Psikiyatrist, karanlık kadar çekici ve zeki bir adam... Şizofren, öldürücü güzellikte bir kadın... Her şey çok normaldi ta ki kadının aslında şizofren olmadığını öğrenene kadar. Her şey karanlıktı, kanlıydı, tutkuluydu, acı verici, büyüleyici ve gerçekti. Bu aslında masal kadar inanılmaz ancak kırmızı kadar kızıl, siyah kadar karaydı.

22.08.2017 şiir içinde #210 23.08.2017 şiir içinde #155 24.08.2017 şiir içinde #123 11.05.2018 gönül içinde #13 01.07.2018 gönül içinde #29 11.07.2018 vakit içinde #6 16.03.2019 watty içinde #3 Aşk kimi sevdiysek onda güzeldir.Yeri geldiğinde üzülüp kahrolacak,yeri geldiğinde de mutluluktan havalara uçacak kadar.Sevince ne mi olur?Sevince kalp vücuda çalışmaz bir tek,ona atar.Heyecandan kelebekler uçuşur içinde.Bu hissi başka nerede bulabilirsiniz ki?

''Geç kaldım değil mi?'' diye sordum ümitsizce bakışlarımı tekrar ona çevirirken. Gözlerimin en derinine baktı. ''Bana söylediklerin... Çok kırdı beni, kendimi çok kötü hissettim Bahar, senin canını yaktığımı düşündükçe kendimden nefret ettim.'' Sessizce akmaya devam etti gözyaşlarım. Ne kadar çok kırmıştım onu böyle! Sonra devam etti. ''Geç kaldın belki evet... Ama geç kalmak her zaman... Yetişememek anlamına gelmez Bahar! Her şeye rağmen... Beni ne kadar kırsan da ben seni sevmekten vazgeçemedim.'' İçimde yeşermeye başlayan umutla baktım gözlerine. Gözleri hâlâ kırgın baksa da kızgın değildi. Sonra içten bir gülümseme belirdi dudaklarında. Gözlerinde aşkı gördüm. ''Eğer... Bir kez daha benden gitmemi istersen, eğer bir kez daha benden gitmeye çalışırsan...'' dedi gözlerimin tam içine bakarak. '' Ne kadar seversem seveyim, seni üzgün görmemek için giderim!'' dedi sertleşen bakışlarıyla.