Hermelien Griffel bekend als het braafste meisje op Zweinstein. Maar wad als de rollen worden omgekeerd met Draco Malfidus. Als hij ingeblikt en lieve bezorgde jongen is. En Hermelien een groot duister geheim met zich mee draagt. Ze is de dochter van Heer Voldemort. Hermelien gaat voor haar vierde jaar naar Zweinstein. Ze is verandert. En niet echt in de positieve vorm. Wel haar kleding meschien wel. Deze kerst zal ze voor het eerst haar vader ontmoeten. Ze verblijft dus twee weken bij de familie Malfidus. Maar leert Draco daar ook beter kennen. En vind hem eigenlijk best leuk. Draco kreeg al in de zomer te horen dat de dochter van heer Voldemort deze kerst vakantie bij hen zou verblijven. Hij weet dat het meisje even out is als hij en ook dat ze op Zweinstein zit. Het eerst wat hij dus al wil doen in ontraadselen wie het meisje is. Maar wat hij niet werd is dat hij stil aan verlieft op haar word. Op een meisje dat hij niet kent.

Heeyy dit is het eerst boek die ik ooit geschreven heb. Dus soms kan het wel een beetje cringe zijn maar het is wel leuk dus lees maar.

'Ik hou van je Harry en ik haat het!' schreeuwde hij, tranen stromende over zijn wangen. Ik kon geen normale zinnen meer vormen. Mijn hart ging als een gek tekeer, terwijl mijn hoofd leek stil te staan. Ondanks dat ik er van had gedroomd om deze woorden uit zijn mond te horen voelde het surreël. De blonde Zwadderaar leek te stikken in de waarheid waardoor ik een verdoofd gevoel ervoer. Nooit eerder had ik verwacht dat deze woorden zijn lippen zou verlaten, maar hier waren we dan; in de Kamer van Hoge Nood waar niemand ons kon horen of zien. 'Ik wil helemaal niet van je houden.' Vol medelijden keek ik naar de blonde jongen voor me wiens woorden er stotterend uitkwamen. Ergens was ik bang dat zijn woorden enkel een spel voor hem waren waarin ik zijn pion was. Totdat ik de uitdrukking op zijn gezicht opmerkte en besefte dat hij het meende. 'Het is zo fout! Godverdomme het is fout en ik haat het!' Woede, frustratie, wanhoop en onbegrip waren te horen in zijn stem. Hij zakte wederom huilend door zijn knieën, trok ze op en legde zijn gezicht erin. Ik kon het niet aanzien, de jongen voor me ging kapot door zijn gevoelens. Ik kroop langs hem en legde troostend een arm om hem heen. Ik kon niet langer ontkennen hoe ik me voor hem voelde; niet nu hij zo eerlijk zijn innerlijke geheimen uitsprak. Langzaam bracht ik mijn lippen naar zijn oor. 'Ik hou zo ontiegelijk veel van jou.' ___________ Deel 1. Deel 2 heet: Not all Gryffondors are good. _______ Eerste versie geschreven: 2016 Herschreven: 2019

'Jij hebt ons toch ook niet meteen vertelt van Belinda?' komt Hermelien tussen beide. 'Dat is anders! Belinda is- is-' Ron kwam duidelijk niet uit zijn woorden. 'Van Griffoendor? Hetero? Wat wil je nou zeggen Ron?' Harry begon nu een beetje kwaad te worden. 'Ze is niet de vijand!' riep Ron en hij stapte bij de tafel weg. Met zijn gezicht op onweer beende hij de Grote Zaal uit en verdween om de hoek.

(Voltooid) Draco en Harry zijn gezworen vijanden al sinds hun eerste jaar. Tenminste dat dacht Harry. Draco deed het alleen om zijn gevoelens te verbergen. Zou Harry het hem vergeven en hem ook leuk gaan vinden?

Nederlandse korte verhaaltjes/gesprekjes Drarry fanfictie Copyright: credits van personages en andere dingen gaan naar J.K. Rowling Uploads: voltooid! Hoogste ranking: 3 maart 2018.... #1 in fanfictie!!! Love you all!

(Schooljaar 6 en 7) Wat als de haat tussen de gezworen vijanden Draco en Hermelien verandert in iets onverklaarbaars? Wat als de muren van een oud bezweringslokaal instorten en ze samen opgesloten zitten? Ze zijn woest op elkaar en geven elkaar de schuld. Maar hoeveel ze er ook tegen vechten, uiteindelijk kunnen ze niet meer anders dan toegeven aan hun liefde voor elkaar. En hoe zal dat verlopen met de steeds sterker wordende Voldemort? #328 in fanfictie op 13-9-2016

Het zesde jaar breekt aan op Zweinstein voor Harry en de anderen. Hermelien wordt verrast als ze gekozen is om hoofdmonitor te worden. Verheugd stemt ze in, totdat ze ziet wie haar mede monitor is geworden... Malfidus. Door een nieuw systeem zitten ze samen in een toren, en op magische wijze, magischer dan elke spreuk die er te vinden of ontwikkelen is, bloeit er een liefde op tussen de twee gezworen vijanden.

'U bent veroordeeld voor het vermoorden van honderden onschuldigen, hiervoor krijgt u levenslang.' De rechter kijkt de jongen aan. 'De straf is uitgesproken.' De rechter slaat met zijn hamer, dit is het teken dat de straf officieel is uitgesproken. 'Wilt U een advocaat?' Vraagt de rechter 'vriendelijk' 'Nee.' Antwoord de jongen kortaf. 'Breng hem weg.' Snauwt de rechter naar de bewakers. 'Wacht, ik wil toch een advocaat.' Fluistert de jongen. 'Wat zeg je?' De rechter kijkt de jongen vanonder zijn brilletje aan. 'Ik zei: ik wil toch een advocaat.' Voor het eerst kijkt de jongen op, zijn haren zitten door elkaar, zijn ogen zijn rood en dik en zijn lippen zijn kapot gebeten. 'Dan gaan we dat regelen.' Mompelt de rechter verontwaardigd. {Voltooid op 26-12-19}

"Je bent gewoon een smerig modderbloedje," zegt hij voor de zoveelste keer vandaag. Het lijkt alsof hij het meer tegen zichzelf heeft dan tegen mij, hij kijkt me niet aan. Het doet me geen pijn meer dat hij dit zegt. Het klinkt zo aarzelend dat ik twijfel als hij het wel eens meent.