Hani her 20 yaşında askere gidenler için ana kuzusu derler ya biz neyiz o zaman? Daha 14 yaşında hissettim ellerimde tüfeğin kara metal soğukluğunu. 14 yaşında ana hasreti ile ağlarken ordu malı ranzalarının mavi nevresimlerine sarıldım... Dışarıda yaşıtlarım her türlü itliği kovalarken, sözde ergenlik triplerine girip babalarının yüzüne çarparken kapıları... Ben sabaha kadar bölük komutanının kapısında esas duruşta nöbet tutuyordum baba hasreti ile... 14 yaşında düşünürsün ilk kez ciddi ciddi bir gün ölebileceğini... Hatta kendini boş verip yan yataktaki kan kardeşinin şehit haberini alırsam naparım diye düşünürsün ciddi ciddi. Ha işte biz o zaman büyümüşüz de bizim haberimiz olmamış. O yüzden hep 14 yaşında kalmışız...

Bordo bereliler hakkında kısa bilgiler

Bir kadın güzel naif ve kirilgandi . . Tanidigim her kadın öyleydi.Ama o çok sert hayatında ciddiyete yer verirdi . Güzellikleri onlar için ön plandaydi. Makyaj yapmayı seven bir çok kadın vardı. O ise bunlara vakit harcamak yerine her zaman ağır antrenmanlar yapar . Peki ya kim miydi bu ? Hüma gözlerindeki umursamazlik tehlikeliydi. Devletin göz bebeği. Alanın da bir numara ..Onun ismini sıkça duymuştum.Askerlerin ismini sıkça bahsettiği korkusuz dişi kurttu. Bildiği dövüşlerin yanında bir çok dil biliyordu . Ve bir şeyi yapmak istediğinde bütün herkesin düşüncelerini dinlemeyecek kafasının dikine gidebilecek kadar korkusuzdu. Askeriyenin bir kaç rekorlarını elinde tutan bir kadın. Bir kadının bunları yapmış olabilmesi tuhaf değil miydi ? Her kadın güzelliğini düşünürken o devleti için çalışıyordu. Bir kadının kaslı olması çirkin değilmiydi? Evet ben bir kadına kas yakistirmiyordum . Bütün bunlar başaran kişinin orta yaşlı bir bayan olduğunu düşünüyorsunuz değil mi ? Oysa o benden bile küçük! Sadece 24 yaşında . . Genç ve güzel bir kadının bunları yapmış olmasına inanamiyordum. Ta ki ona yapılmayacak bir şey yapana kadar ?Herkesin korktuğu bir kadına gülümseyip dansa kaldirirken neyin kafasindaydim merak ediyorum. Mitte çalışan bu kadın gözüne kimi kestirdiyse onunla uğraştığını duymuştum. Şu an ise duyduklarım başıma geliyordu. Sırf onu dans etmeme sinir olan bu kadının intikamin bu kadar acı olacağını nereden bilebilirdim ?

Az önce Eylül'ün tuttuğu boşta kalan elini yeşil kalın askeri kemerinin üzerine koyup lafa girdi. " Gel ben sana espriyi göstereyim."dedi. Elini kemerinin üzerinden çekip göğsünün üzerinde yazan yazıyı işaret etti. " Bak bakalım burada ne yazıyor?"dedi sesindeki alaycı tınıyla. " Arslan."dedi karşısındaki adam kısık çıkan sesiyle. Ardından Eylül'ün yaka kartını gösterdi Toprak parmak ucuyla. "Peki burada ne yazıyor." "Eylül Arslan." "Aynen öyle." dedi Toprak başını aşağı yukarı sallayarak. Ardından elini kaldırıp yüzüğünü gösterdi. " Bu."dedi sorgulayan sesiyle. " Yüzük." Eylül'ün elini tutup kaldırdı. " Bu."dedi tekrar. Aynı cevabı aldığında ellerini indirip birbirine kenetledi. Ve tekrar kaldırıp herkesin gözüne sokarcasına konuştu. " Birleştir bakalım ne çıkacak ortaya."dedi. Ardından masaya göz gezdirip karşısındaki adama dikti bakışlarını. Birkaç saniye cevap vermesini bekleyip adamın omzundaki elini sıktı. " Evlisiniz."dedi adam fısıltıdan farksız sesiyle. " Doğru cevap." dedi Toprak alayla. Adamın omzundaki elini çekip yüzünü Eylül'e çevirdi. Birkaç saniyeliğine yumuşayan bakışlarını tekrar buza çevirip masaya döndü. Birbirlerine kenetlenmiş ellerini gösterip: " Duyduğunuz gibi biz evliyiz. Daha öncesinde bilmiyordunuz çünkü bilmenize gerek yoktu. Şimdi öğrendiğinize göre herkese afiyet olsun." dedi. Masadan yükselen hayret nidalarını umursamazken masadaki yerine ilerledi. Eylül'ün elini bırakmadan yanındaki sandalyeyi çekip:" Geç güzelim." dedi. Yanlarındaki birkaç kişi duydukları ile küçük çaplı bir şok yaşarken onların gözü sadece birbirleri üzerinde idi.

