Nur, çocukluğuna uzanan sisli bir yolda yürüdü uzun saatler. En büyük acıları yaşadığını düşündüğü her günü bir bir izledi şuan ki gözünden. En güzel zamanlarının, en masum hallerinin o zamanlar olduğunu düşündü çocukluk halini izlerken. Oyun oynuyordu arka avluda. Yanında kızlar da vardı ama sanki o başka bir şeylerle ilgileniyor gibiydi. Gözleri elinde tuttuğu bir şeyden ayrılmıyordu neredeyse. Sonra kaldırdı gözlerini ve ürpermesine neden olan bakışlarını ona çevirdi. Sadece bakışlarını çevirmemişti üstelik yaklaşıyordu ona. Hiç beklemediği bir anda kendisiyle yüz yüze gelmek içine dokundu Nur'un. Hayatın omuzlarına yüklediği tüm acıları oracıkta bırakıp onunla bir bütün olmak istedi tüm kalbiyle. Yeniden çocuk olmak ve bu sefer hiç büyümemek istedi. "Neden ağlıyorsun?" dedi Küçük Nur. O an fark etti yanağından süzülen yaşları. Önünde çömeldi ve uzanıp yanağını okşadı. "Yaralarım çok derin, kaldıramıyorum.". Küçük Nur yüzüne uzandı ve o an elindeki şeyi fark etti. Mendili... Yaşlarını sildi usulca. Ardından mendili uzattı ona. "Bu senin ve ona tutunursan acı kalmayacak.". Sonra uzaklaştı yanından. Nur elindeki mendile bakakaldı. "O buralara gelmemin nedeni, her şey onunla başladı. Ona tutunursam nasıl acım dinecek?". Küçük Nur arkasına döndü tekrar ve kocaman bir gülümseme belirdi dudaklarında. "Onu sana getirene sarıl. Şans ver ona. Acının kaynağını kurut ama kaçarak değil, elini uzat göreceksin." *** "Şuan sana o geceyi hatırlatıyor bu mendil biliyorum. Ama benim için senden kalan en değerli şeylerden biriydi bunca zamandır. Şimdi tekrar sana döndü. Aynı yıllar önce olduğu gibi. Bende misafirliğini tamamladı ve senin oldu tekrar. Bu gün değil belki ama bir gün hatırlattığı şeyin yine ilk tanıştığımız gün olması için elimden geleni yapmaya razıyım ben. Sadece bir şans ver yet

İki birbirinden habersiz çarpan kalp, birbiri için yazılmışsa eğer ne olursa olsun ya da nerede olursa olsun buluyorlardı birbilerini. Genç yakışıklı Kaptan Pilot Göktuğ Cihaner, sekiz yıl önce yaşadığı ihanetin izini hâlâ taşıyordu. Kadınlardan uzakta kendini aşktan yana inzivaya çektiğini düşünüyordu artık, tüm kadınlara küskün belkide düşmandı... Kendini kariyerine adamış genç bir kadın, aşktan bir haber. Kalbi kurak topraklardan farksızdı. Kızıl saçları, yeşil gözleriyle herkesi kendine hayran bırakıyordu Ecz. Açelya Güney. Lakin henüz kalbini kimseye teslim etmemiş ve kaçıp durmuş. Birbirine yazılan iki kalp ne olursa olsun bulurlar birbirlerini. Nereden bile bilirdiki ukala bir pilotta kalbini kaptıracağını ve nereden bilebilirdi inatçı kızıl hayatının aşkı olacağını. Aldatılan bir adam ve aşkı hiç tanımamış bir kadının hikayesi. Güvenin kaybetmiş bir adam, aşka yenik düşsede hiç bir şey eskisi gibi olmaz... Not: Aşka Uçuş adı altında yazılan ilk eserdir. Wattpad'e!

