Aşkını töreye kurban veren Efnan ile yaralarını kalbine gömmüş Yaman... Bir berdel evliliğiyle başlayan yolculuk, intikamın gölgesinde yeniden doğuşa dönüşecek. Gözyaşından Küllere Bir töre, bir intikam ve yeniden doğuş hikâyesi... Efnan, aşiret törelerinin ortasında kalmış genç bir kadındır. Nişanlısı Miran, ailesinin baskısıyla onu bırakıp halasının kızını istemeye gidince, Efnan hem aşkını hem de gururunu yitirir. Onurunu korumak ve ailesinin adını yere düşürmemek için zor bir yola girer. Yaman ise geçmişteki acılarının gölgesinde yaşayan, eşini töre yüzünden kaybetmiş bir adamdır. İki aşiretin kan davasını bitirmek için Efnan'la berdel evliliğine razı olur. Ama soğuk bir anlaşma diye başlayan bu evlilik, zamanla yıkılmaz sandıkları duvarları parçalayacak, intikamla başlayan yolculuk yeni bir aşka kapı aralayacaktır. Kan, kin, ihanet ve töre arasında filizlenen bir yeniden doğuşun hikâyesi: Gözyaşından Küllere.

Bu kitap +18 yetişkin içeriğe sahiptir. Kuma ve kadına şiddet aşağılama yoktur. "Sana bir seçenek sunmuyorum Gümüş sen benimsin bana aitsin ne kadar çabuk kabul edersen o kadar iyi olur." Aşiretler ağası Berzan Demirhan yaralı bir kadın Gümüş Ceyhan ve ikisini bir yazan kader. Yetişkin içerik argo küfür şiddet cinsellik barındırır.

Gerçek bir hikayeden uyarlanarak yazılmıştır. Çocuk gelin Ayşe'nin hikayesini gelin birlikte okuyalım. Çocuk geline dur diyebilmek ve çocuk gelin zorluklarına vurgu yapmak için yazılmıştır. İki hikaye, tek kitap halinde yazılacaktır. Hikaye 1: Çocuk Gelin Ayşe Hikaye 2: Çocuk Gelin Çocuğu Olmak

Ben Eskişehir'in Odunpazarı ilçesindeki Leylak mahallesinin asi kızı, ailesinin ikinci göz ağrısı, babasının prensesi, anasının kuzusu, abisinin herkesten sakındığı kişiyim. Ben parlak mavilerinden ışık asla eksik olmayan, her lafa bir cevap bulan, bir türlü yerinde duramadığı için mahalleliden 'haşarı' lakabını almış kişiyim. Ben başını sürekli belaya sokan, arkadaşlarını da bu bela ile ödüllendiren, ama bir türlü akıllanamayan kişiyim. Ben...ben yüreğinin her zerresini gerçek aşkına saklamış, kalbini de aklını da heveslik sevdalardan uzak tutmuş, yıllarca nefeslik sevdasını beklemiş kişiyim. Ben kim miyim? Ben Nehir Çimen'im. ****** Bu hikayemizde Eskişehir'in Odunpazarı ilçesine küçük bir yolculuk yapacağız. Leylak mahallesinin hayatına, sıcaklığına, komşuluk bağlarına, yaşlılarının yaşanmışlıklarına, gençlerinin arkadaşlıklarına, aşklarına şahit olacağız. Nehir Çimen yirmisinde bir genç kızdır. Aslında vücut yaşı yirmidir. Ruh yaşına gelirsek... o en fazla beş yaşındaki bir çocuğunki kadar olgun. Nehir büyüdüğü ortamda hep el üstünde tutulmuş, sevgi ile büyütülmüş, hafif de şımartılmış bir genç kızdır. Tabii insanın babası da, abisi de kendine aşık olunca şımartılmaması mümkün değil gibi. Güzel mi diye sorarsanız, sormayın ayıp edersiniz. Güzel lafı onun yanında az kalır. Mahallenin genç delikanlılarının neredeyse yarısı onun peşinden koşar. Tabi bu koşuşturma Nehir'in abisi Caner'i görene kadar sürüyor. Ama gel gör ki hiçbiri Nehir'in umurunda değildir. Nehir nefeslik sevdasının peşindedir. Onun aradığı beyaz atlı prensi daha atını bulamamış olmalı ki genç kızın karşısına çıkmıyordu. Ya ansızın mahalleye yeni birileri taşınırsa? Ve bu taşınanlar Nehir'in deyimiyle gavur olursa? Ortaya nasıl bir şey çıkacak dersiniz?

