-Wattys 2020 Romantizm Kazananı- Adamın üzerimdeki baskısıyla köşeye sıkışmıştım. Ona dokunup üzerimden atmak istiyordum ama bunu yapamıyordum. Sanki felç geçirmiş gibi kalakalmıştım. Ne konuşabiliyordum ne de hareket edebiliyordum. Fakat artık bundan oldukça rahatsızdım. Sağ elimi belli etmeden arkama atıp belimdeki silaha dokundum. Onun varlığı niyeyse bana güç veriyordu. Adam sağ elini başımın üzerinden arabaya koyduğunda kaçabilecekmişim gibi geriye gittim. Daha fazla gidemiyordum. Yok olmuyordu. Böyle devam edemezdim. ''Size hiçbir şey vermek zorunda değilim!'' Adamın göğsüne ellerimi koyup tüm gücümle ittirdim. Yaptığıma direnmedi birkaç adım geriledi. Bana alan açılınca duruşumu dikleştirip ben de birkaç adım öne doğru attım. Bu sefer gerileme sırası ondaydı. ''Hem siz kim oluyorsunuz? Bana bu şekilde davranamazsınız!'' Sesim haddinden fazla çıkmıştı. Karşımdaki adamın şaşırdığını görebiliyordum. Benden bu denli bir çıkış beklemediği açıktı. Adamın sinirle kasılan yüz kaslarını gördüm bu sefer. Yine bir sinir dalgası benliğini ele geçirmişti. Ben de bundan nasibimi almıştım. Kollarıma yapışan mengene gibi eller öyle sert tutuyordu ki canım yanıyordu. Parmakları kollarımı morartırcasına sıkıyordu. Yüzü yüzüme yaklaşmış gözlerinden çıkan öfke ateşleri yüzümü yakıyordu. ''Kimliğini çıkaracaksın ve arabada ne var ne yok hepsini göstereceksin!'' Bu bendeki bardağı taşıran son damla olmuştu. Kimse bana emredemezdi. Hiç kimse! Kollarımı gevşettiği tutuşundan faydalanıp yarım adım geriye çıktım. Canım ya da bir başka şey şu an umurumda değildi. Belimdeki silahı çekip kalbine dayamamla onun da eş zamanlı aynı şeyi yapması bir olmuştu. Şimdi ikimizin silahı da birbirimizin kalbi üzerinde meydan okuyordu. Ya iki silah da patlayacaktı ya da birimizin öfkesi ateş olup yakıp yıkacaktı.

"Sana her yaklaştığımda," dediğinde başını eğip dudaklarını usul usul kulağımın kenarına getirdi. Nefesi resmen nefesimdeydi. Bu çok fazlaydı.. O gecekinden daha farklıydı bu. Yirmi iki yıllık ömrümde tanıdığım Kerim abi değildi bu karşımdaki adam. "Benden sanki bir vebalıymışım gibi bir canavarmışım gibi kaçışın," sıcak nefesi önce kulağıma sonra boynuma çarptı. Gözlerim artık kendiliğinden kapandı. İşkenceden beterdi bu durum. Biz şu an ne yapıyorduk? Cümlesini tamamlamadan son kez derin bir nefes çekti ciğerlerine. Bunu yaparken burnu benim kulağımın tam üstünde, saçlarımın tam başlangıcındaydı. "Şu koskoca bedenimi bitirdi, tüketti Işıl." baştaki cümlenin amacından sapan bu cümle de ne demek oluyordu? Neler söylüyordu bu adam, neler hissettiriyordu bana!? Dudaklarının arasından usul usul bıraktığı kısık nefesler saçlarımın arasına vurduğunu ve onları yavaşça havalandırdığını hissettim. Tüm tüylerim havaya kalktığında yeni doğmuş bir bebeğin açmaya çalıştığı gözleri gibi bende araladım gözlerimi ve dudaklarımın kıyısına vuran bir hevesle mırıldandım. "Kerim a-" "Şşş," titreyerek söylemeye çalıştığım sözler bıçak gibi kesildi, irkildim. Tüm bedenime etkisi altına alan bir ürperti yayıldı. Tüm hislerim öyle bir karmaşıklığa gömülmüştü ki ne hareket edebiliyor, ne de buna itiraz edebiliyordum. O ise göz kapakları birbirine geçili, sanki boşlukta sallanıyor gibiydi. Sanki bir hayalin içindeydi ve o hayalde yalnızca ikimiz vardık. Sonra bir an kapalı göz kapakları titredi. Nabzım her geçen saniye hızlanıyor, bana yaşam alanı bırakmıyordu. Ama meğer ben daha hiçbir şey duymamışım ki. Zira saniyeler sonra duyduğum Kerim abinin işkenceden farksız pürüzlü sesi canı çekilen parmaklarımın tutunmak amacıyla bir yerlere savrulmasına sebep oldu. "Abi yok, artık abi yok güzelim."

