Kasabaya tanıdık bir yabancı geldi, bir menekşeyi hoyrat rüzgârıyla yeşerdiği kayalıktan söküp yolunun üzerine düşürdü. İlk yayım 11Haziran2021 Bitiş 20Mart2022 /Zamanın ötesine bir yolculuk, bir kasaba, mahzun bir menekşeyi peşine düşüren bir adam ve bir yol hikâyesi.

"Gelme!" Omuzlarım sarsıla sarsıla ağlıyorum. Acıyan gözlerimi yüksekliğini bilmediğim yerden aşağıya çevirdim. Çok yüksek burası. Soğuk rüzgar canımı acıtıyor. "Her şeye baştan başlayacağız. Sen abinin emanetisin bana. Gamze... Kardeşim izin ver yanına geleyim, gidelim burdan-" "Hayır!" diye bağırdım. "Cihangir Abi git buradan. Benim... Benim kimsem yok artık. Keşke... Keşke o yangında ben ölseydim, ailem yaşasaydı." Yanıma yaklaştığında kıpırdandım. Durdu. İlerledim. "Gitme daha fazla!" diye bağırdı. Başımı iki yana salladım gözyaşlarımın arasında umutsuzca. "Sen akıllı kızsın, kardeşim. Dinle beni, abini dinle. Ben senin abinim. Gel gidelim." "Hakkını helal et, Cihangir Abi. Senin çok hakkın var üzerimde. İyi ki seni tanımışım. İyi ki abimle arkadaş olmuşsun-" "Etmem!" diye bağırdı. Ürperdim. "Kendinden vazgeçersen, atarsan kendini aşağıya etmem! Ahirette iki elim yakanda olur." "Ben helal ediyorum, Cihangir abi." dedim burukça gülümseyerek. "Hakkım varsa helal olsun. Aldığın limonlu kekleri çok seviyordum." Önüme döndüm hızla. Ben gidiyorum.

Karşılıklı çekilen silahlar Rize'nin sessiz dağlarında, gürültüye sebep oldu. Bir tarafta Karadeniz gibi hırçın ve inatçı Kara ailesi, diğer tarafta ise Rıha gibi köklü ve yıkılmaz Güneri aşireti. Bu iki aileyi karşı karşıya getiren ise Doğu'yu yüzyıllarca dize getiren töre. Rize'nin yeşil dağlarında, çaylar arasında başlayan hikayemiz Urfa'nın kavurucu sıcağında, fıstık bahçeleri arasında devam ediyor. Rizeli Ayşem Kara'nın, Urfalı Fırat Güneri'yle macerasına hazır olun. Bir Karadenizlinin kardeşini törelerden korumak uğruna 'berdel' yaparak Doğu'ya gelin gitme macerası. Not: Töre kitabı değildir. Evlilik bu şekilde gerçekleşmiştir. *Bu isimle ve kurguyla yayımlanan ilk kitaptır. Kopyalanması durumunda haber veriniz. Yazılma tarihi: 23.07.18 Yayımlanma tarihi: 14.08.18

1970'lerde köyde geçmektedir. Sıcak kolları ile sarıp sarmaladı onun yanında cılız ve küçük kalan bedenimi. Buz gibi günahlarım onunayken yerle yeksan oldu. Kimsesiz ruhuma yabancılaşmadan öksüz bedenime sahip çıktı , yalnız onun yanındayken ruhum başını bir evi sokabildi. Beni sokaklarda kaçtığım insanlarla mücadelem ile yalnız bırakmadı koca yüreği ve kudretiyle. Ama bunu yaparken kendine aşık etmeden de alı koymadı. İyilik mi yaptı kötülük mü anlayamadım. Göğüs kafesim bana dar gelmeye başladı. Oraya kocaman bir adam sığdırmak elbette kolay olmayacaktı. Kapak Tasarımı: @mithraae #tarihikurgu6

İslam, aşk, mizah ve aksiyon dolu bir kitap... "Hayır! Lütfen kelepçe takmayın! Ben kaçmam zaten, lütfen takmayın." "Sana uzat elini dedim!" diye sert şekilde tekrar etti memur. Onun tekrarına karşı bende tekrar rica edip takmamasını istedim ama dinletemedim. Çaresizce uzattım bileklerimi, elim titriyordu, ama korkudan değil, üzüntüden... Memur kelepçeyi bileklerime geçirip kilitledi. Okulun birincisi olduğumu öğrendiğim bu günde ödülü mü alıp zafer kürsüsünde konuşma yapmam gerekirken, kelepçemi takıp sanık kürsüsünde hakime savunma konuşmamı yapmaya gidiyordum... ____________ İnstagram : _elakalem_

"Beni kiminle evlendireceksin Süleyman ağabey?" Nefesine aşk karıştı adamın, ruhuna ömür, ömrüne güzellik, yatağına nefsi uğramasada olurdu... Ölümüne İmza ismiyle yayınlanan ilk kitaptır. 20.08.2019 tarihinde yayınlanmaya başlamıştır.

