Umutların aşka bağlandığı bir hikaye... "Mum ışığıyla yakılmış hayallerim küller halinde savrulan umutlarım vardı benim." ♥♥♥ Hayata kaldığın yerden devam etmek yarım kalan bir hikayeyi tamamlamak gibiydi. Benim hikayem bitti sandığım yerden sonra başladı. Birkaç ay öncesinde her şey normal devam ederken birkaç ay sonrasında hiçbir şey eskisi gibi olmayacak cümlesi önünüzde beliriveriyor ve ne olduğunu anlayamıyorsunuz. İşte o cümle beni bulup kıskıvrak yakaladığında savunmasızdım. Tesadüf müydü yoksa bu da hayatın bana hoşçakal derken merhaba dediği bir hediye miydi? Buna net bir cevap veremiyordum. Çünkü o her şeyiyle benden farklıydı. O ölüme koşuyordu ben ise ölümden kaçıyordum. Ve bildiğim tek bir şey vardı o da bir şekilde birbirimizi tamamlayacak olmamız. Eksik ya da fazla... 🖤 Henüz yolun başındayken kendi nefesini bir başkasının nefesine katan umut dolu bir kızın hikayesi. Yaşamın tüm acımazlığına rağmen şartları zorlayıp hayalinin peşinden gitmek için bir adım atar. Gerçek sevgiyle gelen her şeyin onu ölüme bir gün daha yaklaştıracağından habersiz. Ama bu yolda onun için önemli olan başka bir şeyi fark ettiğinde her şey değişir. Artık tek bir amacı vardır. O da umudu yitik kaybolmuş bir adamın eksik parçası olabilmektir. Verdiği yaşam mücadelesi içinde bir başkası için yaşayabilmek. Ve bunu başarmıştı. Artık Kayra yeni bir sayfanın ilk dizelerini yazıyordu. Ama yolunda gitmeyen tek bir şey vardı o da Asya'nın son nefesinin ucunda olmasıydı. Ve yapılan fedakarlıkların karşılığını sadece bir kişiye ödetmenin yanlışlığı Kayra'nın kafasını karıştığında işler tersine döner. İşte o zaman gerçek sevgi baş gösterir ve tüm hikaye baştan yazılır...

-Viskilerin İçindeki Gökyüzü- İşlemediği günahların sahte sahibi, Ne kimseye tutunabiliyorsun, Ne de hayata gözlerini yumabiliyorsun. Kimsin sen sigarasına bulanmış yalnız adam? Ruhunun intiharını bekleyen bir ölü mü? Cennette yanması gereken cehennem mi? Ruhu ölülerle dans eden küçük kız, Ne ayaklarının üstüne kalkabiliyorsun, Ne de hayata gözlerini yumabiliyorsun. Kimsin sen kehribarı solmuş Aurora? Azraili kendi oyununda yenmeye çalışan bir korkak mı? Yoksa cehennemde olmaması gereken bir günahsız mı? UYARI: Bu hikaye belirli kitleleri tetikleyebilecek ögelere sahiptir.

"Ulan, diyor insan ister istemez. Bu kadar küçük bir şey de yaşıyor, konuşuyor. Hatta iç organları da var." Arşın yıllarca kardeşinden dinlediği Yüsra'ya karşı içten içe bir ilgi besler. Ufak, sevimli bir buzdolabı poşetine benzettiği kızı görmek için her fırsatı kollasa da bir türlü bunu başaramaz. Nihayet sıcak bir ağustos gününde evinin mutfağında onunla karşılaştı. Tezgaha çıkmış, tabak almaya çalışan minik şeye seslendi ve onu korkutup kollarına düşmesini sağladı. Güzel gözlerini gördükten sonraki yeni hedefi ise Yüsra'yı kollarına tekrar tekrar almaktı.

Kırmızı ojeli tırnaklarımı boynunda gezdirirken aklımda olan tek şey, onu alt etmekti. Beni alt ettiğini sanarak geçirdiği günlerin bir karşılığı. "Seni affetmem için bana yalvaracaksın ve ben ne yapacağım biliyor musun?" Dedim bu sefer kırmızı Dudaklarımı kulağına yaklaştırırken. "Tadı kaçmasın, dene ve gör." ●•● "Herkes bir parça karanlıktır." ●•● Öyle bir yalan söylemiştim ki temeli doğrulardan daha sağlamdı. Yıkım yakındı. Çünkü yıkım bendim. ~L.M~

Dışarıda devam eden bir hayat, içimde kalbi duran bir kız çocuğu vardı. Asi Merve Karakuyu, ailesi ve kendisiyle devamlı olarak savaş veren genç bir üniversite öğrencisidir. Ansızın bastıran yağmurun kelebeğin kanatlarını ıslatması gibi hayatına birdenbire giren esrarengiz bir adam, Asi'nin hayatını kökten değiştirmeye başlar. Asi ne kadar kaçmaya çalışsa da kader ağlarını her seferinde karşılaşmaları için örecektir. "Kelebeğin kanatları ıslanırsa parçalanır," dedi bana yavaşça. "Ama sen zaten paramparçasın küçücüğüm." "O zaman bırak," dedim. "Islanayım."