Yüzmeyi bilmediği halde ondan yüzmesini isteyen, beş yaşında bir çocuk olmasına rağmen ondan kendisini dövmesini isteyen, hepsinden de fazla uçmasını bile talep eden bir baba. Ama ona baba demek yasak. Ona tek bir isimle hitap edebilirdi. "Rafael." Ve bir gün gizemli bir şekilde ortadan kaybolan Rafael için yas tutan Rose 22 yaşına kadar onunla karşılaşmayı bekledi. Ne olursa olsun onu affedeceğini, ona kötü bile davransa onu sevdiğine inanarak sürekli karşılaşacakları gün için çalıştı. Spor yaptı, yarışlara katıldı, antrenmanlar yaptı. Sırf ona beceriksiz diyen Rafael günün birinde geri döndüğünde onunla gurur duysun diye. Ama bir gün arkadaşıyla gittiği bir barda karşılaştığı barmenden sonra hayatı tamamen değişti. Artık kim olduğunu, nereden geldiğini ve en önemlisi de Rafael'in kim olduğunu öğrenme vakti gelmişti. Sırada bambaşka bir gezegende savaşa için hazırlanmak vardı. "Ona, 'baba' demem yasaktı. Çünkü ben onun kızı değil, yetiştirdiği savaşçıydım."

'Wattys 2019 Fantastik kategorisi kazananı' (Baş Şeytan Serisi'nin ilk hikayesidir.) Şeytanlar, doğumlarından önce belki diğer tarafı seçerler diye içlerine erişmiş küçük iyilikle bazı zamanlar merhamet ederlerdi ama bu eylemleri ateşle sırtlarına kazınırdı. Onlar için merhamet en büyük günahtı; yine de her şeytanın teninde bir pişmanlığı bulunurdu. Alanzo Balaam'ın ise hiç izi yoktu. Kapak Tasarım: @Draculessa

"Güneş'in ölmeye başladığı zamanlarda, Dünya'yı başka bir galaksiye taşıyacak güce sahip iki kolye icat edilir. Ne var ki kolyeyi taşıyacak iki kişinin, insanlığı korumak adına ödemesi gereken ağır bir bedel vardır. " Yeni devirde, dengeler değişmiş; teknoloji ilerlemiş fakat insanların teknolojiden yararlanmaları kısıtlanmıştır. İletişim, telefonlar yerine kafa derilerine yerleşen çiplerle; ulaşım, gökyüzünde süzülen arabalarla sağlanmaktadır. Otoriteler, insanların kıyamet korkusundan faydalanarak yönetim gücünü elde etmişlerdir. Yönetime baş kaldırabilen tek grup, gelecekten geldiğini iddia eden ve galaksiler arası kaçışın bir felakete neden olacağını duyuran 'Kuledekiler' adlı örgüttür. Hira, doğduğu günden beri bedeninde taşıdığı kolyenin, yaşadığı gezegeni yaklaşan kıyametten kurtaracak büyük bir planın kilidi olduğunu öğrendiğinde on altı yaşındadır. İnsanlığı kurtarmak için kendi hayatından, hayallerinden ve herkesten gizli tuttuğu aşkından vazgeçmeye zorlanır. Kolye, kimsesi olmayan bir kızın, sonunu bildiği bir savaştaki mağlubiyetini anlatır.

Elinde olmada gülümsedi. "Yine mi ölemedin, Caen?" dedi dalga geçer bir şekilde. "Tanrılar senden gerçekten nefret ediyor olmalı." Elindeki kılıcın ucunu aşağı indirmişti. "Onları suçlayamam. Çirkinliğine bakınca seni sevmek çok zor" dedi. İfrit ona doğru bakıp kükredi. "Seni geberteceğim, Gideon" diye bağırdı. Kalın sesi yüzünden konuşmalarını anlamak biraz zordu ancak onlarla bu kadar zaman geçirince normal geliyordu. Onları kızdırmayı seviyordu. Caen adındaki ifrit ona doğru koşarken Gideon elinde olmadan gülümsedi. Uyandığını hissedebiliyordu. Savaş başlarken hep bu hissiyatı yaşıyordu. Sanki her şey o ana kadar pusluydu da o anda netleşiyordu.

