Bir düş kocaman kanatlı, upuzun boylu, gök gözlü bir kuş getirdi penceremin önüne. Kartal dediler adına ama gülen gözlerinin kenarına sığınmış çocuğu görmüştüm ben; adı başka. Başka türlüydü, bütün sakladıklarının hem en içinde hem çok uzağındaydı ve ben onu koklamadan nasıl duracağımı bütün bir ömür düşünsem yine bulamayacağım... Bu defa finali göreceğiz 🦅

"Bir kalbe iki aşk da sığıyormuş sevgilim; bir vatan bir sen..." Küçüklüğümden beri bir kalbe iki sevginin sığacağına hiç inanmazdım. Bir sevgi varsa bununla yetinmeliydik. Biri varsa diğeri eksik olmalıydı. Annem varsa babam,babam varsa annem olmayacaktı. Böyle de oldu. Hayatımın hiç küçümsenemeyecek kadar büyük bir bölümünü buna inanarak geçirdim. İki sevgiyi asla aynı anda hissetmedim. Bir kalbe iki sevgi sığmıyordu buna emin olmuştum. Sonra gerçek ailem geldi. Bana bir kalbe iki sevginin sığacağına inandıran annem ve babam vardı. Abilerim,hatta kardeşim bile vardı. Çok sevdiler, çok istediler. Anne,baba ve çocuktan oluşan o ailenin içine düşmek beni hiç olmadığı kadar afallattı. Ne yapacağımı asla bilemedim. Ailem vardı bu çok güzel bir şeydi. Abilerim benden nefret ediyordu bu çok kötü bir şeydi. İçine düştüğüm bu ehvenişer yani kötünün iyisi hâli kendi içimde çok uzun sürdü. Ne onlara kendimi açabildim ne de aramızdaki duvarları indirebildim. Beceriksizce kendi çapımda sevdim onları yalnızca. İçimde kimseye hissettirmediğimi sandığım savaşım hiç bitmedi ama ben hepsini çok sevdim. Zaman gerçekten her şeyin ilacıydı. Birdenbire kaldıramadığım o duvarlar kendiliğinden yıkılmaya başlayınca daha iyi anladım bunu. Bir şey istediğimiz anda olmuyorsa zorlamamak gerekiyordu. Daha güzel daha doğru bir anda bizi öyle veya böyle buluyordu. Ve bunlar olurken tüm savaşlarımın, gözyaşlarımın ve acılarımın şahidi ve mükâfatı olan adamlar benimleydi. Şahit abim, mükâfat sevgilim. Abimle kurduğumuz küçük dünyamıza inat,bizden bağımsız kurulan büyük dünyayı ben çok sevdim. 21/09/2021 💫 Kapak: @okyanus_grisi Bu bir KURGU'dur. Gerçek meslek, kişi ve kuruluşlarla alakası yoktur. Aile+aşk kurgusudur💙

(Wattpadde Bir deli Kumsal adlı ilk kitaptır.) (Düzenleniyor...) Üç abiyle yaşıyorsanız, bela mıknatısıysanız ve fazla güzelseniz hayat sizin için çok zordur. Bir de karadenizliyseniz... Geçmiş olsun. Mahallenize üç kız kardeşiyle bir adam taşınırsa hayatınız ne kadar değişebilir? O kızlar sizin yeni suç ortaklarınız olursa mesela.. Geçmiş ve gelecek karışırsa insan ne yapmalı ki? Ben Kumsal. Mahallenin haşarı. Karadeniz'in hırçın delisi, dillu. Sakarlığım ve tutamadığım dilim yüzünden her gün bir belaya bulaşıyorum. Bu bela abimlerde olabiliyor. Ama hepsinden öyle güzel kurtuluyorum ki... (İnadına aşk benzeri)

(Wattpadde Alev adındaki ilk kitaptır.) Çok zeki ve çalışkan olan Alev'in elde ettiği başarılar herkes tarafından fark edilmişti. Yıllar önce öğretmenleri onun ne kadar iyi yerlere gelebileceğini öngörmüştü. Burslu olarak yurt dışına okumaya giden Alev, sekiz yılın ardından mahalleye dönmesiyle başlar her şey. Annesinin bir tanesi, abisinin miniği, tayfanın beyni, mahallenin kadın reisi... Herkes tarafından sevilse de tehlikeli düşmanları vardı. Onu takıntılı olarak seven ve intikam hırsıyla yanıp tutuşan kişilerin oynadığı oyuna kurban gitmişti. Her şeyini verdiği sözleri tutan, dürüst ve merhametli bir insan olması yüzünden kaybeden Alev, oynanan oyunu çözmeye çalışırken her taraftan farklı bir darbe alıyordu. İhanet, aşk, iftira, sırlar... Alev ve mahallesinde geçen olayları okumaya hazır mısınız?

