DİYARBAKIR/SUR «2016» Siz şimdi sanıyorsunuz ki her eline silah alıp, kamuflaj giyen asker oluyor. Yok aslanım. Öyle olmuyor işte o işler. Sen gel bir de Sur'da, Tel Aviv'de gör askeri. Gel benim elimde yanan namluları gör. Gel 5 bin derecelere çıkartmalarımı gör. Bak sen, nasıl eğitilmiş olduğumuzu bilmiyorsun. Neler yapacağımı bilmeden beni vasıfsız, vizyonsuz bir insan sayıyorsun. Değilim. Benim tek amacım ot gibi yaşamamak ve kendimi sürekli geliştirmek. Ve sen beni tek meziyeti silah kullanmak olan biri olarak göremezsin. Ben matematiği, rüzgarı ve dünyanın dönüşünü hesaplamaya kadar kullanıyorum, fiziği yanlızca e=mc2 olarak bilmiyorum bazıları gibi, ben fiziği mermimin havada kalış süresine kadar hesaplarken kullanıyorum, barutumu ayarlarken kimyanın tarihini tekrar yazıyorum, vurulduğumda ölmemek için turnikemi ben yapıyorum emin ol fizyolojime oldukça da hakimim. Ben 47 ayrı derse tabi tutuldum. 47 sini de en iyi şekilde geçip harp okulu birinciliğine oynadım. Kazandım da git bak kütükte Babamın adının altında adım yazıyor. Yan dal olarak Mekanik mühendisliği bile bitirdim. İç dış mekanikten de güzel anlarım. Getir bana bir silah bakarak dökeyim içindekileri. İngilizcem, bir ingilizin yanında konuştuğum zaman ben söylemeden ingiliz değil de Türk olduğumu anlamayacakları bir düzeyde. Sen şimdi gelip bana vizyonsuz diyemezsin. Sırf meskenim dağlar diye. Gel ben seni götüreyim Sur'a. Yoksa anlamayacaksın.

"Kaç kadınla birlikte oldun bilmiyorum ama ben onlardan biri değilim tamam mı!" sinirden ağlıyordum,savaş sabır diler gibi yukarıya bakarken sakin olmaya çalışıyor gibiydi. "Ben seni hiçbir zaman aynı kefeye koymadım, ne tür şeyler düşünüyorsun bilmiyorum ama böyle şeyler düşünme derin" "Ben sadece buradan gitmek istiyorum" "İstemiyorsun"sakince fisildarken tüm gücümle bağırdım. "Ben bu kahrolası yerden gitmek istiyorum anladın mı?" Savaş bana biraz daha yaklaşırken yumruk attığı elini umursamayip kalbimin üzerine koydu. "Ne olursa olsun,ne yaparsan yap sen benden gidemezsin stajer" yumuşacık çıkan ses tonu beni daha çok kendine çekerken daha çok ağlamaya başladım. Elleri belimi sararken kafamı göğsüne koydum. Göz yaşlarim gömleğini islatmişken saçımı yavaşça okşadi. Her seferinde yelkenleri suya indiriyordum. Neden söz geçiremiyordum kalbime! Ne yapacaktım ben? Onsuz da olmuyordu onunla da olmuyordu. Belki de aşk dedikleri şey tam olarak buydu.

Çocukluk aşkı, yaz aşkı, imkansız aşk... Alize, Poyraz'a aşık mı, hayran mı? Yoluna çıkabilecek mi? Kendisini gösterebilecek, ilgi çekebilecek mi? Yoksa çocuksu aşk, anılarında mı kalacak? Alize, aşk ile harmanlanmış bir maceraya hazır mı? Katili ararken, aşkı bulabilecek mi? Ya Poyraz? Hayatındaki kötüleri fark edebilecek mi? Bunu araştırırken Alize'ye mi yoksa bir başkasına mı güvenecek?

Geçmişi hakkında hiçbir şey hatırlamayan Leyla ile ölümle defalarca yüzleşmiş ve bu dünyada kendisi için bir hayali olmayan Ali'nin hikayesi... Umutlarını kaybettikleri çıkmaz sokaklarda kader onları birleştirecek, ikisinin de kaçtıkları aşk onları bir araya getirirken Ali, kendisi ve yaşanmışlıklarıyla yüzleşecek, Leyla ise hatırlamadığı geçmişiyle... Aşkları bütün engelleri aşabilecek mi? Yoksa el ele çıktıkları bu zorlu yolda, her zaman kendilerini buldukları çıkmaz sokak sonları mı olacak? Yayınlanma tarihi: 29.06.2017