'Mara' ismi annesinin ona tek hediyesiydi. İsminin anlamı acı olsa da, annesi ona bambaşka bir amaçla vermişti bu ismi. Her seferinde bir şeytan olduğunu vurgulamak için... Babası ise ona Angelina derdi çünkü o babasının meleğiydi. Ama Mara ne annesinin söylediği gibi bir şeytan, ne de babasının söylediği gibi bir melekti. O Anahtardı. Cehennemin Anahtarı... Anahtar serisi 1. Kitap: Anahtar 2. Kitap: Mühür 3. Kitap: Araf 4. Kitap: Mahşer

MAVİ AY, EPSİLON YAYINLARI BÜNYESİNDE ARTIK RAFLARDA! 💙🌝 Rüyalarını unutanlardan mısınız, yoksa her ayrıntısını hatırlayan ve içinde yaşıyormuş gibi hissedenlerden mi? Peki ya gerçek hayatınız; o, hangisi? Büyük savaşlar yaşanmıştı. İnsanlığın sonu gelmiş, yerlerine türler geçmişti... Üstelik bana da onlardan biri olduğumu söylüyorlardı, bilmiyordum. Kim olduğumdan bile emin değildim, Mavi Ay gerçekleşene kadar. - 3315 Neredeyse mükemmel bir hayatım vardı. Sonra rüyalar ve şüpheler başladı... Rüya nerede bitiyor gerçek nerede başlıyor, kim dostum kim düşmanım artık bilmiyordum. Kim olduğumdan bile emin değildim, Mavi Ay gerçekleşene kadar. - 2015 IMMATURA Serisinin birinci kitabıdır. 🏆 Wattys 2017 - Hikaye Ustaları

IMMATURA Serisinin ikinci kitabıdır. UYARI: Bu kitabı okumadan önce lütfen Mavi Ay kitabını okuyunuz! Zannettiğiniz kişi olmadığınızı hatta bir insan bile olmadığınızı öğrenseydiniz; ne tepki verirdiniz? Peki ya, dünyanın ve zamanın dengesini korumakla görevli bir Immatura olduğunuzu öğrenseydiniz? Gerçekleri kabul edip yeni düzene uyum mu sağlardınız, yoksa geçmişte takılı kalıp herkese sırtınızı mı dönerdiniz? Zaman, zamansızlar için bile akıp gidiyor. Yeni dünyanın düzenine ayak uyduramayanlarınsa bu hikâyede bir yeri yok. Alara ya oyunu kurallarına göre oynayacak ya da oyunun kurallarını tekrar yazacak. İşte bu, Alara Olsen'ın gerçek hikâyesi!

Azize serisinin 1.kitabıdır. Boynuzlarım, tüylerim ve iri gözlerim var. Kutsal kanım ve Ravozski ismim var. Dünyayı kurtarmak için bana ihtiyacın var. Onu bensiz yok edemezsin. Bensiz hayatta kalamazsın. Sadece tek bir şey... Tek bir şey yaptıktan sonra özgür olmanın tadını çıkar. Yoksa özgür kalan sen olamazsın. Kapak Tasarımı: @arriaq

Azize serisinin 2. kitabıdır. Siyah bir pelerinim, siyah bir ruhum var. Karanlığa bulanmış kötü bir zihnim var. Ben yok edilmesi gereken, ölümcül bir hastalık gibiyim. Benim olduğum yerde hayatta kalamazsın. Ben şimdi küllerimden doğdum. Bu küllerden keskin dikenli hisar yaptım. Oraya adımını atarsan... Ölen sadece sen olmazsın. Kapak Tasarımı: @arriaq

"Dahası sen bir rüyasın," dedi çocuk, "neden kendine yardım etmeyi denemiyorsun?" Emily herkes kadar sıradan biri olduğunu düşünüyordu. Herkes kadar sıkıcı ve alışılagelmiş bir adı, sürekli rastlayabileceğiniz türden bir görünüşü ve bisiklet sürmek gibi yavan hobileri vardı. Ne var ki bu genç kız bir gece yarısı yatağından zıplayarak uyandığında hiçbir şeyin bir daha asla aynı olmayacağından habersizdi. O artık kendini uykuların çok ötesinde ve hayallerin ulaşamayacağı kadar muhteşem bir dünyada bulmuştu. Fakat Emily'nin bu rüyadan uyanıp hiçbir şeyin göründüğü kadar harika olmadığını fark etmesi uzun sürmeyecekti. "Hayatlarımızı bir rüyayla karşılaştıranlar haklıymış. Uyanık uyuyor, ve uykuda uyanıyormuşuz." -Montaigne