anonymous: bana korkularından bahset [02.01] 30.08.18

[ texting, tamamlandı.] Merve: Seni sürüm sürüm süründürmezsem, Merve: Seni kör kuyularda ipsiz bırakmazsam, Merve: Bulduğum bir kaşık suda boğmazsam, Merve: Bana da Merve demesinler.

En yakın arkadaşınızı aramak isterken hiç tanımadığınız biriyle dünyanın en saçma telefon konuşmasını yapmak zorunda kalsanız ne olur? Miray size anlatsın. & Hattın bağlanma sesi geldiğinde bir anda konuşmaya başladım. "Özgür, biliyorum bana çok kızacaksın. Maaşım yine bitmiş! Bu para nasıl bitiyor anlamıyorum, kendime kumbara alacağım artık. Bugün akşamki abur cuburları sen almak zorundasın. Bak, sakın alamam falan deme, yolarım saçını başını! Her ay sinema günlerimizi iple çektiğimi biliyorsun... Diğer ay gratis alışverişini ben yapacağım, sana söz veriyorum." Duyduğum ses, Özgür'ün incecik, kulak tırmalayan sesi değildi. "Of, rimelim bitmiş, diğer ay alsan iyi edersin." Bu... Bir erkek sesiydi. "Şey..." Ne diyeceğimi bilemiyordum. "Ben Özgür. Özgür Aydın, sanırım telesekreter sizi yanlış Özgür'e bağlamış." Gülüyordu. "Evet," dedim bir anda. "Sanırım hatlar karıştı!"

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

Bilinmeyen Numara: küçükken bir tanıdığımızın düğününde pistte ben avare avare dolaşırken yanıma geldin dans etmek için aynı anda bir mavi gömlekli bir çocuk da gelmişti çocuk elimi tutmaya çalışınca elini ittirip senin elini tutmaya çalışmıştım Bilinmeyen Numara: şimdi de senin elini tutmaya çalışıyorum. yayınlama tarihi: 9kasım19' 2420- #texting 1 27620- #mizah 1

İki kere kafamın delinmesiyle kaşlarımı çatarak başımı kaldırdım"noluyor hayırıdır tesisat delimi mi var ne parmaklarını nöronlarıma kadar sokuyorsun?" Kafamı yanımda dikilen şahısa kaldırmak için yeltendiğimde KALDIRAMADIM siktiğimin pozisyonu yüzünden boynum ağrıyordu. "Merak etme sen zaten sırama salyalarını akıtarak nöronlarını bırakmış oldun."dedi elimi boynuma atıp kafamı kaldırdığımda bu seferde yüzüm felç geçirdi sandım. Anam o nasıl tip lan yemin ederim hiç bu kadar yakından görmemiştim demek gerçekten taş insanlar vardı. "Nerden senin sıran oluyor acaba?"dedim alayla yüzüne bakarak inşallah çarpılmamda mazallah tipim kayar falan bizimde giderimiz vardı şimdi yani. "Dur sen sormadan söyleyeyim benim olması için illa tapulu malım olması gerekmiyor şimdi kalkıyor musun yoksa geçmem için yer veriyor musun?" "Olmaz arkadaşım oturuyor."o beni dinlemeden kolumdan tuttuğu gibi kaldırıp cam kenarına geçti "ya ama o taraf benim!"yüzüne yaramaz bir sırıtış takıp beni taklit etmişti"nerden senin tarafın oluyormuş?" oflayarak bende el mahkum yanına oturdum umarım Çisil ağzıma sıçmazdı ne yapıyım çocuktakide hayvan gücü yani tek hamleyle yerimden kaldırdı. Kendi kendine homurdandı"nöronsuz." "Ben mi?" Sinirle bana döndü"evet sen masama hepsini bıraktığından başka kalmamıştır."diyip ön sıradaki sandalyede asılı duran hırkayı alıp masayı sildi ve tekrar rastgele öne fırlattı. "Keşke kendine nakletseydin."diye duymayacağı bir şekilde mırıldanıp yarım kalan uykuma devam ettim. Yazdım olum seni.

Gezgin Kuzel, yurt edindiği bir kenar mahalle entrikasının merkezinde, bizzat kendisi, kendi için tasarladığı kalıpların içerisinde yaşayan genç bir kızdır. Tecrübeli bir rotaya, hayatı boyunca onu yalnız bırakmayan dostlara, dikenli bir maziye ve kuşlara sahiptir. Geçmişinden kopamayan yanı, iradesini bir örümcek ağı gibi saran korkularının arasında, onu yıllarca havasız bırakarak yetiştirmiştir. Bir gece yarısı üst kademeden dört yabancı adamın hayatına dahil oluşuyla sonu görünmeyen bir dehlizin methalinde bulur kendini. Gezgin Kuzel'in bu kısımda bildiği ve aynı zamanda bilmediği bir şey vardır. Bildiği, bu dehlizin onun başlangıcı olmayan bir sonu olacağıdır. Bilmediği ise, bu dehlizin uzun yıllar önce esasen onun için inşa edildiğidir. ©

Benimle Yan Wattys 2014 adlı bitmiş olan hikayenin özel bölümlerinin toplanacağı kitaptır. Kapak yapımı; @RUROGRIME

3 KİTAPLIK SERİ EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA SATIŞTA! İLK KİTABINI WWW.BEYZAOZAYDİN.COM 'DAN ÜCRETSİZ BİR ŞEKİLDE OKUYABİLİRSİNİZ. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE ^^ "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin, diye düşünsem de "Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."