Gençkurgu #25 Ay tenli adamın, güzel gözlü kadını. Kimsesiz, güzel bir kadın. Kadının aşkı ile yanıp kavrulan, yakışıklı bir genç adam. Peki adam yaşadığı uzaktan aşka daha fazla dayanamazsa. Kadını yanına almak isterse ! * "Benim senin kokuna aç, muhtaç ve müptela olduğum gibi birgün sende benim kokuma aç, muhtaç ve müptela olacaksın. Benim senin ateşinde yandığım gibi sende benim ateşimde yanacaksın. Biz elbet birgün birbirimiz için yanıp tutuşacağız güzel gözlüm" * ❕ Argo kelimeler içerir❗ Yazılmaya Başlanılan Tarihi| 19.08.2018 İlk Yayınlanma Tarihi| 27.08.2018 Scarlett Leithold : Miray Öztürk Jeff Finn : Ateş Karan Takip #1 11. 09.2018 İsimsiz #1 Tehlike #1 01.12.2018 Karmaşa #1 Kurgu #33

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

Kızın suçu adamın ilgisini çekip kendine aşık etmesiydi. Ama bunu yaparken ne adamın farkındaydı, ne de başına bela aldığının. Adam için yaş önemli değildi. Ne olursa olsun MEYRA onun kadını olucaktı. MEYRA AKSOY artık MEYRA BATUR olucaktı. Onu görene kadar aşka inanmayan biriydi ARAS. Annesi Meyra'yı doğururken hayatını kaybetti. Babası ise annesinin ölümünden Meyra'yı suçlu tuttu. Meyra için artık herşey daha çok zorlaşıcak. Adam kıza deliler gibi aşık. Kız bundan habersiz. İşler burda bitmiyor tabiki. Aras' ın düşmanı B ULUT ATEŞ Arastan intikam almak için Meyra'yı kullanırsa, en büyük zaafını kullanırsa işler çok kötü karışacak. Aras ortalığı yıkacak. Peki Bulut intikam için kaçırdığı kıza aşık olursa neler olur? Fakat asıl sorun şu ki Meyra kime aşık olacak? Ona aşık olup nasıl seveceğini bilmeyen ve onu kaçıran adama mı, yoksa intikam için onu kaçıran adama mı? Peki Aras vazgeçecek mi? *** Esaret 1 ve Esaret 2 kitaplarımın kapakları @ssellenophhile tarafından tasarlanmıştır. Çok teşekkür ediyorum.

Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. "Haklıymışsın," dedi beni öldürmek ister gibi. "Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim."

Elis Erez, 17 yaşında bir genç kız annesinin evlenmesi ile hayatı alt üst olur çünkü hayatına üvey kardeşi Onur girmiştir. Onur Elis'i elde etmeye çalışırken ikisininde başını belaya sokar. Ve kovalamaca başlar... "Kızı al. Kız senin olsun. Beni bırakın lütfen, söz kimseye hiç birşey anlatmam." Lan ne diyo bu piç. Sen kimsinde kimi kime veriyorsun. Ağlamaktan kızarmış gözlerimi kısmış Onur'a bakıyordum şuan. Ve sonunda ağzımı açabildim! "Ne diyon lan sen kimi kime veriyorsun?" "Susturun şunu!" dedi siyahlı iri adam bana bakarak. Ben daha devam edecekken ağzıma bir el kapandı ama hâla konuşmaya çalışıyordum. Çatık kaşlarıyla beni baştan aşağı süzdü ve dudağının kenarı kıvrıldı. "Evet. Artık benimsin küçük hanım." (İLERLEYEN BÖLÜMLERDE HATALAR DAHA AZDIR BAŞLARDA ÇOK SAÇMALADIĞIMIN FARKINDAYIM AMA 12. SINIF OLDUĞUMDA VAKİT BULAMIYORUM DAHA SONRA DÜZENLEYECEĞİM.) Umarım beğenirsiniz.

