'Herkes zirveye tırmanırken ben zirveden düştüm. Herkes çalışırken ben sadece eğlendim. Herkes ter dökerken, ben sadece güldüm. Şimdi, orduda sıradan bir kaptan oldum. Hayat bana acımasız davranmadı, kaderimi kendim yazdım! Bir defa daha yazmak isterdim, bu defa olması gerektiği gibi!' inatla, hırsla hatta öfkeyle söylediği sözler anlamsızdı. Çoktan bir grup asker, uzakta parlayan zırhını görmüş ve biraz ganimet umuduyla ona yaklaşmaya başlamışlardı. Güneşin önüne uzanan bir baş gördü, dişleri sararmış, bir kaç tanesi dökülmüş, sakalları bir parmak uzunluğunda olan çirkin yüzlü bir adam küfür ederek mızrağını kaldırdı ve acımasızca yüzüne sapladı. Acı akıl almaz seviyedeydi, ilk hamlede ölmemişti çünkü asker mızrağı başına değil, ağzına saplamış, tam delemediği için öldürememişti. Göğsünden yayılan sıcaklığı hissetti. Acıyla bakan gözleri genişledi, 'Bu şey, babamın bana 16 doğum günümde verdiği antik kolye değil mi ? Neden bedenimi ısıtıyor?' Fakat daha fazla düşünme zamanı olmadı, asker mızrağını çekti, bu sefer tam saplaması gereken yere sapladı. Kapak sonradan düzenlenecek! BİLGİLENDİRME: +16 YAŞ VE ÜZERİ!!! BU KİTAPTA HİÇ BİR HAYVANA ZARAR VERİLMEMİŞTİR! KİTAPTA YAZANLARI LÜTFEN EVDE DENEMEYİN! BU KİTAPTA GEÇEN KİŞİ VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR.

Arien Krallığının sınır topraklarında binlerce kişi toplanmıştı. Bu insanların amacı yok olmaktan kaçmaktı. Çünkü yeni kurulan Kızıl Birliği ölüm gibi onların üstüne çökmüştü. Gökyüzü tamamen karanlık bulutlarla kaplıydı ve sayısız şimşek çakıyordu. Şimşekler adeta fırtına kopacağının habercisiydi. Binlerce insan son hızlarıyla Arien topraklarını terk ettikten sonra bir gün onların olanı geri almak için ant içmişti. İnsanların önünde son olarak dar bir geçit vardı. Burayı geçmek zorundalardı. Ancak geçidin önünde Kızıl bir pelerin takan yüzünde maske olan bir adam duruyordu. Siyah Maske adamın sadece yeşil gözlerini gösteriyordu. Adam sağ elini havaya kaldırdı ve parmaklarındaki 4 yüzük göz alıcı şekilde parlamaya başladı. Adamın arkasında 4 figür belirdi. Bu kişilerin kıyafetleri Kızıllı adamdan çok farklıydı. "Seni pislik, biz Kara Loncayız önümüzden çekil! Siz beşiniz bize rakip...rakip olamazsınız." Kızıl Pelerinli adam elini salladı ve binlerce kişilik topluluğun etrafı yüzlerce Kızıl kıyafetli ve maskeli insan tarafından çevrildi. Adam derin bir nefes aldığında ortamdaki gerilim artmıştı. ************************************************************************************** Kara Lonca tüm krallıkların ortak kabusuydu. Onlar tüm dünyayı tehdit eden en büyük güçlerden biriydi. Güçlü krallıkları parçalıyorlar, yok olmak üzere olan krallıkları ise güçlendiriyorlardı. Destan ise böyle bir dünyaya gözlerini açtığında. Kaderinde Kara Lonca ile karşılaşmak yazılmıştı. Peki ya Destan'ın kaderi sadece bu muydu? Olağanüstü büyülü yaratıkların,inanılmaz yeteneklere sahip uzmanların olduğu bu dünyaya bir göz atmalısınız. Bir çocuğun taş ocağından başlayan yetişim yolunda sizlerde kendinize bir rol belirleyin bırakın hayal dünyanız sizi güçlü yetişimcilerin arasına als

"Kalk ayağa ihtiyar!" dedi kendi kendine Agon, "Mezarına gidemeyecek kadar ölmedin henüz... Bir kartal gibi yaşadın ve bir kartal gibi öl! Güldürme şu korkak serçeleri kendine..." Yaşlı Agon' un kanatları zayıflamış, tüyleri dökülmüş ve pençeleri körelmişti. Uçamıyor ve karnını doyuramıyordu. Ya ölecekti ya da küllerinden yeniden doğacaktı. Gökyüzünün efendisine, çaresizlik içinde ağlamak yakışmazdı. Ölümü bile bir destan gibi olmalıydı. Çünkü bir kartal asla sinek avlamazdı! Agon, ne serçeleri kendine güldürdü, ne de sinek avladı...

#1 Fantastik 'Herkes zirveye tırmanırken ben zirveden düştüm. Herkes çalışırken ben sadece eğlendim. Herkes ter dökerken, ben sadece güldüm. Şimdi, orduda sıradan bir kaptan oldum. Hayat bana acımasız davranmadı, kaderimi kendim yazdım! Bir defa daha yazmak isterdim, bu defa olması gerektiği gibi!' inatla, hırsla hatta öfkeyle söylediği sözler anlamsızdı. Çoktan bir grup asker, uzakta parlayan zırhını görmüş ve biraz ganimet umuduyla ona yaklaşmaya başlamışlardı. Güneşin önüne uzanan bir baş gördü, dişleri sararmış, bir kaç tanesi dökülmüş, sakalları bir parmak uzunluğunda olan çirkin yüzlü bir adam küfür ederek mızrağını kaldırdı ve acımasızca yüzüne sapladı. Acı akıl almaz seviyedeydi, ilk hamlede ölmemişti çünkü asker mızrağı başına değil, ağzına saplamış, tam delemediği için öldürememişti. Göğsünden yayılan sıcaklığı hissetti. Acıyla bakan gözleri genişledi, 'Bu şey, babamın bana 16 doğum günümde verdiği antik kolye değil mi ? Neden bedenimi ısıtıyor?' Fakat daha fazla düşünme zamanı olmadı, asker mızrağını çekti, bu sefer tam saplaması gereken yere sapladı. Kapak sonradan düzenlenecek! BİLGİLENDİRME: BU KİTAPTA HİÇ BİR HAYVANA ZARAR VERİLMEMİŞTİR! KİTAPTA YAZANLARI LÜTFEN EVDE DENEMEYİN! BU KİTAPTA GEÇEN KİŞİ VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR.

Kurgusal bir boyutta geçen hikayenin baş kahramanı 4 yaşındayken ailesinin ölümüne şahit olmuştur. O günden sonra hayatında ki hiç bir şey aynı kalmamıştı. Hayatını ailesini öldürenlerden intikam almaya ve klanını eski ihtişamlı günlerine döndürmeye adamıştır. Bu yolda ise sayısız savaş görecek, sevdiklerinin ölümüne şahit olacak ve yeni dostlar edinecektir.