15.6.2017 Romantizm #8 #ÖneÇıkanlarda İki inatçı, asi ruh; Huysuz, oyunbaz acayip yaramaz tatlı bir cadı. İşkolik, inat mı inat, kıskanç bir adam. Aynı köprüde karşı karşıya gelen iki inatçı keçi... Bir evin son tekne kazıntısı, şımarık Ahu. Komşu evin direği, tek oğlu Yusuf. Bir araya gelemeyen, ayrı da duramayan iki deli. Peki ya aşk; ansızın narin bir Kelebek gibi bu iki huysuz kalbe konuverirse?.. Ya Kelebek olup bir anlık nefese muhtaç olacaklar. Yada Anka kuşu misali sonsuzlukta yeniden doğacaklar. İki inatçı OYUN BOZAN! İkisi de kıskanç. İkisi de aşık. NOT: BU HİKAYENİN TÜM HAKLARI TARAFIMCA SAKLIDIR. 2014 yılında kaleme alınmıştır.

Daha doğmadan kaderleri babalarının iddiaya girmeleri sonucunda yazılmaya başladı. Kader onları dünyanın farklı yerlerine savursa da yolları daima kesişti. Kendisine verilen değerleri kabul etmeyip, hayallerinin peşinden koşan ve hayatını bataklık içerisinde geçiren bir genç kız. Ama o bataklığın içinde yaşadığını bilmeyecek kadar hayalinin peşinde.Onu o bataklıktan kurtarıp doğru yolu bulmasına vesile olacak tek kişi var.. Atilla. Tevafuk sonucu karşılaşmalarının başlangıcı nefretle başlasada, kısa bir süre sonra bu nefret yerini deli divane edecek bir aşka ve tatlı bir heyecana bırakacak. Birbirlerinin kim olduğunu bilmeden, herkesten gizli yapılan mecburi evlilik ve o evliliği etraftan saklamak için verilen mücadele.Kimi zaman bu durum komediye dönüşsede, gerçek acı bir zamanda ortaya çıkar. Rehnüma kendisine verilen ikinci şansı kullanıp doğru yolu bulacak mı?Yoksa kullanmayıp bataklıkta boğulacak mı? Not:Kişi ve olaylar tamamen hayal ürünü olmayıp gerçeğe dayalı yazılmıştır.

Kar-altı Hayatlar *** Vatana meftun olmak, belki de kanda olan bir şeydi. Belki de; aşkın en güzellerinden biriydi. Şüphesiz bu millette ateş misali bu kandan vardı. Tüm kalplerde cayır cayır yandı. Belki de onlar vatanı 'aşk' kıldılar, onlarda vardı şüphesiz, Aşk'ı aşıladıklarında da vardı... *** Aralık 1914-Ocak1915 Sarıkamış'ın 101. yılı anısına.. Ruhunuz şâd olsun aziz şehitler! *** Bu hikaye herkese cazip gelmeyebilir, içinde aşk yok diye. Kesinlikle! Düşünmeyin öyle! Olur mu hiç aşk'sız hikaye, kitap. Tabii ki de aşk var, hem de dolu dolu. Buram buram aşk kokuyor, kokacak bu hikaye. Vatan, memleket, din, iman aşkı.. Küçücük yüreklerde kocaman sevdalar var bu hikayede. Bu vatan uğruna nelerden vazgeçildiğini, nelerin feda edildiğini, Can'dan yar'dan geçip, Anadan babadan geçip imandan vatandan geçilmediğini göreceğiz, hissedeceğiz... Var mısınız geçmişe gidip atalarımızın acılarını duymaya... Haydi! Sayfalara alalım o zaman...

