Opowiadanie o dziewczynie u której stwierdzono depresje. Opowiadanie pokazuje w pewnym stopniu jak wygląda dzień w szpitalu psychiatrycznym z punktu widzenia bohaterki Klary. Tematyka ciekawa i z opowiadania można się co nie co dowiedzieć, więc zapraszam. Hej! Jak kogoś interesuje tematyka o której wspomniałam to zapraszam na mój profil gdzie dowiecie się więcej w OPISIE NA MOIM PROFILU❤️

Cześć , pojawił się do tej samej historie z życia wzięte. Ponieważ pierwszy raz piszę , mogą się wydawać dziwne ale one naprawdę się przydarzyły mi i inny moim znajomym..

Nie ważne jak się nazywam, nieważne ile mam lat, nieważne dlaczego żyję, ale mimo to ty to czytasz. (Imiona są przypadkowe, może)

Opowieści o bólu

Na przestrogę- historia moich zaburzeń odżywiania. 1 w #dieta - 02.06.2018 8 w #anoreksja - 03.07.2018 1 w #mojahistoria - 12.07.2018 1 w #odchudzanie - 03.02.2019 6 w #depresja - 09.03.2019

Moja historia pobytu w szpitalu psychiatrycznym w Józefowie. W książce znajdziesz zasady szpitala, opis wyglądu oddziału i szczegółowo zapisaną historie z niego. "Oparłam się na barierce patrząc w dół. „Po co mam żyć. Nie ma sensu żyć bez niego. Zbyt go kocham. Nie chce tu być, nie chce żyć." myślałam. Stanęłam na pierwszym szczeblu barierki , potem na kolejnym i kolejnym aż znalazłam się po drugiej stronie. Wisiałam tak dobre pięć minut nad przepaścią śmierci i kiedy już miałam robić krok...."

Nazywam się Natalia, mam szesnaście lat i kilka miesięcy temu popełniłam samobójstwo z własnej, niewyobrażalnej głupoty. Oczywiście żyję. Dzisiaj i jutro również będę żyła. To moje ciało umiera. A ja razem z nim. Za dwa tygodnie jeden papierek wywróci moje życie do góry nogami. Owe czternaście dni poświęcę na eksperyment, a każdy z nich zostanie poddany próbom ludzi i samej mnie.

Jedna łza. Druga łza. Nie chce żyć.. Chce umrzeć... Chce się zabić.. Ale to nie może być zwykłe samobójstwo. To musi być coś innego... Coś co będzie dla mnie przeżyciem.. Chce umrzeć tam gdzie już ktoś odebrał sobie życie.. Tylko gdzie? Most Golden Gate? Las Aokigahara zwany lasem samobójców? Może wieża Eiffla? Skok z wodospadu? Sama już nie wiem... Muszę coś wymyślić...

Pamiętam jak się zaczęło. Pamiętam przez kogo. Pamiętam jak było kiedyś. Pamiętam wszystko w szarych kolorach. Wszystko powraca jak wyświetlony na dużym ekranie czarno-biały film z mojego życia. Wszystko to przeżywam po raz setny. Ludzie gówno wiedzą o ludziach takich jak ja. Ludzie gówno wiedzą o problemach. Jestem najgorszą osobą na świecie. A wszystko przez to, że chciałam być "fajna". A stałam się nic nie wartym gównem. * Dla osób o twardej psychice. ** Mogą pojawiać się przekleństwa.