Ένας ορειβάτης χάνεται μέσα στην κακοκαιρία και ανακαλύπτει ένα μέρος που κανένας χάρτης δεν ανέφερε την ύπαρξή του. Η Κασσάνδρα μεγαλώνει σε μια απομονωμένη αυτάρκη κοινωνία που δεν έχει καμία σχέση με την εξέλιξη. Στην κοινότητά που ζει όλοι την βλέπουν σαν την διάδοχο της μητέρας της που είναι η αρχηγός, όμως στην πραγματικότητα η αποστολή της είναι άλλη. Η Κασσάνδρα χωρίς να το ξέρει η ίδια γεννήθηκε για να γίνει η ελπίδα για έναν κόσμο που εξαφανίζεται. Είναι αυτή που πρέπει να φέρει σε επαφή τους δύο κόσμους κρύβοντας τις δυνάμεις της. ** Όλα τα δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους ή του συνόλου του έργου, χωρίς την έγκρισή μου.

Μετά τον επεισοδιακό χωρισμό του Άλεξ με την Αυγή και την επανένωση τους, κάνει την εμφάνιση του ο μεγαλύτερος αδελφός της οικογένειας, Άδωνης Πρωτοπαπάς. Ενώ το ζευγάρι προσπαθεί να κάνει ένα νέο ξεκίνημα και να βρει ξανά την εμπιστοσύνη που χρειάζονται δύο άτομα που αγαπιούνται, εξακολουθούν να βρίσκουν στον ορίζοντα εμπόδια. Ένας αδελφός που μισεί την Αυγή, κάποια μυστικά από το παρελθόν και μια νέα κόντρα στο γραφείο. Είναι όλα αυτά για να θίξουν το πάθος ανάμεσα στην Αυγή και τον Αλέξανδρο; ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΘΑ ΑΝΕΒΕΙ ΣΤΙΣ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ. Φιλιά!

"Λοιπόν..με θέλει σήμερα η γυναίκα της καταστροφής; "

ΠΡΟΣΟΧΗ⚠️⚠️ πολύ ακατάλληλο περιεχόμενο...!🔞🔞 "Θέλω να μου υποταχθείς!", της είπε εκείνος αυστηρά και ήταν περισσότερο διαταγή παρά επιθυμία. "Μάλιστα." "Πρέπει να λες: Μάλιστα κύριε." "Γιατί;" "Γιατί μόνο όταν σέβεσαι τον άλλο του υποτάσσεσαι." "Μάλιστα κύριε." "Πολύ καλά." "Ξάπλωσε!" "Μάλιστα, κύριε!" Εκείνη ξαπλώνει. Εκείνος την γδύνει. Βγάζει πρώτα τη μπλούζα της. Κι έπειτα το τζιν της. Τέλος τα εσώρουχα. Φαίνεται το άσπρο της δέρμα. Με την μπλούζα της τής δένει τα χέρια της στα σίδερα του κρεβατιού. Εκείνη δείχνει φοβισμένη. Τα μάτια του την παρηγορούν. Βγάζει και τη δική του μπλούζα και δένει το ένα της πόδι στο κάγκελο. Πιάνει μια πετσέτα και δένει και το άλλο της πόδι. Βγάζει τη ζώνη από το παντελόνι του και την ακουμπάει δίπλα στο κρεβάτι. " Όλοι οι πολίτες πρέπει να συμμετέχουν στο ριάλιτι σόου που οργανώνεται από την κοινωνία της Λήθης. Ένα σόου στο οποίο οι παίκτες πρέπει να ολοκληρώνουν σεξουαλικές δοκιμασίες. Σε μία κοινωνία που δεν υπάρχει ντροπή ή αξιοπρέπεια πώς μπορεί ένας παράνομος έρωτας να ευδοκιμήσει;

Δύο γείτονες. Ένα κορίτσι που κάθε βράδυ, την ίδια ώρα, βγαίνει στο μπαλκόνι της για να τον αντικρίσει. Ένα αγόρι που δεν έχει ιδέα για την ύπαρξή της. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζει εκείνη.