Sağ gözünden yanağına doğru süzülen bir damla yaşı boynunda hissetti ve silmeye bile tenezzül etmeden gözyaşının kalbine damlamasına izin verdi.Babasının öfkeli sesi köşeli beyninde yankılanıp durmuştu.Ve üzerine gelen kolej arkadaşları...Belki tüm bu acıları ve dünyanın yorgunluğunu annesi ile unutabilirdi ama,onu bağrına basacak ve omzunda ağlayabileceği bir annesi yoktu ki.Gözünden gelen ikinci yaşı bu sefer elinin tersiyle sildi ve önündeki yüce kitabı açarak gözüne çarpan ayet ile tüm acılarını unuttu.Gözleri mutlulukla parlamıştı.Ve artık her şeyin değişme vakti gelmişti. ''Allah sabredenlerle beraberdir.'' Bakara Suresi,157 ~ İkisi için minik bir kıvılcım gerekiyordu sadece.Onların karşılaşmaları Allah'ın bir taktiri olmalıydı.İkisi de kader ortağıydılar ve mutlu olmak için birbirlerine ihtiyaçları vardı.Üç yıldır imam hatipte okumuş ve tam bir imam hatipli ruhuna sahip bir genç kızın koleje gitmek zorunda kalması ve yıllardır kolejde okumaktan bıkmış bir delikanlı...Onların kesişen eşsiz hayatları ve birbirlerini tamamlayışları...Biri annesini değerlisi,diğeri annesinin ışığı.Değerli bir şeyin parlaması için ışığa ihtiyacı varken,ışığında aydınlatması için değerli bir şeye ihtiyacı vardı.Onların hayatları toz pembe hayatlar değildi,aksine tüm acıyı çekmiş ruhlardı.Gülümseyen yüzlerin ardındaki yaralı ruhlar.O yaraları saracak olan yine birbirleriydi.Değerli bir ışık... ''Mucize,aslında sen gökyüzüsün bense ay.Çünkü senin ihtişamın benim ışığımı söndürmeye yeter.'' KOLEJDEKİ FERACELİ Başlama Tarihi:15.10.2015

Geçmişin gölgesine gizlenmiş bir cinayet, Cinayetin gölgesine habersizce gizlenmiş bir hayat.. Günaha girmeden de sevebilir miydi insan? Yoksa harama bulaşmak zorunda mıydı? Neydi aşk; Evi terk eden karısına, "Gitme, cennetimin kapısı.." diyebilmek miydi, Ebu-l As'ca... Gerçeklerden esinlenilerek yazılan bir polisiye, dini içerikli bir hikaye... Her insan hata yapar, hatasız kul olmaz. Önemli olan, hatalarından ders alıp tekrarlamamaktır. Helal dairesinde yaşamaya çalışmaktır.. Şimdi, önyargılarınızı kenara bırakıp usulca girin kapımızdan içeri... Hadi, Bismillah! ? (Wattpad platformunda bu isimdeki ilk hikâye.) Yayımlanma tarihi: Temmuz 2015

"BİR ASKERİN DİLİNDEN" Gerçekler ile kurgunun muhteşem karışımı,aksiyon dolu bir hikaye.Gizemler,sırlar ve daha fazlası... ''Anlık bir istihbarat alan Genel Komutanlık, aniden karar vererek Hakkari'de konuşla olan Özel Kuvvetlere bağlı Kılıçkıran timine sınır ötesi operasyon yetkisi verir. Tim komutanı olan Tarık Yarbay,emri harfiyen yerine getirir. Operasyona giden timin başına olmadık olaylar gelir ve timin aranan adamı olan Aras meslek hayatında hiç görmediği bir şeye dikkat kesilir. Arasın tuttuğu ipin ucu, terörün aslında hiçte gün yüzüne çıkmadığı bazı gerçekleri bilmemize sebep olacaktır. Macera başlıyor...

Ateşin Oğlu Hikayesinin devam kitabıdır. Hikayeyi ve karakterleri anlayabilmek için, önce, onu okumanız gerekmektedir. Tanıtım: Her ateş bir gün söner; külleri yeniden doğacağı günü bekler. Eylül Avcı karanlık bir gecede Aras Karahanlı'yla karşılaştığında hayatının ortasına bir bombanın düştüğünü hissetmişti. Ancak o bomba patladığı zaman duyulacak tek şeyin birbirleri için atan kalplerinin sesi olacağını düşünememişti. Lakin yaşadıkları dünyanın karanlığında bu sesi bastırmaya çalışan kötülükler gizliydi; silah, kan, kirli eller, içinden vicdanın sökülüp çıkarıldığı yürekler... Ateş sönüp küle evrildi, sönmüş bir yangının emaresi olan küller ise kızgın bir lavın iziydi. Peki bu Lav, kanla karışık yağmurlara, güç fırtınalara rağmen coşup yükselebilecek miydi?