DUYGUSUZ

Gözlerimi açtığımda siyah bir BMW X5'in önünde yatiyordum. Aklımı şöyle bir kurcalağıdımda üvey babam'dan kaçarken bu arabaya yakalanmış ve korkudan bayılmıştım. Önümde duran duygu düşmanı adam "Sen küçük şeytan hemen arabamın önünden kalk" diye bağırdı. "Aman bee yemedik arabanı tepe tepe kullan" diyip yattığım yer...

KESKİN

İşte oradaydı... Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım. O kadar güzeldi ki... Bir papatya gibi kırılgan ve narindi. Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu...