Gözlerimden akan yaşlara aldırış etmiyordum , şimdi tek isteğim onun gitmemesiydi .... "Hani beni hiç bırakmayacaktın? Ben sana demedim mi , beni bırakırsan ölürürüm... Sözlerim karşısında hiç etkilenmeden sakin duruşunu koruyordu. "Her şey bitti. " "O zaman hiç birleşmeseydik , hiçbir şey olmamış gibi gidemezsin şimdi. Sensiz yaşayamam." "Ama ben yaşarım." "Gidersen katilim olursun!" "Artık seni sevmiyorum!" "Beni bırakma! " Ayağına kapanmama rağmen , beni umursamadan o kapıdan çıkıp gitti. Ve ben öldüm!

İÇİMİZDEKİLERE DOKUNUŞ İlk acıyı tattığımızda kaç yaşındaydık, ilk sevinçlerimizi ne zaman iliklerimize kadar hissettik, peki en son ne zaman acıdık ve sonsuza kadar mutlu olmaya karar verdik? Belki bunları çoğumuz bilemeyiz fakat ruhumuz hissettiklerimize göre acıyı fazla ya da az hisseder ve ya olduğundan gençtir ya da yaşlı Bazen de hiçbir şey hissedemez. İçimizde biriktirdiklerimiz önemlidir ona göre hayata bakarız, yorumlarız, yaşarız. Bir tecrübe yaşasak onu hayatımıza uygularız sonra. Ona göre insanlardan uzaklaşırız ya da yakınlaşırız. İnsan ya içinde ne olup bittiğinden habersizse o zaman ne olur? Kendisinden habersizdir ve kendini yavaş yavaş kaybetmeye başlamıştır. Fakat birisi dokunmasını bildiğinde ister canlı olsun ister cansız, insan o varlığa karşı kendini yakın bulur. Bunu insanlardan çok ruha dokunan ve ruhu iyileştiren şiirler yapar. Kendimizden habersizken okuduğumuz bir cümle içimizdekileri harekete geçirir. Belki de o cümle hayatımızı değiştirir. Her şiir insana bir şeyler öğretir, her şiir insana yeni ufuklar açar, her şiir anlamasını bilene çok şey anlatır. Peki var mısın, her gün paylaştığım şiirleri okumaya?