#1 FANTASTİK / Bildiğiniz bütün fantastik ve büyülü okul hikayelerini unutun. Size bambaşka bir hikaye anlatacağım. Yaşadıkları evrenin en iyi yetenek ve büyü gelişimi akademisine girmek için can atan ikizlerin hikayesi bu. Gelin hep beraber, Daria ve Naria ile Ü.K.A.'ya gidelim ve onların büyülü maceralarına ortak olalım. Renda ikizleri alıştığınız bütün karakterleri kafanızdan silecek ve sizlere hiç bilmediğiniz bir evrenin kapısını aralayacak. İkizler akıllarınıza kazınmakla kalmayacak, sizi kendine hayran bırakacak. Başarı, hırs, dostluk, aşk, sadakat, savaş, kıyasıya mücadele ve birbirini tetikleyen iki kehanet. Bu kitapta beklediğiniz şeyler oluyor sanırken aslında en beklenmeyenin içine düşeceksiniz. Size hayal dünyamın kapılarının anahtarını veriyorum. Yapmanız gereken şey çok basit, anahtarı kullanın! Haydi! Orada öylece durmayın. Kapıyı sonuna kadar açın ve içeri girin. Pişman olmayacaksınız...Ve hatta geri dönmek bile istemeyebilirsiniz... Renda İkizleri 4 Kitaplık Bir Seridir: 1 - Renda İkizleri ( Üç Krallık Akademisi ) Kitap oldu! 2 - Renda İkizleri ( Ejderin Gölgesi ) Kitap oldu! 3 - Renda İkizleri ( Analous'un Dönüşü ) Kitap oldu! 4 - Renda İkizleri ( Kan Çağı ) Kitap Olacak!!

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."