Hanggang saan ipaglalaban ni Miracle Monteverde at Ashtron Belarde ang kanilang pagmamahalan.

NIGHT WITH THE C.E.O. "Magkaka Baby na tayo Nate." Tumulo narin ang luha ko, dahil sa saya na nararamdaman ko. "Hindi! hindi ito pwede." Sabi niya at kumalas sa pagkakayakap ko. "A---anong ibig mong sabihin? anong sinasabi mong hindi pwede?" Nalilitong tanong ko, mukha kasing nabibigla lang siya. Nilukot niya ang papel at itinapon ito. "Nate ano ba---" "Abort it, abort that Baby." Sabi niya habang nakaturo ito sa aking tiyan. "No Nate! This is my Baby... this is your Baby... Why? why Nate." Kanina saya ang nararamdaman ko ngunit ngayon ay pagkalito. "Why Nate? Anak mo ito. Huhuhu." "I---im getting married." Mahinang sabi niya, pumapatak din ang luha sa kanyang mga mata. "Please Nate, wag mo hilingin na ipa-abort ang anak mo. Dugo't laman mo ito." Itinuro ko ang tiyan ko, kinuha ko ang kamay niya at pilit na pinahawak sa aking tiyan. "Nararamdaman mo naman diba? anak mo ito.... Nate nagmamakaawa ako sayo, mahalin mo naman ang anak mo kahit wag na ako. Nate kung gusto mo yung dati nalang ang gawin natin, itago mo nalang ulit ako, itago mo nalang ulit kami at pangako walang makakaalam na may anak tayo." Umiiyak na sabi ko. Desperada na kung desperada, wala akong pakiaalam. "I'm sorry Clara." Isang malakas na sampal ang pinakawalan ko sa kanya. "Sa susunod wag puro sarap ang isipin mo, sa susunod wag kang pasok ng pasok kung hindi mo naman pala kayang panindigan yang pagkalalaki mo... Hinding-hindi ko ipapa-abort ang anak ko. Kung hindi mo siya kayang tanggapin, wala akong magagawa." Tumalikod ako sa kanya. Pinunasan ko ang luha ko ngunit hindi parin ito tumitigil sa pagtulo. "I don't wanna see you anymore Nate, ayaw ko ng makita ang lalaking pinag-alayan ko ng lahat, ayaw ko ng makita ang lalaking minahal ko at higit sa lahat, ayaw ko ng makita ang lalaking gustong pumatay sa walang kamuang-muang na sanggol. ⚠WARNING: PLAGIARISM IS A CRIME

BILLIONAIRE OWN'S ME "Walanghiya kang lalaki ka!" Pinagsusuntok ko pa siya para effective ang acting ko. "Akala ko... ako lang, akala ko ako lang ang mahal mo." Halatang naguguluhan sila. "Miss, Are you on drugs? What the hell are you talking about." Sabi ng lalaki. Hindi ako papaapekto sa kagwapuhan niya. Kailangan ko siyang gantihan sa pagtanggal niya sakin sa trabaho. "Bakit may kasama kang babae? sabi mo sakin ako ang mahal mo at hindi mo ako ipagpapalit kahit kanino. Binigay ko sayo ang lahat ng meron ako." Gusto ko tumawa dahil sa pinaggagawa ko. "Who is she Leonardo?" Tanong ng babae, naguguluhan naman ang lalaki. "I don't know her Mika. Dont listen to that girl, she's crazy." Sabi ng lalaki sa babaeng mukha namang clown dahil sa kapal ng make-up. "Ang kapal ng mukha mo, pagkatapos mong pagsawaan ang katawan ko ay itatapon mo nalang akong parang basura." Halatang galit na ang lalaki pati narin ang babae. "Lets just go Babe." Sabi ng lalaki at hinawakan ang kamay ng babae. I need to make my----, basta next move tayo. "Where are you going? Iiwan mo ako at ang Baby natin." Kunwaring umiiyak ako. Sobrang nakakahiya ang pinag-gagawa ko, hindi ko alam kung may mukha pa ba akong maihaharap pagkatapos ng iskandalong ito. "Im pregnant with your child, don't leave me please. Gulat akong napatingin sa babae ng sampalin niya ng pagkalakas-lakas ang lalaki. "I'm breaking up with you. Asshole." At nagmartsa paalis ng Bar ang babae. 'YES! I win! Buti nga sa kanya.' Sabi ng isip ko. Maya maya umalis na ako sa harapan niya nang tumalikod siya at patakbo kong kinuha ang gamit ko sa table namin, kailangan ko ng umalis sa lugar na ito nanganganib ang buhay ko dito. Pangiti-ngiti pa ako habang inaalala ang nangyari kanina, sigurado akong umuusok na ang ilong nang lalaki sa sobrang galit. Naglakad ako papuntang sakayan ng may humila sakin. "Where do you think your going Miss?" 'OH NO! I know that voice!' ⚠WARNING: PLAGISM IS A CRIME

