(Nie)Krótka historia romansu dwójki nastolatków przeplatana z chęcią doznania prawdziwej miłości i obawą przed reakcją tłumu, przedstawiona w formie wiadomości tekstowych i paru opisach sytuacji. W skrócie - (nie)typowy texting z wattpada, która jest zdecydowanie za długi, ale wszyscy i tak go kochają. Lubisz dramy? To idealne miejsce dla ciebie! Zapraszam do czytanka! *** - Levi, kim my właściwie dla siebie jesteśmy? - spytałem, przerywając niezręczną ciszę. Chociaż miałem wrażenie, że teraz zrobi się jeszcze bardziej niezręcznie niż wcześniej. - Przyjaciółmi - rzucił od niechcenia. Nie ukrywałem mojego zdziwienia. Myślałem, że powie coś ala "kochankami". Tak, to byłoby w jego stylu. Spojrzał na mnie przelotnie. Szybkim ruchem wyrwał mi fajkę i wziął porządnego bucha. - Przyjaciółmi? - powtórzyłem z nadzieją, że jednak zmieni zdanie i nazwie nas zupełnie inaczej. W głębi duszy pragnąłem tego bardziej niż czegokolwiek innego. - Ta, tylko przyjaciółmi - przytaknął i zaciągnął się po raz kolejny, tym razem przytrzymując dym w swoich płucach nieco dłużej. I właśnie w taki sposób utknąłem w strefie zwanej "friendzone". A może oboje w niej utknęliśmy? Bo siedzieliśmy w tym razem. Tyle, że ja miałem już dziewczynę, więc który był tym bardziej pokrzywdzonym? *** #453 w Fanfiction - 10.08.2017r. #284 w Fanfiction - 13.08.2017r. #212 w Fanfiction - 18.08.2017r. #198 w Fanfiction - 19.08.2017r. #183 w Fanfiction - 04.10.2017r. #154 w Fanfiction - 07.10.2017r. #136 w Fanfiction - 15.10.2017r. #116 w Fanfiction - 05.11.2017r. #72 w Fanfiction - 25.11.2017r. #1 w Ereri - 29.01.2020r. *** Na okładeczce Lavlien & Wolfoty, hotuwy moje piękne

Zapraszam do pierwszej części u mnie na profilu. ••••••••••••••••• Nastolatek który próbuje sam sobie poradzić po prośbie samobójczej swojego przyjaciela Głosy z tyłu głowy są najgorsze... Czuję się źle. Czuję się bardzo źle i nie chcę tu być Ta książka to jest jeden wielki płacz, krzyki, złe myśli i pojebanie psychiczne. ••••••••••••••••••• druga część "pain"

short story Zwykłe życie zwykłego nastolatka. Ale ile może wytrzymać taki nastolatek? Druga część na moim profilu

Nikt nie widział. Nikt nie wiedział. Nikt nie zrozumiał. A jednak tamtego dnia coś się stało. Tamtego dnia dla Erena zapaliło się światło. Światło jaśniejsze niż inne, jaśniejsze niż gwiazdy i nie tak odległe. Światło miało imię. Levi.

Miał wrażenie, że do nastolatka nic nie dociera. Pomimo zimnego tonu, jakiego używał, chłopak nadal krzyczał w niebogłosy, doprowadzając starszego powoli do szału. Wiedział, że jako policjant nie powinien tego robić, ale... - Miłość nie jest pieprzoną zbrodnią! ...ale miał wrażenie... - Walczymy o wolność! ... a raczej pewność... - Stop homofobii! ... że za chwilę nie wytrzyma i coś temu szczeniakowi zrobi, jeśli ten zaraz nie zamknie mordy. - Wolno...! - zielonooki nie zdążył dokończyć, bo mocne uderzenie pałką w głowę natychmiast go uciszyło. Poleciał jak długi na mężczyznę, który zaczął przeklinać pod nosem na wszystkie sposoby. Czyli krótkie AU o mrożącym krew w żyłach policjancie i narwanym, hałaśliwym nastolatkiem, należącym do społeczności LGBT. Uwaga! Występuje wymyślony przeze mnie na potrzeby utworu opis parady równości, który nie ma odniesienia do rzeczywistości i nie ma na celu nikogo urazić! Pojawi się też parę przekleństw.

