czy para dziecięcych bucików w szkolnej szafce może połączyć dwa różne światy? "hormony, on i ja. wiedziałam, że to będzie mieszanka wybuchowa" jakiekolwiek podobieństwo do innych opowiadań czy filmów jest przypadkowe! story by @michael-gordon /©2017 book cover by @justalittleidiot #96 w DLA NASTOLATKÓW [14.10.2017r.] ((to dla mnie bardzo duże osiągnięcie!))

Po raz pierwszy, spotkałyśmy się w teatrze. [Dodatek|prequel do Pan oszalał, panie Surre. Można czytać bez znajomości oryginalnego opowiadania]

❞ Uᴘᴀᴅᴀᴍʏ ɴᴀ ᴅɴᴏ Tᴜᴛᴀᴊ ᴊᴇsᴛ ᴍɪᴇᴊsᴄᴇ, ᴅᴏ ᴋᴛᴏ́ʀᴇɢᴏ ᴢᴍɪᴇʀᴢᴀᴍʏ ❝ Kᴜʀᴛ Cᴏʙᴀɪɴ Nᴀᴊᴡʏżsᴢᴇ ᴍɪᴇᴊsᴄᴇ ᴡ ʀᴀɴᴋɪɴɢᴜ 19 miejsce w general fiction [ 11.08.17] Iɴɴᴇ - one shot wyróżniony w kategorii potęga wyobraźni [ skrzydlate słowa] - najwięcej głosów w kategorii one shot general fiction i chicklit [ skrzydlate słowa] - praca bierze udział w konkursie literackim splątane nici Tᴏ ᴏᴘᴏᴡɪᴀᴅᴀɴɪᴇ ɴɪᴇ ᴊᴇsᴛ ғᴀɴғɪᴄᴛɪᴏɴ Nɪʀᴠᴀɴʏ﹗

❞Człowiek cierpiący na bezsenność tak naprawdę nigdy nie śpi i nigdy nie jest przebudzony.❝ Okładka jest dziełem @narkoza. Betowała @stokroteuka. Najwyższe notowania: #39 w general fiction [14.07]

"Shacolla - shot caller, ta/ten, który strzela". Okładka autorstwa Żmii. Shacolla © Venus, 2016

Lata w Domu Morderstw przemijały powoli. Boleśnie powoli. Zwłaszcza kiedy było się martwym, a opuszczenie granic wiktoriańskiej posiadłości leżało daleko poza możliwościami każdego umarłego rezydenta. Pomijając Halloween - ale Halloween zdarzało się tylko raz do roku, więc co za różnica? Niewielka. I na pewno nie dla niego. Dom więził ich w środku, zmuszając do snucia się bez celu i obserwowania nowych właścicieli - jeśli w ogóle znaleźli się tacy na tyle odważni, by zamieszkać w sławnym miejscu wielu, wielu morderstw, które dodatkowo figurowało na trasie wycieczki po najstraszniejszych miejscach Los Angeles. Świetna rozrywka, naprawdę. Czasami przyglądał im się z okna swojego dawnego pokoju i okazyjnie poruszył firanką albo komuś się pokazał. Ich miny były tego warte. I były jedyną rozrywką w paśmie beznadziejnej, wszechogarniającej nudy, która wypełniała wszystkie dni Tate'a już od zbyt wielu lat. Zbiór One-Shotów o postaciach pierwszego sezonu American Horror Story - przeróżnych, od krwawych scen do ckliwych romansów. Póki co jest ich niewiele, lecz zakładam zbiór, bo liczba może wzrosnąć. Przez wzgląd na niektóre brutalne treści w odpowiednim rozdziale będzie ostrzeżenie - tagi są odnośnie wszystkich prac, ale nie wszystkie prace pasują do wszystkich tagów. Zapraszam bardzo serdecznie do czytania - nie tylko fanów!

Spis seryjnych (głównie) morderców. Ich historie, trochę ciekawostek i czasem sypnę jakimś cytatem, bo czemu by nie. *okładka autorstwa Żmii* *źródła, z których czerpię informacje: strony internetowe (głównie angielskie, bo po polsku nic nie ma) oraz wiedza własna, w tym screeny i zapiski jakichś ciekawostek etc. na kartkach, które są tak stare, że nie mam pojęcia skąd pochodzą* Seryjni mordercy © Venus, 2017

"Mam wrażenie, że coś tu nam siada na łby. Jakbyśmy byli ciągle naćpani adrenaliną, niewyspani i przetrenowani... i dlatego wszystko robi się jakieś ostrzejsze, bardziej intensywne. Może to przez to? Może jesteśmy tylko napaleni, spizgani zmęczeniem, przegrzani po treningach, nie wiem. Ale jak na ciebie patrzę, ziomo... to nie mam pojęcia, czy to tylko ja tak mam." tylko Bromance może być wieczny. To historia o tych, co byli „jak bracia", dopóki nie oberwali krążkiem prosto w pysk i nikt już tego nie poskładał. O hokeju, gdzie zęby są opcjonalne, krew na lodzie nie robi wrażenia, a ból wpisuje się w tygodniowy grafik. O młodych ludziach, którym świat wydał się zbyt ciasny i zbyt nudny, więc zaczęli go rozmontowywać własnymi rękami, kawałek po kawałku, żeby sprawdzić, czy pod spodem jest cokolwiek wartego czucia. Jest tu lojalność tak ślepa, że aż głupia, obsesje udające osobowość i granice tak rozjechane, że nikt nie pamięta, po co w ogóle były. Są noce, które pachną fajkami i idiotycznymi decyzjami, akcje robione na samej adrenalinie i to chore, niepokojące poczucie, że wszystko zaczyna działać dopiero wtedy, gdy coś się sypie. A między nimi narosło coś, co nie potrzebuje nazw, coś, co się przyplątało i nie chce spierdalać.