş sardı. Şimdi ne yapacaktı?