"Ben tek bir kadın sevdim, oda sensin." ... "Artık biz güzel sonlar değil, güzel sonlar bizi yazacak güzelim." 1# Reis 21.05.2020 18#imkansız 16.05.2021 1#tayfa 06.05.2022 Kapak tasarımı @nisanuryldz318

Goethe 'Aşk zaman kaybından başka bir şey değildir' demiş. Bence kendisi bir halt bilmiyor. Her ne kadar annemle aynı kafada olsan da sana katılmıyorum Goetheciğim. Çünkü zira deli bir aşık olan bizzat kendim aşkı tanımlayacak kelimeler bulamıyorum lügatımda. Zaman kaybı falan da ayıp oluyor yani. Bu yüzden aşka Oğuzhan Ege diye cevap veriyorum. Benim için aşk insanın sevdiğinin adıdır. Bu onlarca filozofun, onlarca edebiyatçının yaptığı tanımlardan daha iyisidir bana göre. Siz de aşk nedir diye sorduklarında onlara yalnızca aşık olduğunuz kişinin adını verin. Çünkü sizin için aşk o şahıstır. Tıpkı benim için 25 yılımı iç içe geçirdiğim Oğuzhan'ın olması gibi...

#73 Genel kurgu (31.7.2016) #78 Genel kurgu (31.3.2018) #7 Hayat (20.01.2019) #64 Genel kurgu (29.01.2019) Dopdolu otobüste hem iyi tutunabileceği bir nokta ararken hem de elindeki kitapları zapt etmeye çalışıyordu, fakat o kadar çok ani frenlerle sallanıyordu ki otobüs daha fazla ne kadar dayanırdı bilinmez. Tam birileri inmiş biraz otobüsün içi rahatlamıştı ki yeni hareket etmeye başlayan araba tekrar aniden durunca dengesini kaybetmiş olan Zeynep yeri boylamamak için bulduğu ilk kolu tutuvermişti! Kolun sahibi ise otobüse Zeynep'ten önceki durakta binmiş olan Emre idi. Hatta otobüsün camından o geçen günkü kızı görünce üniversitede okuyor oluşuna şaşırmış ve Delal'in neden abla dediğini anlamıştı. *** Zeynep kolunu koparacak gibi tuttuğu kişinin Emre olduğunu gördüğünde sanki olabilirmiş gibi biraz daha utandı . Çünkü nedense hep böyle rezil olduğunu düşüneceği durumlarda kalır ve tek tesellisi nasıl olsa kimse beni tanımıyor olurdu. *** Asiye Hanım Mahallesi bu gençlerin ilk gençlik heyecanlarına, arkadaşlıklarına, aşklarına tüm görkemiyle tanıklık ediyordu... &&& "Önemli olan dostluktu." Aklımda şu an hiçbir kurgu yok, isim ise birden aklıma geliveren türden.. Peki birazcık eskiye gitsem akıllı telefonlardan, güzel arabalardan, zengin kötü çocuklardan uzaklaşsam Asiye Hanım Mahallesi sakinlerinin hayatlarını, deli dolu zamanlarını, masum aşklarını, meraklı teyzeleri, pos bıyıklı amcaları, gerçek delikanlıları ve mahallenin kızlarını okumak ister miydiniz? Bakalım neler yaşayacağız not: bu hikayede çirkin kızlar da var zengin olmayan erkelerde. sen de varsın ben de

Bir mahalle kalplerinde yara iki kızın dönüşünü nasıl kabullenirdi? Peki o kızların gidişi hiç de sanıldığı sebepten değilse?

" Benim Mahallem Ailem Gibidir... Bakkalı, Marketi, Kasabı, Pastanesi, Pazarı... En Önemlisi De İnsanları Çok Cana Yakındır... Benim Mahallemde Şen, Şakrak, Çocuk Sesleri Hiç Eksik Olmaz. Heleki Keyfim Yerindeyse Sokağın Ortasında Roman Havası Tam Sırası... Gel Gör Ki Hayat Her Zaman Şen Şakrak Geçmiyor, Yavaş Yavaş Yavaş Kötü Günler Yaklaşıyor. Şimdi Hangi Mutluluk Kapatabilir Ki O Yarayı ? Eğlence Mi ? Yağmur sesi mi ? Yoksa Aşk Mı ?

Her insanın hayalleri,umutları vardır.Ve bu hayalleri gerçekleştirecek bir şehir... Peki ya bu hayallerin yanına psikopat bir aşk da eklenirse ne yapardınız?