Zeynep Çalışkantürk; Okuduğu eczacılık fakültesinin başarılı öğrencisiydi Zeyno hayalleri vardı, iyi bir eczacı olacaktı ve hastalarına elinden gelen en iyisini yapacaktı. O mesleğinde ilerleyip başarılı bir eczacı olmak hayalleri ile yanıp tutuşurken gelecek hiç de onun düşündüğü gibi ilerlemiyordu. Her zaman ki gittiği aile yemeklerin birinde, oturduğu yemek masasında evlenmek üzere olduğu haberini almayı hiç düşünmemişti. İstemiyorum çırpınışlarını duyan bile olmuyor du. Karar verilmişti ve Zeyno İlkeroğlu'ların tek varısı olan Kemal ile evleniyordu. Kemal İlkeroğlu; Uzun zamandır yurtdışında eğitimin almış alanın da masterini yapmış ve İlkeroğlu Holding başına geçmek için geri dönmüştü. Onun gözünde sadece iş hırsı vardı, yıllar önce aşka olan inancını kaybetmişti, masum duygularla sevdiği Carolin onu aldatmıştı. Kadına olan güvenini yerle bir etmişti. Aşka küskün bir adam yirmisinin başında, üniversiteli bir kızla evlenmek üzereydi. Üstelik hiç bir şekilde karşı koyamadığı, koyduğu taktır de her şeyden men edeceğini söylemişti babası. İki delinin birbirine aşkını, okuyacaksınız kah gülecek, kızacak belki biraz da duygulanacaksınız ama Zeyno ile Kemal'i çok seveceksiniz..! Not: Tutkulu Mücevher adı altında yazılan ilk eserdir. Wattpad'e!

Sevda mahallesi.... Adı gibiydi bu mahalle. Koynunda ne sevdalar büyütmüş, ne sevdalar öldürmüştü. Deli-dolu gençleri ve ondan geri kalmayan eski topraklarıyla sevimli, merhametli,bir o kadar da üzüntülü, kaddardı. Renkli evlerin içinden yükselen kahkahalar bütün mahallenin neşesi olurdu. Birinin üzüntüsü hepsinin mutsuzluğu olurdu. Dar, yokuşlu sokaklarda koşturan çocuklar hepsinin birer evladıydı. Burası büyük bir 'Sevda' ydı. Her mevsimde; baharında, yazında, sonbaharında, kışında farklı bir güzelliğe sahip olurdu. Baharında tabiatı gibi insanları da, evleri de canlanırdı. Yazında insanları kavurduğu sıcaklarıyla bunaltırdı. Sonbaharında sararan, solan yapraklar insanlarını da hüzünlendirirdi. Kışında beyaza bürünen her yer insanlarını da daha da masumlaştırırdı. Peki aşk? Sevda mahallesi 'Aşk Mevsimi' in de nasıl bir güzelliğe sahip olacaktı? Bunu öğrenmek için sizleri mahallemize davet ediyorum. Şimdiden hoşgeldiniz...

Ateş suyu elinden tutup etrafında döndürürken nazikçe gülümsedi ve suyun bir eli ateşin beline kaydığında birbirlerine olan bakışları insanoğlunun tüm temaslarını sıradan hale getirdi... Ateşi hiç hissettiniz mi? Peki ya suyu? Ateş hiç içinizi yaktı mı? Peki ya su sizi serinletti mi? İkisinin aynı anda bulunmasına hiç olanak verdiniz mi? İkisinin tehlikeli dansını dışarıdan izlerken bir anda kendinizi o dansın içinde bulduğunuz oldu mu? Size temas eden şey bir fiziksel güç değil de duygular ise eğer ne yapardınız? Tamamen duygularla yönetilen bir dansın içindeyim ve duyguların ne demek olduğunu bilmeyen bir kız olarak partnerime ayak uydurmak oldukça zor çünkü o bu dansın beden bulmuş hali olarak karşımda duruyor. Ateş yakardı,su serinletirdi. Benim bildiğim tek gerçek buydu. Ama kendimi bu tehlikeli cazibesi olan dansın içinde bulduğum anda tüm bildiklerim koca bir yalana dönüştü. Yalanlarla dolu bu dünyada hep duyduklarıma göre hareket ettim. Şimdi ise yaşayarak öğrenme vakti.. Peki ya siz,dans gösterisi izlemek ister misiniz?