DİYARBAKIR/SUR «2016» Siz şimdi sanıyorsunuz ki her eline silah alıp, kamuflaj giyen asker oluyor. Yok aslanım. Öyle olmuyor işte o işler. Sen gel bir de Sur'da, Tel Aviv'de gör askeri. Gel benim elimde yanan namluları gör. Gel 5 bin derecelere çıkartmalarımı gör. Bak sen, nasıl eğitilmiş olduğumuzu bilmiyorsun. Neler yapacağımı bilmeden beni vasıfsız, vizyonsuz bir insan sayıyorsun. Değilim. Benim tek amacım ot gibi yaşamamak ve kendimi sürekli geliştirmek. Ve sen beni tek meziyeti silah kullanmak olan biri olarak göremezsin. Ben matematiği, rüzgarı ve dünyanın dönüşünü hesaplamaya kadar kullanıyorum, fiziği yanlızca e=mc2 olarak bilmiyorum bazıları gibi, ben fiziği mermimin havada kalış süresine kadar hesaplarken kullanıyorum, barutumu ayarlarken kimyanın tarihini tekrar yazıyorum, vurulduğumda ölmemek için turnikemi ben yapıyorum emin ol fizyolojime oldukça da hakimim. Ben 47 ayrı derse tabi tutuldum. 47 sini de en iyi şekilde geçip harp okulu birinciliğine oynadım. Kazandım da git bak kütükte Babamın adının altında adım yazıyor. Yan dal olarak Mekanik mühendisliği bile bitirdim. İç dış mekanikten de güzel anlarım. Getir bana bir silah bakarak dökeyim içindekileri. İngilizcem, bir ingilizin yanında konuştuğum zaman ben söylemeden ingiliz değil de Türk olduğumu anlamayacakları bir düzeyde. Sen şimdi gelip bana vizyonsuz diyemezsin. Sırf meskenim dağlar diye. Gel ben seni götüreyim Sur'a. Yoksa anlamayacaksın.

Bu kitap verdigimiz şehitlere ithafen yazılmıştır. Adım Yağmur Çelik . Uzun zamandır görev bekleyen , uzun zamandan kastım 2 ay , bu vatan için canını vermeye her daim hazır olan bir askerim. Evet kadın bir asker olmak zor. Ama zor olmasının sebebi herkese kadın asker olabileceğini anlatmak. Tamam bazıları anlayışla karşılıyor ama bazıları ise ondan daha iyi olmama rağmen kadın asker olmayacağını savunuyor .Ama tabikide sonradan derslerini alıyorlar orası ayrı bir mevzu. Gelen bir mektup vardı .Benim için mektup yeni görev demekti, öldürülecek hıyarlar var demekti .2 aylık beklemenin sonunda gelen görev için derin bir nefes aldım. "Allahım ya bu görevi tamamlayım ya da şehit olayım .AMİN" Merhaba bu benim ilk deneyimim değil daha önce de kitap yazdim farklı bir hesapta .Kitap tuttu ama ben o zamanlar fazla utangaç olduğumdan kitabı sildim bu tutarsa silme gibi bir düşüncem yok. Bu kitapta olan olay , yer ve kişiler kurmacadır

22 Yaşın da Kara Harp Okulundan mezun olan bir genç kız. İsmi Asmin Gökyıldız, babası görev yaptığı sınır bölgesinden teröristler tarafından kaçırılmış ve yıllarca haber alınamamıştı. Yozgat da doğup büyüyen Asmin babasını bulmak derdindeydi. her kez öldü dese de o yaşadığına inanıyordu. Teğmen olarak babasının kaçırıldı şehre kısacası Şırnak'ın Uludere sınır hattına gider. Yüzbaşı Utku Aytekin. 28 Yaşında yıllarca dağ tepe demeden, yorulmadan düşmana kök söktüren Utku; annesine hasret, babasına düşman bir delikanlıydı. Utku'nun en yakın arkadaşı Üsteğmen Hasan Eryılmaz. Lakabı Kartaldır. Hem Beşiktaşlı olduğu için hemde gözüne kestirdiği avını kolayca avladığı için bu lakabı almıştı. Kısacası Hasan keskin nişancıydı. Esila Yakut. Asmin'in çocukluk arkadaşı. Bir araya gelince hiç çekinmeden onunla her derdini paylaşır, dibine kadar dedikodu yapar. Öğretmen olan Esila, Asmin gibi doğu görevine Şırnak'a gider.

Ben Asuman. İsmim gökyüzü, aşkım vatan. Bu benim yolum. Eğer siz de bu yola adım atarsanız, bu aşk sizi tüketse de öldürse de bırakamayacaksınız. "Belinde ölüm taşıyan birini sevebilir misin?" "Peki siz? Kanatlarında ölüm taşıyan bir Anka kuşunu sevebilir misiniz?" Yayımlanma tarihi : 02.06.17

Aşk dağlarda yaşanıyor güzelim. .. Askersen ilk aşk vatan gelir ikinci ise askerlerin gelir. Bizimki dağları gömülü kayalarla ortulenen bir aşk vardı. Demir ilk karakola girdi. Duzenimin içine etti. Ben kimmiyim ben bu yıkılmaz ordunun bir neferiyim Ben Üsteğmen Elsiya Çetin'im. Eski neşemin geri gelmesi ve askerlerimle öyle olmak istemem benim tercihim hey sen kıskanç Kenan yüzbaşı buna karisamazsin ki Eeee Ben kimmiyim düşmanın korktuğu, tanga giyerlerken domelttigimiz ve ordumuzu görünce kuyruğunu kistiranlarin yegane düşmanı ben Astsubay Zehra Kara'yım.