Μέρος 1ο "Ο έρωτας" --- Κεφάλαια: 1-28 Πνίγομαι, πνίγομαι στα συναισθήματά μου για αυτήν την κοπέλα. Δεν αντέχω άλλο θα το πω. Και ότι είναι να γίνει ας γίνει. "Είμαι ερωτευμένος μαζί σου" Αμέσως την νιώθω να παγώνει. Γυρίζει στο πλάι και σβήνει το τσιγάρο στο τασάκι. Σηκώνεται από το πάτωμα και ακόμη δεν με έχει κοιτάξει. "Είναι αργά, καλύτερα να πάμε μέσα να κοιμηθούμε" και με αυτό με αφήνει και κατευθύνεται στο δωμάτιό μου. Μέρος 2ο "Η προδοσία" --- Κεφάλαια: 29-47 "Θέλεις να έρθεις και εσύ μωρό μου?" η φωνή του ακούγεται αισθησιακή. Δεν μπορεί να είπε κάτι τέτοιο. Δεν μπορεί. Όχι το αρνούμαι. Δεν είναι ο Άρης μου αυτός. Δεν είναι. "Άρη αν περάσεις αυτήν την πόρτα, τελειώσαμε. Αλήθεια σου λέω. Αν φύγεις τώρα, εμείς οι δύο τελειώσαμε" "Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν θα φύγω?" "Άρη σ'αγαπάω. Μην φύγεις μωρό μου. Μείνε εδώ. Μείνε μαζί μου. Μην πας. Σ'αγαπάω. Μ'ακούς? Σ'αγαπάω!" Μέρος 3ο "Η απιστία" --- Κεφάλαια: 48-65 "Με κεράτωσες?" Σιωπή "Σε ρώτησα κάτι... με κεράτωσες?" Σιωπή "Απάντησε μου σε παρακαλώ πολύ.. δεν είναι δύσκολο.. θέλω ένα ναι ή ένα όχι.. Με κεράτωσες?" Σιωπή "ΜΊΛΑ ΓΑΜΏ ΜΊΛΑ.. ΜΕ ΚΕΡΆΤΩΣΕΣ?" cover by -jashton

ΣΕΙΡΑ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΜΟΣ 1 (Α& Β ΜΕΡΟΣ) «Στιγμές που μου πήρες» «Ήρθες» λέω. Το χαμόγελό της πλαταίνει, το φως της μοιάζει να βγαίνει με τη μορφή ακτίνων, μέσα από τους πόρους του δέρματός της. «Μου το ζήτησες». «Θα έκανες ό,τι σου ζητούσα;» «Θα έκανα τα πάντα». Γιατί; «Μου έμαθες να σ' αγαπάω, Στέφανε». Σαν να διάβασε τους λογισμούς μου, όλους, έναν προς έναν, δίνει την απάντηση που ψάχνω καιρό να βρω. Και τότε, ψύχρα! «Πάρε με μαζί σου, Άννα! Δεν μπορώ να ζήσω μακριά σου». Θέλω να την κάνω να το εμπεδώσει, να συνειδητοποιήσει πως είμαι εδώ, τη χρειάζομαι κοντά μου... Για πάντα! Ναι! Για πάντα! Γιατί το δικό μου «Για πάντα» είναι παραπάνω από την αιωνιότητα. «Ήμουν κοντά σου και μ' έδιωξες, ήμουν το φως σου και μ' έσβησες, ήμουν η ζωή σου και με σκότωσες» μου λέει και τα μάτια μου πλημμυρίζουν δάκρυα που ξέρω ότι αξίζω. «Δεν μπορώ να σε πάρω μαζί μου, δεν μπορείς να με πάρεις πια μαζί σου». «Μα, μου είπες...» την πρότασή μου κόβει ένας λυγμός. «Συγχώρεσέ με!» Κάνω να την πλησιάσω, να την πιάσω, να την ακουμπήσω ξανά, έστω κι αν είναι η τελευταία φορά. Δεν τα καταφέρνω. «Θα το κάνω...» μου λέει. «Όταν μου φέρεις πίσ

Μέρος (Ι) : Ενεστώτας "Πιστευω γλυκια μου Κυβέλη πως διατηρεις απεναντι μου μια ακραδαντη σταση αγάπης-μισους. Απλως δυσκολευομαι να αποφασίσω για το αν αγαπάς να με μισεις ή μισεις το οτι με αγαπας" Μέρος (ΙΙ) : Παρατατικός "Πάντα επιστρέφουμε ο ένας στον άλλον ο,τι και αν γινει. Λες και κάποια μυστήρια μαγνητική δύναμη υπάρχει ανάμεσα μας. Φταίει βέβαια και το ότι τα μέτρια δεν ήταν ανέκαθεν για εμάς. Ή όλα ή τίποτα" Μέρος (ΙΙΙ) : Μέλλοντας "Δεν καταλαβαίνεις. Είναι μάταιο. Όταν μπορείς να σταματήσεις δεν θες και όταν θες να σταματησεις, δεν μπορείς." "Κι όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά, θυμάσαι; Μου απλωσες το χέρι και μου χαμογελασες τόσο τρυφερά σαν να με γνώριζες από χρόνια. Σε κοιταξα και σκεφτηκα...Θεε μου τι αποτομη ευτυχια ειναι αυτη.'' Κυβέλη - Ορέστης.

Δεν γίνεται να ερωτευόμαστε σε χαμηλές θερμοκρασίες... ή θα ερωτευτείς και θα καείς... ή άστο! Μάρκος και Αρετή... μια συνταγή με μεγάλη δόση έρωτα!!!