"Kişiliği Ocak birine, fazla bahar ismin..." Ülkenin beyin gücünü barındıran bir teşkilat. Yeteneği ve güzelliğine ek soğuk kişiliğiyle dikkat çeken bir Mayıs SARAÇ. Ailesi ve üst düzey başarılarıyla teşkilatın göz bebeği Barkın KASIRGA. ####### Teşkilatın içine sızmış köstebeği bulmak için bir araya gelen bu ikili zaman içinde gördükleriyle bir labirentin içinde olduklarını fark edeceklerdir. İçine çekildikleri olay onları seçim yapmak zorunda bırakacaktır. Ateşe tutulmuş kişilikler zamanla aşka düşünce işler akıl almaz şekilde iyice karışır. ####### Mayıs, hiçliğin ortasında yalnız. Barkın, varlığın ortasında kararsız. Açığa çıkan sırlar tüm ülkeyle beraber bu iki zor karakteri karıştıracak. Kapanan yaralar defalarca kanatılacak. İntikamlar kişisel savaşları barındıracak. ####### Hiç bir şeyin göründüğü gibi olmadığı bu hayatta tutkulu, asi, soğuk ve ateşli bir olay hikayesi.

KİTABIMIZ RAFLARDA, TÜM KİTAPÇILARDAN ULAŞABİLİRSİNİZ. Babasından başka hiç kimsesi olmayan bir genç kız... 28 Yaşında hapishanede mahkûm bir adam... Ya bir gün olur da genç kızın babası da o cehenneme düşerse? Bir gün olur da bu yabancıya kızını emanet etmek zorunda kalırsa? *** "Sen kimsin ya? Adını bile bilmiyorum!" Dedi genç kız sinirle yanındaki adamı süzürken. Adam cevap vermemişti. Bu genç kızı daha çok sinirlendirmişti. "Hey, adını sordum?" Adam genç kızın yüzüne bile bakmadan arabayı sürmeye devam etti. "Kurt." Diye mırıldandı, sesi oldukça soğuktu. Genç kız ürktü, bu nasıl isimdi böyle? Tanımadığı bir yabancıyla nasıl yaşayacaktı? Üstelik bu adamın bir mahkûm olması genç kızın daha çok ürkmesini sağlıyordu. Yavaşça başını cama çevirdi, korkuyordu. Babası yanında yoktu ve çok korkuyordu. Ona ihtiyacı vardı, ondan başka hiç kimsesi yoktu... BİR KARADENİZ HİKÂYESİ... *** Karadeniz Serisi'nin ilk kitabıdır... © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Annelik Anlaşması' nı okuduktan sonra Kerem'in küçük kız kardeşi Miray'ın anlatıldığı Aşkın Amansız Savaşı' nı okumalısınız ve ortanca kardeş olan Demir'i ise üçüncü hikaye olarak Asi Çiçeğim'de okuyabilirsiniz arkadaşlar.

Nemesis yayınları tarafından Kitap olmuştur. Genel Kurgu #13.05.2018 (TAMAMLANDI) Yatalak annesi ve herkesin acıyarak baktığı down sendromlu erkek kardeşi yaşama sebebiydi aslında. .Küçük yaşta anlamıştı. .Babasının zulmünden kurtulmanın tek yolu okumakti işte bu yüzden zorda olsa hedefine ulaşmıştı. Belki yaşıtları gibi olmamıştı ama olsun. . Hayata hep olumlu yönlerinden bakmıştı tüm olumsuzluklara rağmen. Diyarbakırın sıcağına, soğuğuna ve tüm acımasız liklarina rağmen o hep ayakta kalmıştı. ..Her gün babasından yediği dayağa aldırmadan şükrediyordu aldığı her nefes için....Sabrediyordu. . Adı gibiydi Lizge. Dağ çiçeği. .En zor zamanlarda bile boyun eğmeden ele inat yaşamıştı yirmi dört yılını. ..Aşk nedir bilmezdi. ..Bildiği ve yaşadığı tek acıydı. .Ama olsun annesi ve kardeşi nefes aldığı sürece bunlara dayanirdi.Tam herşey yolunda derken babası bir kez daha sahneye çıkmış ve hayatını alt üst etmişti. Ama bu sefer buna izin vermeyecekti. Tek kurtuluşu Demir Demirogluna yalvarmaksa onuda yapacaktı ve bu zulümden kurtulacaktı. ....

İnsanı sadece sevdiklerinin ihaneti yıkar, kalp kırılır izi derinlerde kalır. Kişiliği oturmuş olan, yaşadıklarından sıyrılıp küllerinden yeniden doğar. Daha güçlü, daha dirayetli... daha... yalnız!..