Her son yeni bir başlangıçtır.. Yeni sırlar, yeni düşmanlar ve yepyeni gizemler.. Alev beş yıl sonra döndüğü ülkesinde geçmişiyle yüzleşirken yaptığı hatalar gün yüzüne çıkmıştı. Geçmişteki hataları, hatalarla kapatmaya çalışarak yeni hatalar yaparken; varlığından bile haberi olmadığı tehlikeler tetikte bekliyordu. Ve Alev, kurşun onu öldürdükten sonra elinde silahıyla onu gözleyen düşmanını fark etmişti. Sır perdesi aralanıyor... ***** "Oyunun son perdesindeyiz, doktor." Gözümden bir damla yaş düştü. "Herkesten beklerdim.. Herkesten. Sen... Nasıl ya?" "Öyle ya da böyle.. Bir önemi var mı? Yaptım işte." Elinin tersiyle ıslak yanağını sildi. "Hem, pişman değilim ki. Yine olsa, yine yapardım." "Her şeyi düşünmüşsün ya.." diyip ruhsuzca güldüm. "Biz şimdi nasıl düşman olacağız?" Hıçkırdı. Gözlerini kaçırır gibi oldu ama tekrar bana odakladı. "Olmayacağız. Çünkü sen bu dünyadan alacağın her şeyi aldın. Hatta fazlasını.. Bunu engellemek için birlik olduk zaten. Bundan sonra fazladan alacağın bir soluk bile haram sana. Cezanı vereceğiz." Ve bir mermi sesi.. Her şeyin bitişi bir sesle olabilir miydi? Savaşların bitişi beyaz bayrakla olurken bizimki neden beyaz gömleğin kırmızıya boyanmasıyla olmuştu? İki çocuğun "Anne!" feryadı dönülmez yoldaki birini döndürür müydü? Sanmam. Bizim hikayemiz burada bitmişti. İnsanların aklına mutlu son dendiğinde neden düğün gelirdi ki? Ölürken bile birbiri için atan kalpler yeterince güzel değil miydi? Mutluluk ölümle neden bağdaştırılamıyordu? Peki biz? Biz mutlu son muyduk? Ya da.. Biz son muyduk? Anka kuşu gibi her bitti dediğimizde küllerimizden doğuyorduk. Aslında bitmek bilmeyen başlangıçlar yapan biz değil, bizi biz yapan sorunlarımızdı. Bir nevi yeminliydik, ya oyunu çözecektik ya da... Biz hep ilk seçeneği düş

... "Soğuk, açlık, susuzluk, uykusuzluk, işkenceler.. Aklının alıp alamayacağı her şeyi göğüsleyebilirim. En karmaşık bombaları imha edebilir, en büyük savaşlardan tek bir sıyrık almadan çıkabilirim. Gözümü kırpmadan ölüme bile koşabilirim ama.." dedi ve susup derin bir nefes aldı. "Ama?" dedim hevesle gözlerine bakıp. Nefesini dudaklarıma verip alnını alnıma yasladı yeniden. Ve gözlerini kapattı. "Ama sensizlikle nasıl başa çıkılacağını bir türlü bulamıyorum." dedi ve sağ elimi tutup kalbinin üzerine koydu. Benimkinden farksız bir şekilde, sabırsızca çırpınıyordu güzel kalbi. "Sen olmadığında burada bir şeyler ters gidiyor. Nefes aldırmıyor. Herkesi tek bir emriyle dize getiren Fırtına, kalbine söz geçiremiyor. Çünkü.." dedi ve derin bir nefes daha aldı. Bu aldığı kaçıncı derin nefesti? Neden buna takılmıştım şu an? Hiç mi hiç sırası değildi.. "Çünkü içinde öyle bir kadın var ki.. Öyle masum, öyle güzel, öyle zeki ve.. Ve öyle benim.. Bazen çıldırtan, delirtip çileden çıkaran; boynunu sarıp sarmalayan atkısını, saçlarına değen beresini, yansımasını izleyen aynasını bile kıskandığım.. Öyle bir kadın ki; sevmemek mümkün değil. Öyle bir kadın ki; adını duyan herkese karanlık, bir bana aydınlık.." ... Not: Başlamadan önce Doğu'yu okumak mecburiyetinde değilsiniz. Gecenin En Doğusu'nu ondan bağımsız olarak da anlam kargaşası olmadan tamamlayabileceğiniz şekilde kurguladım. Ufak tefek noktaları da elimden geldiğince açıkladım. Sevgiler.

Sosyal medya hesabı üzerinden futbol yorumculuğu yapan ve hayli popüler olan Dila Aral, kullandığı rumuz dolayısıyla herkes tarafından erkek zannedilmektedir. Mesaj kutusuna düşen bir fotoğraf ve ardından katıldığı olaylı canlı yayın sonrası hayatı tamamen değişir. Sosyal medyada yerin dibine soktuğu yetenekli futbolcu Barış Akdora'yla 6 ay boyunca çalışmak zorunda bırakıldığında ikilinin arasında dinamikler değişir ve güç savaşı başlar. Beraber çalışmayı öğrenebilecekler midir?

"Bilseydin de bir şey değişmeyecekti!" dediğimde ikimiz de sustuk. Yüzüme yaklaştığında nefesimi tuttum. Kokusunu içime çekersem çok daha fazlasını isteyecekti arsız kalbim, biliyordum. "Senden.." dedim ve sustum yeniden. Amacım ondan nefret ettiğimi söylemekti. Bana yaşattıkları için ondan nefret etmem gerekmez miydi? "Senden!" dedim bu kez daha yüksek bir sesle ama dahası çıkmıyordu işte. Yalan söyleyebilecek olsam bile bu kadar büyüğünü asla söyleyemezdim. "Seni, diyerek başlamalısın Asrın Yıldızı. Başka türlüsü yalan olur.." Asla yalan söyleyemeyen bir kadın, düşmemesi gereken bir aşka düşerse ne mi olur? Önyargılarınızdan arınarak aşkı anlamanız dileğiyle.. Keyifli okumalar (:

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

Güneş suya yansıdı... ''Geldiğinden beri yüzün gülüyor. Çok mu eğleniyorsun?'' diye sinirle sorduğumda hala onunla dip dibe durduğumuz için sinirliydim. ''Çok.'' dedi ve bir kolunu omzuma atarak beni kendisine çekti. Onunla resmen sarılıyor olmamızı idrak etmiştim ki kafamı tam kaldıracakken söylediği şey yüzünden buz kesmiştim. ''Eğer hareket edersen küçük bir çocuğun büyük aşkını yok edeceksin.'' Bu kitap çocukluk aşkını değil, çocukluk düşmanlığını konu almaktadır.