Ya çapulculardan birinin kendinden bir yaş küçük bir kız kardeşi olsaydı ? Onların hayatı değişir miydi ? Belki James ve Lily yaşardı...

Merhaba.James'in bir kız kardeşi olsa nasıl olurdu ?çapulcuların hayatı değişir miydi? Pekiii bu kızla sirius olsa ne dersiniz 💕💕 Düzenlenmiştir*

Hep Onları Suçladık Yoksa Biz Masum muyduk? Yıllardır atama bekleyen Doğukan ve Fulya çifti sonunda Topukçınar Köyüne öğretmen olarak atanırlar,köye geldiklerinde ise korkunç kabuslar ve halüsinasyonlar görmeye başlarlar,bir süre sonra gördükleri rüyaların hepsinin gerçekleşmesiyle dehşet içerisine düşen çift komşularının önerisiyle köyün yakınında bulunan bir Alim olan Orhan Hoca'dan yardım isterler.Bazı ritüellerin ardından bu çifte cinlerin musallat olduğu anlaşılır,sırlar çözüldükçe geçmişin karanlık sayfalarında saklanan bazı korkunç gerçekler ortaya çıkar...!

© Tüm hakları saklıdır Her şey seninle güzel...

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. "Haklıymışsın," dedi beni öldürmek ister gibi. "Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim."

Gölgelerin içinde yaşamalıyım ben. Gölgelere mahkûm olmaya zorlanan bir bedenim, karanlığa ait olmak isteyen bir ruhum var. Hayatımsa yarım, adımın aksine nefessiz. Hayatın bana bir can borcu var ya da belki benim ödemem gereken bir bedeldi yıllar önceki. Yaşamama karşılık. Ben karanlığa ait olmak isteyen bir ruhum, her ne kadar aydınlıkla lanetlensem de. Ve ben, Nefes'im. Her ne kadar nefes aldığımı hissedemiyor olsam bile.