Kız güzeldi. Ama çocuğun çirkini... Çocuk geceydi. Ama kızın sabahı... Çocuk kıza yangındı. Kız ise kendi içinde siyah olacaktı. "Ne beni değiştir ne bana uy." ⚡Bu kitap 17 Ekim 2015 tarihinde yayımlanmıştır.⚡ ⚡Eski adı ÜVEY ABİM'dir.⚡

Tüm seçenekler aynı yere çıkıyorsa ve siz seçeneklerde kaybolup bir sonuca ulaşamıyorsanız Emir ve Beste'yi çok seveceksiniz.

Öfkesini kontrol edemeyen, müziğe aşık Akif Yücel... Yüksek sesten ve ani hareketlerden korkan, her gözlerini açışında kendinden nefret eden Aynura Türkmen... Biri tiryaki, diğeri astım hastası. Tek ortak noktaları müzik olan iki insan, ortada sadece bir gitar ve gitarın ilk perdesine gizlenen duygular var. Tüm Hakları Saklıdır ©

"Gazanfer, Sevda dediğin öyle uyanayınca seni görmek istiyorum diye söylenen cümlelerin arkasında gizlenen duygu değildir." Ellinin tersini dizine dokunup, sanki sevdasının saçlarını okşar gibi okşadı. "Nereye baksan gördüğün hep o olur. Özlersin ama öyle ezbere bildiğin tenini değil, kulaklarında çınlayan sesini de değil. Ciğerlerine dolduramadığın kokusunu hiç değil. " Öylece yere bakıyor, bilinmeyen bir özlemi anlatmak için kelimelerin nakıs kalışına şahit oluyordu. "Sana söylediği iki kelimeyi özlersin, sonra kulaktan kulağa sana bir şekilde ulaşan haberlerini alırsın. Anlarsın ki, sana gönülden verdiği sözü tutuyor, yar olmuyor kimseye sana yarayken." Başını kaldırıp gözlerime öyle bir baktı ki Kadir, içi titredi Gazanfer'in. "En çokta neye sevinirsin biliyor musun, yaşamasına. Canının sağ olmasına sevinirsin. Senden uzakta, senden başkası olmadan, yaşıyor olması sana ümit olur." "Kadir, yarana dokunursan, ne olur?" Cehennem ateşine atılmışçasına oturduğu yerden dikeldi. Sevdası omuzlarına çökmüş Kadir, dağ oldu kükredi. "Asla! Asla olmayacak öyle bir şey!" "Yarana dokunursan ne olur Kadir?" Seslice yutkundu. "Yarama dokunursam, kanar. Sarmama izin vermezler, ateşle dağlarlar. O kanamasın diye, ben bir ömür yanacağım Komutanım." "Gerekirse dağlasınlar Kadir, sonunda Yaran, yâr olacaksa sana, değmez mi?" "Eğer onun gözünde bir damla yaş, yüreğinde bir sızı olursam Karadeniz şahidim olsun kendi ecelim olurum." Sağ yanağından aşağıya bir damla ateş yuvarlanırken, kaşlarını çattı. "Bu yaşıma kadar nasıl sessiz sessiz sevdiysem, yine öyle yapacağım. Benim Sevdam kimsenin canını yakmayacak." "Kimsenin canı yanmasın diye sen öldüreceksin kendini. O bunu ister miydi?" "Bir defa elini tutmadan, sevdasını duymadan, bilmeden, her günü akşam ettiysem, yine öyle ederim."

Annelik Anlaşması' nı okuduktan sonra Kerem'in küçük kız kardeşi Miray'ın anlatıldığı Aşkın Amansız Savaşı' nı okumalısınız ve ortanca kardeş olan Demir'i ise üçüncü hikaye olarak Asi Çiçeğim'de okuyabilirsiniz arkadaşlar.