"Atlas, adeta bir dağ gibidir. Gücünden dolayı değil, suskunluğundan dolayı... Atlas düşünür, durur. Yaşadıkları Atlas'a, varoluşun sınırlarını bozulmuş bir plak gibi fısıldar. Güçlüdür ama özgür değildir. Atlas, özgürlüğün var olmayan bir ülke olduğunu çoktan kabul etmiştir."

Kitap olan NAR: Bir Yeraltı Efsanesi serisinin ikinci kitabıdır. Gece Altınay, geride bıraktığı bir yılın sonrasında artık eski kimliğini tamamen unuttuğunu fark eder. Babasını kaybedişi, başa çıkılamaz durumlardan ağır yara alıp tutsak edilmesinin ardından; özgürlüğün çok da büyütülecek bir şey olmadığını düşünmektedir. Çünkü insan kendi zihninde tutsaksa, onu çevreleyen parmaklıklar da somutluğunu yitirir. Rutubetten ciğerlerini eskiten hapishane duvarları içerisinde Gece, her şeyin bittiğini sansa da; geçmişin kapanmayan tek sayfası ona üzerindeki ölü toprağını atmaktan başka bir seçenek bırakmayacaktır. Persephone, yeraltının en karanlık zindanlarına hükmetmeye geliyor. Çünkü kralın olmadığı yerde başıboş kalan yeraltı dünyası parçalanmaya başlıyor. Ve güçsüz kralların baş gösterdiği dünyada onları sadece bir kraliçe birleştirebilir.

Arkadaşlıklarını asla bozmayacağına dair birbirine söz vermiş iki büyüyememiş çocuk. İkisi de biraz korkak, ikisi de çokça aşık. Kalplerinin kapısını bir "kelebek" tek başına kapalı tutabilir mi?

❝İlk öpücük dudaklarımdan nefesi çalmıştı, sonuncusu neden bizi ayırdı?❞ hantol fanfiction // @scpattz

"Ben o günden beri deniz için yaşadım. Çünkü yaşamım kaynağını artık denizden almıştı. Onsuz bir bütün olamazdım. Korktuğumda ona koştum ben, canım yandığımda, can yaktığımda... Yalnızlığıma ortak olan, kalabalık ıssızlıklar içinden beni koparıp alan oydu. Beni tek yapan, çok yapan, beni hem hiç hem de bir şey yapan... Ben denize dönüştüm Elizya. Benim hayatım bu derin sularda. Herkes hayatını bir şeyler için harcar. Ama hiçbir harcanışın ederi bu kadar değerli olmamıştı. Dalgalarım kıyılarına vurduğunda, beni hep hatırlayacaksın." Yeni Çağ'ın kraliyet ülkesinde, karanlık ve derin sularda yolları kesişen iki genç: Elizya ve Aras. Hikayeleri iç dünyalarında sürdürdükleri hükümdarlığın yıkılışıyla başladı. Kendi kurallarıyla kendi yollarından gitmeyi denediklerinde kaybolacaklardı. Çünkü bilmedikleri bir şey vardı; aşkın rotası yoktu. Bir yol varsa ancak birlikte yürüyebilirlerdi. Peki ya nefret ve aşk arasındaki çizgi, birbirlerine çektikleri kılıçlar kadar keskin miydi? Yıkılan krallıkları beraber inşa edebilecekler miydi?

Okyanus gözlü çocuk ve onun yaralarını sarmaya hazır güzeller güzeli bir kız. Herkes yaralarını iyileştirmek ister, birçoğu bunu başaramaz. Ama onlar birbirine sahipler. Kalbi kırık küçük bir erkek çocuğu ile acı çeken küçük kızın hikayesi.

Selin Yılmaz üniversiteden mezun olduğunda, hayatında çok büyük bir değişiklik yaratacak haberi babasından öğrenir. Yıllarca el bebek gül bebek büyümüş, ne istese elde etmiş olan bu genç kız; evinden uzakta bir kasabaya yerleşmek zorunda kalır. Alışık olmadığı hayata ayak uydurma çabaları sürdürürken, yolu Cemil ile kesişir. Gece güzelinin, o derin, 'mavi' sularda yüzmeyi öğrenmesi gerekmektedir.