#mizah 1 Sütlü Çikolata tadında yumuşacık ve bir tat bırakan yeni bir masal... Bir prenses Bir Maço... Yağmur Damla Beylice biraz prenses çokça cadı. Narsist, pemisist ve oprimistkik gezegenine savrulup giderken tek hayali hayatının aşkını bulmak...prensine kavuşmak.... Prens demişken hangimiz masallara inanmadık ki küçükken. Gelecekte ki prensimizin hayalini kurmadik. Büyüdük ve unuttuk. masallar yerini gerçek hayata bıraktı. Hepimizin inancı kayboldu... O vazgeçmedi... peki ne oldu prens geldi. En hakikisinden. Ama Onca masalda ki prensleri, hayallerinin beyaz atlısını bırakıp. Ninnide ki bostana giren danaya aşık oldu... Prenses ve prens bir birini bulduğunda olaylar baya karışmıştı... Prenses prensi artık istemiyordu... Çünkü Yağmur Damlası Toprak'a düşeli çok olmuştu... klişeleri bir kenara bırakıp uçuk kaçık bir masal vaadi var... Hadi başla sende katil bu eğlenceye.... Gelin birlikte eğlenelim....:)))) İlkim Serisi İkinci kitap İLK AŞK....:)))

1. Hikaye İş dünyasının Demir Leydi'si Nermin Soysal. 32 yaşında başarılı bir mimar. Arkan Holding'in baş mimarı. Bu yaşına kadar hiç aşık olmamış. Aşktan hep uzak durmuş. İş dünyasında disiplin abidesi, özel hayatında ele avuca sığmayan bir serseri. Peki bu serseri bir anda aşık olursa neler olur. Aklı başında kalır mı? Yoksa aşk gözünü kör mü eder? Geç gelen bu aşk Nermin'e neler getirecek hep beraber okurken öğreneceğiz.... Sevgiyle kalın... Yeni kapak tasarımı @filmgibiserisi tarafından yapılmıştır. Kendisine çok teşekkür ederim ☺️

Ailecek toplanılan mekanlarda her babanın anlattığı komik, eğlenceli ve kurnaz anılar vardır. Bu anıların en güzel yanıda eski mahalle ortamlarıdır. Eskiden insanlar hep birbirlerini tanırken diğer yandan da bu insanlar bir bağları olmasa da hep birbirlerinin ardını kollarlar. İşte değişen dünyada bunlar farklı gelir bize. Ancak bizim iki kafadarın yıllardır değişmeyen şehirlerinde insanlarda eskisi gibidir ve bu işe birde aşk girince ortalık iyice karışır. İrem yıllardır sokaklarında gezip oynadığı şehirde bir kez olsun kız arkadaşları ile yakın olamamıştır. Çünkü bulunduğu ortamda erkek çocukları çoğunluktadır. Ancak büyüdüğünde olaylar biraz daha değişir. Kuzeni Mehmet ile altlı üstlü oturdukları binada bir de yan komşuları ve Mehmet'in en yakın arkadaşı Ediz olunca bu ikilinin karışamayacağı olay yoktur. Beraber gezindikleri arkadaş çetesinde büyüklüğün verdiği olgunlukla İrem okey'in 4.elemanı gözdesi yerine birden altın günü kadınlarının gözdesi olmaya başlayınca olaylar daha da karışır... Not: Çalıkuşu aşığı biri olarak bolca Çalıkuşu alıntısı vardır.

Aslı, düğün için gittiği şehirde, başına geleceklerden habersizdi. Aşk o farkına varmadan kalbini ele geçirmişti. Murat ile Aslı.. --- Sen benim alın yazımsın.. Sen ise benim ömrüm... --- Bir aşk düşünün. Sadece düşünün ve sonunu siz yazın.

İki karmaşık aşk hikayesini okuyacağınız bu kitapta aşkın hem masum hem de en acı veren yönlerini beraber işleyip geçilen sınavların zorluğunu iliklerinize kadar hissettirmye çalışacağım. Açelya ve Baran...İstanbul'dan Ürgüp'e uzanan bir yolculuk...Bir kaçış...Ardından masum bir anlaşma.Aşkın belki de en masum hali onlarınki.Ama asla kolay değil...Engeller çok...Ve en beteri de çağın virüsü...DEDİKODU!Birbilerine yakın ama bir okadar uzak iki kalp.Bir de bu iki kalbi ayırmaya and içmiş iki kadın...Acaba kim kazanacak? Zeynep ve Dağhan...Çocukluk aşkının başkasıyla evlenmesiyle dünyası yıkılan ve üniversite için İstanbul'a giden bir kız.Bu kızı deli gibi sevse de ailesine karşı gelemeyip başkasıyla evlenmek zorunda kalan bir adam...Ve yıllar sonra kız geri döndüğünde içlerindeki aşkın vereceği ızdırap dolu günler...Peki bir sebeple aynı evde yaşamak zorunda kalırlarsa?Hangisi için daha zor?Sevdiğin kadın birkaç oda ötede uyurken sevmediğin bir kadınla aynı yatağı paylaşmak zorunda kalmak mı?Yoksa sevdiğin adamın bikaç oda yanında başka kadının kollarının arasında olduğunu bilmek mi?Üstelik ikisi de birbirinin aşkından bukadar habersizken! Bu iki çift aşkın tüm zorluklarından geçecek.Sonunda aşk kazanır mı bilinmez ama yaşadıkları sizleri de sarsacak. Başlama Tarihi:28 Haziran 2018 Bitiş Tarihi:12 Şubat 2019 Not:senaryolaştırılmak için başlanan bir kitaptır...

Tek bir gece iki yabancının hayatını birleştirdi. Gece karası gözlerin büyüsüne kapılmaktan ölesiye korkan masum ve kırılgan bir kadın... Zümrüt yeşili gözleri gördüğü ilk andan beri aklından silemeyen acımasız ve öfke dolu bir adam... Geçmiş onları bir gölge gibi takip ederken gelecek hangi oyunun icindeydi? Kazanan kim olacaktı? Kaybeden? Peki aşk bu hikâyenin neresindeydi? © Tüm hakları şahsıma aittir. İznim dahilinde olmaksızın alıntı yapılamaz. İLK YAYIMLANMA TARİHİ: Kasım 2014