+18 ögeler barındırmaktadır; şiddet ve cinsellik. ~ "Sen," diye fısıldadım gecenin şavkında. Vücutlarımız ahenkle birbirine çarpıyor, aynı zevki kucaklıyordu. Boynunu kokladıktan sonra derin bir öpücük kondurdum. "Beni önce yaktın, sonra küllerimi avuçlarına aldın ve uçurumdan aşağı bıraktın." Bir yıldız kaydı gökte...
"Hatırlıyor musun , bana aşk nedir diye sormuştun? O zamanlar bilmiyordum. Şimdi çok iyi biliyorum. Aşk sensin. " deyip gülümsedi ve yaklaşıp yanağımdan , alnımdan , dudağımdan tek tek öptü. "Benim aşkım" diye fısıldadı kulağıma. Neydi bu içimde kavrulan acı? O'nu seviyordum , çok seviyordum. Öyleyse neden kalamıy...
"Ben yaptıklarımdan dolayı sadece ölülerden özür dilerim. Ve sevgilim," parmaklarımı narin bir şekilde çenesinde gezdirdim. "Sakın beni senden de özür dilemek zorunda bırakma."
Belkide okumaya değer şeyler bulacaksın içinde . Karışık sayfalarda , yaşanmışlıkları anımsatacak Ya da okumayı bile düşünmeyeceksin ve hepsini bir köşeye fırlatıp atacaksın. karar senin . Yazması benim.
Şu an kaç kat yüksekte durmuş aşağıya baktığımı bilmiyordum, halbuki az önce ağabeyim beni okuldan almış şoför koltuğunun yanındaki koltukta oturmuş eve gidiyorduk. Ama şu an nerede olduğum hakkında en ufak bir fikrim dahi yoktu. Neden daha önce hiç görmediğim, bilmediğim bir evin çatısında durmuş aşağıya bakıyordum k...
Bana göre evrene amaçsızca savurduğumuz kahkahaların bir kokusu rengi , şekli ve mutlaka anlatacak bir hikayesi vardır.Şimdi gelin sizinle ıssızlık kokan kahkahlarımızı mercek altına alıp derinlerde yatan yaşanmışlıklara, kırgınlıklara merhem arayalım
İstanbul'un her bir köşesinde ard arda cesetler bulunmaya başlanır. Tüm ülke ayağa kalkar. Herkesde korku ve panik hakimdir. Birbiriyle alakası olmayan bu insanları birbirine bağlayan tek şey kanlarında ne olduğu saptanılamayan tuhaf bir maddedir... İstanbul'un bir seri katili mi var? Katil kurbanlarını nasıl seçiyor...
Dünyanın en güzel doğa olayında, gün batımında önüme eğilip, "SEVGİLİM OLUR MUSUN?" cümlesini tabiki de beklemiyordum. Karakterime tamamen zıt birini nasıl sevebilirim ki. Bilemezdim bana bu kadar uzak olan birinin kalbimin en derinliklerinde saklamacağını. Bir mucizeye ihtiyacım varken mucize olarak senin karşım...
Hayatın renklerini özledim. İnsanların yok ettiği dünyayı özledim. Duyguları bilmek istedim, en azından sadece anlamlarını. Sevmenin ne demek olduğunu bilmek istedim, özlemenin ne demek olduğunu bilmek istedim. Bunlar bu dünyaya ait duygular değil miydi acaba? Ben bu dünyaya ait olmadığım için mi hissediyordum tüm bu...
Kanla boyanmış hayatlar, hapsolmuş bedenlerin kül kokusunu taşımakta... Sürgün yemiş karanlık bir ruh, birbiri ardına sıralanmış cesetleri sarmalıyor... İfadesiz, soğuk suretler, anlatıyor aslında gerçekleri... Hakikat mi yoksa rüya mı? Kim bilebilir... **** Gri karanlık her yerdeydi! Ellerimle sisi dağıtmaya çalıştım...
Tolstoy'a göre tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar: Ya bir insan bir yolculuğa çıkar Ya da şehre bir yabancı gelir. Tam bu söze uyan birbirinden apayrı hayatlar yaşayan iki insan. Peki hangisi tolstoy'un bahsettiği muhteşem hikayeyi yaşar? Başka şehre gitme hayalleri kuran Burcu mu yoksa mahalleye gelen yaba...
Ne yani öküz olduğunu kabul mü ediyorsun? Evet öküzüm. Ama senin öküzünüm. Ne bu? Odunum ama sadece sana yanıyorum gibi bişey mi? Aynen öyle güzelim.
Ailesinden şiddet gören bir kız o aileye sırf kitapları için katlanıyordur. Bu kitapt şiddet ve küfür vardır. Rahatsız olacaklar okumasın.
