HAKARET İÇERİKLİ YORUMLARA AÇIK DEĞİLDİR. EĞER ATATÜRK'E SAYGI DUYMUYORSANIZ, OKUMAYIN. Şimdi bir adam düşünün. Bu adam tanıdığınız en yakışıklı adam olsun. Bakır saçları ve denizinde boğulacağınız mavi gözleri olsun. Bu adam çok iyi olsun. Çok çok iyi. Yardım sever, aynı zamanda lider ruhlu. Güler yüzlü ve etrafını gülümsetiyor. Zeki. Hayal gücünüzü zorlayacak kadar zeki. İleri görüşlü. Büyük. Çok büyük bir yüreği var. Herkesin sığabileceği kadar büyük bir yüreği. Kim? ATATÜRK. -Hakaret içerikli yorumlarda Wattpad ekibine bilgilendirme yazısı yollanacaktır.-

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."