Hamza Mahir GÜMÜŞPALA Tanıdığınızı söyleyemem, henüz.

Onlar normal bi mahellede orta düzeyde ve düz liseye giden çok yakın dostlardı... Öğretmenlerine ve ailelerine bir türlü rahat vermezler haylazlıklarıyla insanı çileden çıkartabilirlerdi. Kolay kolay kavga etmezler, etseler bile barışmalrı çok kısa sürerdi. Ahhh... birde bu sıkı dostların aşk hayatları vardı değil mi ? Gelin bizde onların bu eğlenceli hikâyelerine yakından tanıklık edelim. Ve şunu sakın unutmayın. Onlar normal veya sıradan değillerdi. Sizde değilsiniz...

My life my rules. (Benim hayatım, benim kurallarım.) ____________________________ 'Bu yeni yılda bana bir hediye vermeni istiyorum' dedi fısıltıyla. 'Neymiş o?' Sırıttı. '7,6,5,4,3,2..' Tam 'bir' denildiğinde dudaklarımın üstündeki sıcaklıkla donup kaldım. LAN DUDAKLARI OHA DUDAKLARI EVET DUDAKLARI BENİM DUDAKLARIMIN . . . . . OHA DUDAKLARI BENİM DUDAKLARIMIN ÜSTÜN DE.. #### "Abi ojemi gördün mü?" "Ben sürüyorum bir dakika kurusun rütuş yapıp vereceğim. Manyak mısın lan sen? Ne biliyim ben senin ojeni?" #### "İnşallah sevdiğin kız travesti çıkar." "Tövbe de kafir." #### "Neden mesajlarıma cevap vermiyorsun?" "Cevaplanmayan mesaj yoktur. Umursanmayan insan vardır." ********************************** ➰KÜFÜR İÇERİR➰

Lisenin son senesi.... Allah'ım şu son yılımı kazasız belasız atlatayım lütfen,amin. Asrın'la birlikteliğimizin 2.yılı.... Nazar değmesin,amin. Araya kaşar girmesin,amin. Çok mutluyuz... Huzurumuzu bozmaya çalışan pezevenklere kapak olsun. Tabi bizim mutluluğumuz hiç uzun sürer mi? Tabi ki de koca bir HAYIR! Lisemin son senesin de Kuzey den bile daha psikopat biriyle tanışacağımı nereden bilebilirdim ki? Ve bu kişinin gerçekten kaçık olacağını? Hiç birini bilemezdim. Çünkü yazarın o çatlak kafasın dan neler geçtiğini kimse tahmin edemiyor. Artık ne içiyorsa kafası güzel. Evet yeni sezonumuza hoş geldiniz. Daha doğrusu akıllanmayan yazarın "size rahat yok" sezonuna... Ulan niye hep bütün belalar beni buluyor? Ne günah işledim ben? Eeee......tamam bunu söylemedim var sayın.

Hazal, babasının ölümünden sonra annesi ve abisiyle birlikte İzmir'e taşınır. Orada gideceği kolejin sahibinin oğlunun gazabına uğrayacak yeni kişidir. Batu ve Hazal'ın birbirlerine olan nefreti ne zaman aşka yol açacak? Aşk ilk hangisini yakalayacak?

"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana deli gibi aşığım" dedi bağırarak. "Seni her yerde görüyorum, kafamdan atamadığım tek şey sensin" Duyduklarım gerçek değildi, kafamı iki yana salladım, "İstemiyorum seni!" dedim ve birkaç adım geriledim. Duygu duvarı tekrar oluştu, en son gördüğüm şey kırgınlıktı. Soğuk ifadesi geri dönmüştü. Arkama bakmadan boş sokakta koşmaya başladım, nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu. "Benden kaçamazsın!" dedi eğlenen sesiyle. Sesi boş sokakta yankılanırken koşmamı durdurdum ve hızlı bir şekilde nefes almaya çalıştım. Nefesimi düzenlediğimde doğruldum. Arkama hafifçe döndüm, yavaşça bana doğru geliyordu, yanındaki lamba bozuktu, ışık hafifçe titriyordu. Durdu, ayaklarını iki yana açtı ve ellerini cebine soktu. Yüzündeki yara izi daha belirgindi. Gözlerini kıstığını gördüm, "Kendini yorma, hangi deliğe saklanırsan saklan seni bulurum" bacaklarım kendiliğinden hareket etmeye başladı. Koştum, yorulmuştum ama yine de koştum. Dar bir sokağa girdim, önüme bakmasaydım duvara çarpacaktım. "Lanet-" diye mırıldandım. Sokak bomboştu. Duvara yapıştım, beni bulmaması için dua ediyordum. Ayak seslerini duyabiliyordum, buraya doğru geliyordu. Sokağın sonunu göremiyordum ama hızla oraya yürüdüm. Çıkmaz sokaktı. Arkamı dönecekken elleri belimi buldu. Vücudum kaskatı kesildi, sıcak nefesi kulağıma değiyordu. Yavaşça fısıldadı, "Ne kadar uğraşırsan uğraş, benden kaçamazsın! Gölgeden kaçamazsın"