"Энэ залуу надаас салахгүй юм уу? Яагаад орой болгон намайг хамт унтаач гэдэг юм бэ?" Тэр залуу өвөл болохоор орыг дулаацуулж хамт унт гэж хэлсэн. Гэтэл зун болсон ч энэ охин хамт унтсаар л. "Би салмаар байна!" Залуу инээмсэглээд "Салахаа? Хоёр болзолтой зөвшөөрье" "Ямар болзол?" "Би чамайг эрхлүүлж, чи намайг эрхлүүлнэ. Хугацаа нь арван мянган жил..." Translated by Starlitfictions. All credit goes to the respective owner. Only for translation purposes.

Би түүнийг тоолгүй: Бид хоёр зүгээр сайхан найзууд. Гэхэд Суёоны нүд гэрэлтэн: Тэгвэл дугаарыг нь өгчих. Би авчихъя. Гэхэд намайг сандрал бүрхэн би чангаар: ҮГҮЙ! Суёон чихээ даран: Юунд нь харамласан юм. Зүгээргүй л найз байна даа. Би толгой сэгсрээд: Үгүй ээ зүгээр л сайхан ширээний хамтрагчид. Гэчихээд түүний урд нь гаран алхаж эхлэв. Би түүнд ингэж хэлчхээд өөрөөсөө асуув. Үнэхээр чи түүнийг зүгээр л найзаа гэж боддог хэрэг үү? -Miso-