MY SWEET SUBMISSIVE "Yeah, dance Macy." Ginalaw ko lalo ang bewang ko uoang sabayan ang musikang tumutugtog ngayon. Habang masayang nagsisigawan ang mga lalaki sa loob ng Bar, ako naman ay umiiyak. Hindi ganito ang buhay na gusto ko, hindi ganito ang pangarap ko. "Yes Macy your so sexy." "Macy please ill take you out." "Come with me." "Ill make you happy Macy." Yan ang mga pangunahing sigawan ng mga kalalakihan. Hindi ko nalang sila pinansin at sumayaw na lamang, hindi naman nila ako mahahawakan o makikita dahil nakasuot ako ng maskara. Hindi rin naman Macy ang pangalan ko kaya hindi nila ako makikilala, Amanda ang tunay kong pangalan nagiging Macy lang tuwing sasapit ang gabi sa lugar na ito. ⚠WARNING: PLAGIARISM IS A CRIME

TEARS OF THE GIRL NAMED SEA "Sigurado kana ba? Wala ng bawian ito anak." Tumango ako pagkatapos ay sinara ang malaking maleta. "Wala po Dad. Salamat sa lahat." "You don't need to say thank you, that's what parents do." Huminga ito ng malalim. "Sandali lang tatawagin ko ang Mommy mo para matulungan ka sa pagiimpake." Dumating ang araw ng pagalis ko, malungkot akong nagpaalam sa magulang ko. Napagdesisyunan kong hindi gamitin ang ebidensiya at hayaan na ang hukuman ang humusga. Hindi na rin ako nakaattend ng huling hearing dahil tumapat ito sa flight ko. ---------- "Ma'am you want coffee?" Napabalik ako sa kasalukuyan ng magtanong ang flight attendant. "No, thank you." Sagot ko. Napasandal ako sa kinauupuan at napakagat sa labi ng maalala ang naging desisyon ko. Pinagisipan ko itong mabuti, inaral ko ang posibleng epekto nang magiging desisyon ko. At dun nga pumasok sa isip ko na itigil ito. Ang dami nang nadamay, nasaktan dahil sa galit ko. Iba talaga kapag galit ka, wala kang makialam kung sino ang matamaan, hindi ko man lang naisip na may pamilya silang walang kinalaman ngunit nasasaktan. Ayoko nang baguhin ang buhay nila dahil sa pagkakamali na matagal na nilang pinagsisihan. Hindi ako Diyos para magpasya sa kaparusahan nila, kung Diyos nga nagpapatawad paano pa kaya ako. Masaya akong nakilala sila, lalo na si Lucas binago niya ang buhay ko. Marami siyang tinuro sakin, siguro kung hindi ko siya nakilala nandun parin ako sa point na hinahanap ang sarili ko. He became my life, my everything. I loved him so f*cking much at umaasa akong magkikita ulit kami pagdating ng panahon. Kung hindi man... mananatili siyang parte ng nakaraan ko na hinding hindi ko makakalimutan. ⚠WARNING: PLAGIARISM IS A CRIME

THE MISTRESS LOVE STORY "Love." Nakangiting salubong niya nang makita ako. Yayakapin niya sana ako nang salubungin ko ito ng isang malakas na sampal. "Love? Ang kapal ng mukha mo! Paano mo nagawa yun sakin? pinagkatiwalaan kita." Galit na sabi ko, nagulat naman siya at nagtatakang tumingin sakin. "Anong sinasabi mo?" "Sige magmaang-maangan ka pa. May asawa ka diba?" "Paano mo nalaman?" Nakayukong tanong niya. "Paano? nagpunta ako sa bahay ni Madam kanina. Excited pa naman akong makita ka kasi isang buong araw kang hindi nagparamdam tapos ganun lang madadatnan ko. B---bakit mo ako niloko?" Umiiyak na sabi ko, halos hindi na ako makapagsalita ng maayos dahil sa pagiyak. "Sorry. I'm sorry. Hindi ko gustong magsinungaling sayo." "Kyle minahal mo ba ako?" Tanong ko sa kanya. Hindi ko alam kung bakit ko natanong sa kanya yan. Alam kong mahal niya ang asawa niya, kaya nga sila nagpakasal diba? pero i want to know kung minahal niya rin ba ako or panakip butas lang, kasi nasa ibang bansa ang asawa niya. "Oo. Mahal kita, minahal kita nung una palang." Mabilis niyang sagot. "Pero mahal mo din ang asawa mo diba?" Tumingin lang siya sakin. "Bakit hindi ka makasagot?" ⚠WARNING: PLAGIARISM IS A CRIME