Parlayanların buluşma noktası Facebook grubumuz: Gamze Aydeniz Hikayeleri Instagram hesaplarımız: @gamzeaydenizz @aydenizdongusuu @curetkar_yakut Bir şeyler olduğu kesindi... Bıçak gibi keskin, aynadaki yansımalar kadar bencil, nefesle aynı doğrultuda olmazsa olmaz bir şeydi. Görmezden gelmeyi denedi genç kız. Görmedi, duymadı, bilmedi... Bir süre sonra aslında olayların tam ortasında olduğunu fark etti. Nefes alamadı, boğuldu. Dedesi Çağdaş Bey, anneannesi Nigar Hanım, dostu Meral ve Uras... Bilinmeyenlerle boğuşurken kaybedeceklerinin farkındaydı. Aydeniz kabullenmişti bunu artık. Ne kadar kaçmaya çalışırsa çalışsın muhakkak yakalanacaktı. En iyisi hayatında şiddetli depremlere neden olan sırları öğrenmeye çalışmaktı. Aşkı, ailesi, zamanı ve değer verdiği herkes... Tanıdığı herkes bir şekilde genç kızın koluna yapışıyorlardı. Herkesin bu döngüde bir yeri vardı. Bu döngünün bir de adı vardı. Aydeniz Döngüsü... Ay ve denizin birleşip, parladığı yerde doğan bir aşk hikayesi.

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Veda Caddesi'nin devamıdır.

Buzdan Mafya karakterlerinden Hakan ve Şimal'in hikayesi... "Titanik izler misin benimle?" Bazen her şey bu kadar basit bir soruyla başlar. Defalarca kez izlediğim filmi, onunla izlemenin farklı bir son getireceğini düşünüyorum. "Ölme Jack, yalvarırım." Gerçek sona ulaşırken, bir kez daha konuşuyorum. "Onu yanına çekebilirsin Rose!" Ardından gözlerinde kaybolduğum adam konuşuyor. Her kelimesi can yakarak benliğime ulaşıyor. "Sonunu bildiğin bir şeyi değiştirmeye çalışıyorsun." Ve bir kez daha! "Jack öldü. Hayatının en mutlu günlerini o gemide yaşadı. Rose'yle evliliği ya da bir bebeği olunca daha mutlu olmayacaktı." Tıpkı bir çocukmuşum gibi anlatmaya devam etti. Anlatan O olunca, çocuk olmak da bana düşüyordu. "Onun resmini çizerken mutluluğunu gördüm. Tükürmeyi öğretirken ve dans ederken de. Şunu unutma; Jack ölmeseydi, biz defalarca kez bu filmi izlemeyecektik." "Güzel sonlar unutulmaya mahkûmdur. Oysa kimse, bazen ölümün bile güzel bir son olduğunu anlayamaz." Yayınlama Tarihi*28.09.2018

"Bırak beni!!" Kolumu birkez daha çekip gecenin karanlığında hızlı hızlı ilerlemeye başladım. Boş sokakta yankılanan topuklularımın sesi hiç olmadığı kadar sinir bozucu geliyordu. "Beni dinliyceksin!" Kolumu tekrar kurtarmaya çalıştım ama benden kat kat daha güçlü olduğunu hesaba katmamıştım. Beni kendine çevirdi. "Seni dinlemek istemiyorum aptal!!" "Dinlemek zorundasın sarışın!" Kurtaramayacağımı bile bile kolumu çekiştirmeye başladım. "Yüzkez söyledim bırak artık. Seni istemiyorum!" dedim hissettiklerimin tam aksine. Gözlerine bakmadığım için yalan söylediğimi anlayamazdı ama giderek güçsüzleşen sesim anlaması için başka bir açıklık veriyordu. "Bırak.." Benim aksime güçlü çıkan sesiyle "Bırakabiliceğimi mi sanıyorsun? Benim elimde mi bu?" diye bağırdı. "Seni bırakmayı denedim Mira. Seni üzdüğüm her an. Değiştiğimi farkettiğim her an. Ama başaramadım çünkü.." diyip elimden tuttu ve başına getirdi. "Ben buramla düşündüm." dedi sinirle. Gözlerimin tam içine bakıyordu. Avucunun içindeki elimi kalbine götürdü. "Ama sen buradasın." Göz yaşlarımı saklama savaşlarımda yenilirken hıçkırıklarım duyuluyordu. "Seni bırakmıycağım baş belası." Onu onaylamazcasına başımı salladım. Titrek çıkan sesimle "Senden nefret ediyorum!" dedim. Ama hiç bir şey kalbimin onunla attığı gerçeğini değiştirmiyordu. Yanaklarımdaki yaşları eliyle silerken gözlerimin tam içine baktı o denizi aratmayan mavi gözleriyle. "Bende senden nefret ediyorum." Öpüşünü dudağımda hissettiğim an karşılık vermeye başladım. Elimi yumuşaklığını ezberlediğim saçlarına daldırdım. Kolları güven verircesine belimi sardı. Öpüşü ise zaten, renkli dünyanın ta kendisiydi.