Od kilku miesięcy wrze w Londyńskich mediach. Londyn doczekał się swoich wybawców. Od jakiegoś czasu jednak ludzie należący do terroryzującego kraj -oraz przede wszystkim stolicę - gangu są skutecznie hamowani przez cztery zamaskowane osoby, których tożsamości nikt nie zna; działają w cieniu, ale już niejednokrotnie ratowali życie. Kiedy Jessica pierwszy raz o tym usłyszała, miała to tylko za głupie medialne plotki. Do momentu aż sama nie przyjechała do Londynu. Miasto nękane przez terrorystów, ale bronione przez Shadows - czterech zamaskowanych bohaterów, których wszyscy uwielbiają. Brzmi niedorzecznie? Dla Jessicy to ledwie wierzchołek góry lodowej i początek wędrówki po tej stronie świata, o której istnieniu nawet nie odważyła się śnić. Wszystko zaczyna się od czwórki nieznajomych, którzy wprowadzają się do Hotelu Wolf - miejscu gdzie mieszka. Naszyjnik, będący jej prezentem urodzinowym, okazuje się kluczem do mrocznych tajemnic przeszłości. Na dodatek ktoś jest gotów zrobić wszystko, aby dostać dziewczynę w swoje ręce, a ją samą coraz więcej łączy właśnie z Shadows. UWAGA: opowiadanie pokazuje, jak bardzo można nie umieć pisać. *** Niech nikt nie wie 2015 © *** #26 w fantasy *-* [ 12.03.16] #15 w fantasy o.o :o [15.03.16] #05 w fantasy ( nadal w to nie wierzę... Ale dziękuję ;* ) [24.03.16] #03 w fantasy ... [16.04.16] #01 w fantastyce! OMG... A ja się cieszyłam jak była #41 :') [ 25.04 ] Dziękuję! <3 ;3 Całe opowiadanie było dla mnie niesamowitą przygodą, która bez Was nie miałaby miejsca!

Widzieć Patrzeć Nie dostrzegać Mówić Słuchać Nie usłyszeć Znowu dotknąć I nie poczuć Pragnąć więcej Bólu #13 w poezji (13.04.18) [okładki będą się przez jakiś czas zmieniały, ponieważ jestem niezdecydowanym łosiem]

[W TRAKCIE KOSMETYCZNYCH POPRAWEK] Aneta Koper była głównym powodem, dla którego klasa pierwsza "A" przeżywała piekło nieustannie przez prawie rok... No, Adam niestety dłużej. Po kolejnej jedynce ze sprawdzianu był pewien, że nic już nie mogło mu zepsuć tego pechowego, upalnego dnia. Kiedy jednak wpada w ostateczne sidła piątku trzynastego, bolesne spotkanie z szarą kostką brukową staje się dla niego jedynym wybawieniem. Kto by przypuszczał, że szczęście przyjedzie do niego na... rowerze? Czyżby rycerzowi zabrakło konia? ☆☆☆ - Ile jestem winien? - zapytał osiemnastolatek, starając się ponownie nie patrzeć w oczy szatyna. Miał wrażenie, że Adrian powie "nic" i zostanie bohaterem tego dnia. - Nic - odparł krótko, a on spojrzał na niego jak na idiotę. - Powiedzmy, że to w ramach przeprosin za sytuację z piątku. I za teraz. I za wszystko w sumie. Przepraszam, że przeze mnie czułeś się... niekomfortowo. Problem w tym, że Adam dalej tak się czuł, tym razem przez samego siebie. - Kompromituję się przed tobą kolejny raz. - Kolejny? - Wlazłem ci pod koła. - Chyba ustaliliśmy, że była to także moja wina. - Gówno prawda.

Ludzie dzielą świat na dobro i zło. Dobre są aniołki, kwiatki i tym podobne pierdoły, a złe są demony, śmierć, ból.Co jeśli ten świat jest inny niż nam się wydaje? Co jeśli to co "dobre" okazuje się najgorszym koszmarem? Demon wcale nie jest tak straszny jak go malują. Uczestnik konkursu "Skrzydlate słowa"