Pisane w roku: 2017 Nieznany Numer: Oj tam, wydało się, że jesteś gejem i co z tego? Ja jestem jak najbardziej z tego faktu zadowolony 😏 Tommy: Niech zgadnę. Wziąłeś mój numer od cholera wie kogo, a teraz piszesz i udajesz, że się do mnie podwalasz, przy czym teraz siedzisz i śmiejesz się ze mnie ze swoją paczką. Mam rację, prawda? Nieznany Numer: Od "Wziąłeś mój numer" do "cholera wie kogo" jest prawdą. Reszta to bujda, skarbie...Pozwól więc, że napiszę prawdziwą wersję... 02.08.2017r. #269 w Fanfiction 😏 07.08.2017r. #256 w Fanfiction 12.08.2017r. #224 w Fanfiction 13.08.2017r. #184 w Fanfiction 😱 14.08.2017r. #176 w Fanfiction 😵 16.08.2017r. #148 w Fanfiction 😶 19.08.2017r. #136 w Fanfiction 😍 21.08.2017r. #130 w Fanfiction ❤ 22.08.2017r. #125 w Fanfiction 😱😵❤ 23.08.2017r. #112 w Fanfiction 😵😵😵

Istnieją dwa typy popularnych facetów. Pierwszy to seksowny podrywacz a drugi to zimny jak lód, zły chłopiec. Co się stanie gdy właśnie tych dwoje nastolatków, o ostrych jak brzytwa charakterach, spotkają się? Rozpęta się między nimi zagorzała rywalizacja czy może połączy ich coś więcej? Najwyższy ranking w Fanfiction #30 w boyxboy #3

''Uruchomiłeś grę, której nigdy nie uda ci się wygrać.'' ''I jak mam ją zakończyć?'' ''Nie możesz tego zrobić. Sekunda, w której spróbujesz ją przerwać, będzie twoją ostatnią sekundą. Przyniesie ci to tylko twój własny koniec.'' Levi nigdy nie miał łatwo, jeśli chodziło o poznawanie nowych przyjaciół. Więc możecie sobie tylko wyobrazić jak wielkie było jego zaskoczenie, gdy dostał zaproszenie do gry od kolegi z klasy. Nie zastanawiając się długo, zaakceptował je i tym samym zaczął przygodę, w realnym świecie, która wykracza tysiąc razy poza jego własne wyobrażenia. Niestety Ackerman zbyt późno zdaje sobie sprawę z tego, że powinien jak najszybciej uciec z tej piekielnej pułapki. Ale jak ma tego dokonać? Teraz już wie że za przerwanie gry, poniesie karę. Karę za którą zapłaci własnym życiem. Log in or Log out Zabić lub zostać zabitym? Przetrwać w grze, której jedynym celem jest śmierć. Najwyższy ranking w Fanfiction #282

„Jego oczy próbowały dostrzec kapitana, kiedy odwracał głowę przez ramię. Mężczyzna był tam, stał, niewzruszony sytuacją, jaka się właśnie wydarzyła. I choć Eren miał ochotę uszczypnąć się i sprawdzić, czy aby na pewno nie jest to nocne marzenie, to jego brat tam był. Stał przed nim i czekał na odpowiedź. Levi kiwnął głową tak delikatnie, że naprawdę tylko młody Jaeger mógł to dojrzeć. On był księżniczką? Kraju, którego nawet nie znał? - Zeke, ja... - Musisz wrócić, Eren. Kraj będzie cię potrzebował, kiedy umrę". ____________________________________________ Jest to lekkie Au, swoboda w czasach Canon, brak tytanów.

Zieleń traw kwitnących na wiosnę I kobalt nocnego nieba, osłanego tysiącem gwiazd Gdy przypadek sprawia, że te dwa tak dalekie od siebie kolory Łączą się w jeden, błyszczący szmaragd Któremu nikt nie pozwoli nigdy zgasnąć Mówią - że zazwyczaj, wszystko kończy się na dziecku Oto historia sprzeczna, jak to wszystko - od dziecka się zaczęło. Ono - czyli historia dziecka z probówki. •- Nowa, poprawiona wersja -•