ONE NIGHT WITH THE BACHELOR Hinalikan ko ang noo niya. "Hindi ko makakalimutan ang araw na ito." Bulong ko sa kanyang tenga. Alam kong hindi niya iyon maririnig dahil tulog na tulog siya, wala akong pinagsisisihan na sa kanya ko binigay ang ka-birhenan ko, kahit ngayon ko lang siya nakilala ay parang tumibok na ang puso ko. Alam ko rin na hindi na kami magkikita pang muli. Naging masaya ako sa konting oras na mag-kasama kami. Bukas ko na iisipin ang lahat ng problema, pero ngayon gusto ko muna siyang makasama. Maya maya napag-isipan ko nang tumayo at magbihis kahit na masakit ang katawan ko pinilit ko paring gumalaw. Aalis na sana ako ngunit hindi ko maiwasang tingnan ulit ang maamo niyang mukha. Hindi ko maiwasang malungkot, for the last time I kissed him in the lips at mabilis na lumabas nang kwarto. Tumulo naman ang luha ko, hindi dahil sa pagsisisi, kundi dahil hindi ko na siya makikita pang muli. Ngayon isa lang ang nasa isip ko, I just wish that 'I have one more night with that Bachelor.' ⚠WARNING: PLAGIARISM IS A CRIME

Billionaire Series #1: Masaya kami dati, mahal namin ang isa't isa PERO Dahil lang sa maling akala at maling paratang nila sa akin. Nagkagugulo gulo at nasira ang relationship namin. PERO What if ikinasal ka nga sa kanya pero araw-araw ka niya sinasaktan emotionally and physically. Itutuloy mo pa rin ba o Mag gigive up ka na lang sa kanya..!???? Warning: Mature Content, Abuse, Sexual Content and Strong Language. Gagawa lang ng malawak kong imahinasyon. #Wattys2017

SERIES 8 of 8 Venus Aviya Courtenay-Jones, is desperate to conceive a child after her husband announces a biggest lie at the company's press conference that his wife, which is her, is pregnant. Now, the world of high society and the wealthy elite is expecting the birth of a child who will inherit the largest companies. The mining company of the Courtenays and Joneses, and the companies of her five older brothers who are among the country's most eligible bachelors. In less than nine months, she must give birth to a child who will be presented as sole heir of the seven companies. Pressured to conceive surely and immediately, she mindlessly agrees to hire someone to naturally impregnate her. A man with good genes, no connections to the upper class, and easily silenced by money. And the perfect prospect for Tyler, her gay husband, is a gigolo named Adam, a penniless tall and handsome man with well built body and brown eyes. Will she be able to conceive and give birth on time? Or will she fall into a trap of the handsome intruder they willingly let into their house?

"Do you smoke?" natatawang tanong niya sa akin kahit alam niyang hindi. Pagilid ko siyang sinulyapan nang ilabas niya ang sigarilyo at mabilis na sinindihan sa harapan ko. Sinasadya niya ito para ipakita sa akin na walang kahit sino ang magbabawal sa kanya sa school na ito. Agaw pansin ang mga biloy niya na lumabas nang hithitin niya ang dulo ng sigarilyo. Kahit nagsasalita, kumakain, o kahit kaonting kibot lang ng labi niya'y lumalabas iyon. Gamit ang mga daliri'y sinuklay niya papunta sa likod ang pawisan niyang buhok. Ang manipis na gintong kwintas niya'y kumikinang sa tirik na araw. Nagbuntong hininga ako at pilit pinapakalma ang sarili. I don't like people breaking school rules that's why I hate him. He's the best example of bad boy. A rebel. He's teaching other students to do wrong. "Breaking a few rules won't hurt your grades, Miss. If you want to taste, I can give you some," tukoy niya sa sigarilyo na wala akong balak tikman. Warning: Read At Your Own Risk! EXPLICIT AND MATURE CONTENT❗❗❗ Series 7 of 8