İskoçya'dan Osmanlıya uzanan destansı bir aşk...

@yetişkin içerik Ya aşık olduğunuz adam size daha önce bir kez daha aşık olmuşsa tepkiniz ne olurdu? Bu korkunç olsalıklar zincirinin bedelini yaptığı seçimlerle her karakter er ya da geç ödeyecekti. Buyurun hep beraber bu gizemli hikayede yolculuğa çıkalım. Yazma tarihi:30 Nisan 2020 Bir sabah uyandığımda sanki hiç hayatta değilmişçesine ortalıktan kaybolmuştu. Onun var olduğuna dair tek bir şahidim yoktu. Bu beni bir şizofren mi yapmıştı yoksa gerçekler çok daha mı farklıydı. Kaderin benim için lütfettiği bir tesadüf hayatımı başka bir yöne yöneltmişti. Çıktığım bu yolculukta öğrendiğim gerçekler sadece benim değil tüm Dünya'nın hayatını etkileyecekti. En gelişmiş ülkenin en kirli planı, planı tersi çevirecek olan yolcular. İyi okumalar. Elinizden bırakmadan okuyacağınızı umuyorum. Yorumlarınızdan mahrum etmeyin lütfen. Hikayeler , karakterler tamamen hayal ürünüdür. Ülkeler hakkındakiler tamamen kurgudur. Çoğaltılması ve kullanılması telif hakkı ihlaline girer. Aksi takdirde hukuki süreç başlatılacaktır. Eleştirileri için beni geliştirmeleri adına destek olanherkese teşekkür ederim.

15 yaşında kraliyet ailesi okulunun birincisi, zeki, milyoner, bütün kızların hasta olduğu bir çocuktu o! O kim mi? Josef Ardam Soul. Kumral saçları safir rengi gözleri, incecik ve çelimsiz vücudu vardı. Ama, onun şirin olmadığını kimse söyleyemezdi. Onun boyuyla sakın dalga geçmeyin! Hala büyüme çağındı! Belçika çikolatası verirseniz size yat alabilir ;) Bu mükemmel hayatı, her şeyi son bulduğu gibi. Kötü bir şekilde sonlanmıştı. Ve, onu bu sondan çekip, eski mükemmel hayatına geri getiren kişiyi uşağı olarak seçmişti! - Acının, mutluluğun içindeki narsist, psikopat ve katilerin içinden çıkıp. Mutluluğu yeniden bulunması anlatılacaktır! DİKKAT! Vahşet, küfür, argo, silah, uyuşturucu bulunur okuyan buna göre okusun!

Üzülmeyeceğim. Beni üzmelerine izin vermeyeceğim. Ben annem ve babamın kızıyım. Çok güçlüyüm ben. Babam için güçlü duracağım. Kendim için güçlü duracağım. Ben Behice Çevik. Bu dünyada sadece ben ve Rabbim var. Annemi seviyorum. Babamı seviyorum. Dedelerimi, anneannemi, babaannemi seviyorum. Çok- "Günaydın." Duyduğum sesle gözlerimi aralayıp başımı kaldırdım. "Seviyorum. Hı?" Kocaman açtığı kahverengi gözleriyle bana bakıyordu. Sertçe yutkundum. Aklıma gelenle yanaklarım ısınırken gözlerimi sıkıca kapatıp açtım. İfadesi yumuşadı ve gülerek başını çevirdi. Ben hiç bu kadar utandığımı hatırlamıyorum. Ne oldu bana? "Ben... Yani sen yanlış anladın. İçimden konuşuyordum ben." dedim telaşla. Biraz daha gülüp ciddi hâle büründü. Ben gülmüyorum ama. Utandığımın farkında değil mi? "Tamam anladım ben. Sadece... Yani garip bir olay yaşadım. Şoka girince öyle gülmüş bulundum. Beni sevmediğini biliyorum yani bana söylemediğini..." "Hayır." diye itiraz ettim. Kaşlarını hafifçe çattı. Ne diyecektim ben? "Yani durup dururken niye sevmeyim ki seni. Yani bir kötülüğün olmadı bana. Sevmiyorum derken yani sanki nefret ediyormuş gibi değil." Yüzünde beliren gülümseme ile başını eğdi. Yine mi gülüyor? Ne dedim ki şimdi ben? Stres oldum ben. "Hem neden sevecekmişim ki seni? Daha dün gördüm." Kapıyı açıp girdim sınıfa. Sınıftaki gözler bana döndüğünde omuzlarımı dikleştirip kısa nefes çektim içime. Aynen böyle devam et Behice. 🕊️ Cennet adlı kitaptaki Behice karakterinin hikayesidir.