Dudaklarının sıcaklığı heryerini yakıp kavurmuşken, doğan güneş, ötüşen kuşlar, esen rüzgar, ikinizin mutluluğunu kutlarcasına coşkuluydu o sabah... /Yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın/ 27.06.22 24.08.22

Hayata küsmüş, tekerlekli sandalyeye mahkum bir adam, bu adama bakmak için gelip onu hayata döndürmeye karar veren bir kadın...Ve Engel'siz bir aşk... Adamın aksiliği ve kadının inadını gülümseyerek okuyacaksınız. Hayat mücadelelerinde onlarla hüzünlenecek, zamanı geldiğinde aşklarına hayran kalacaksınız...

"Ben, kalbinde yaşayabileceğim birini hayatımda isterdim," dedim ve yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Peki sen, sen nasıl birini isterdin hayatında?" Yeşillerini denize çevirdi, iç çekti. Sabırla bekledim dudaklarından dökülecek olan cümleleri. Uzun uzun baktı denize. Sabrımı sınamak istercesine uzun baktı hem de ve sonunda yeniden bana dönebildi. "Hiç kimseyi," dedi kendinden emin bir şekilde, afalladım. "Neden?" Sordum, kadehinde kalan şarabını bir kerede içti. Boşalan kadehe odakladı bakışlarını. Uzun uzun düşündü. Gözünün ucuyla bana baktığında yüz ifadesi düzdü ama gözlerini yine saklayamamıştı. Gözlerinden anlaşılıyordu kederli olduğu. "Çünkü ben kimseyi kalbimde yaşatamam," dedi, bu cümlenin ağırlığı altında ezilirken acıyla yutkundu ve ekledi. "Benim kalbimde bana bile yaşam yokken, hiç kimseye olamaz."

Gözleri benim mavi harelerime tutundu, "Neden, her cümlenin sonuna o kelimeyi getirmek zorundasın?" Kaşlarımı çatıp, "Neyi?" Tek nefeste, "Abiyi?"dedi. "Nasıl, anlamadım?" "Şöyle olsun Cem abi, böyle olur Cem abi, nasılsın Cem abi.Abi de abi. O kelimeyi kullanmayı kessen mi diyorum artık Eylül?" 🥀 'Klasik bir mahalle kurgusu.' Bu bebek benim ilk kalp ağrım...

Annesinin ölümünün üzerinden henüz iki gün geçmişken anneannesinin ağzından kaçırdığı sır ile Sumru Özge'nin hayatı tepetaklak olur. Sumru Özge ise hem bu sarsıcı gerçek ile hem de hayatına yeni giren insanlara alışmaya çalışır. Bu hikaye, onların hikayesi. Yeniden doğuşun hikayesi.

Sözde 18 olunca gidiyordum. Ne gitmesi ulan kırk sene kalsam götümü kaldırmam yerinden. Mcmcddm

Ela gözlü adam ceketinin yakasını düzeltti ve tüm ihtişamıyla dudaklarını kıvırırken konuştu. "Bradford Akıl Hastanesi'ne hoş geldiniz, Bayan Cooper." NUMB | HİSSİZ

"İlgi mi istiyorsun?" Alaylı çıkan ses ve sahibiyle başımı hafifçe kaldırdım. Hiç beklemediğim kişiden beklemediğim bir soru yöneltilmişti. "Ne saçmalıyorsun Yaman?" Gökhan ağabeyin beni koruma girişimine girmesiyle oturduğum yerde dikleştim. Yaman saçmalıyordu. Farkında mıydı değil miydi umurumda değildi. Gereksiz sorusuyla kalbimi kırmıştı. İlgi istediğimi nasıl düşünebilirdi. Ama altta kalacak değildim. "Ben sevdiklerimi düşünen biriyim, nasıl olduklarını, sağlıklarının yerinde olup olmadığını, sıkıntılarının olup olmadığını düşünen biriyim. İlgi isteseydim bu masa da bu moralle oturmak yerine bir çift kolun arasında olurdum. İlgi isteseydim geleceğim yer burası olmazdı." ------------ NOT: Bildiğimiz sıradan aşk kitabı değildir. Baş karakter kızımızın aşk duygusuyla yoğun imtihanı tarzında yazılmıştır. Tek bir kişiye bağlı kalıp kitabı o yönde ilerletmiyorum. Nasıl ki hayatımızda birden fazla kişiden etkilenebiliyorsak aynı durumu yansıtmaya çalışacağım. Elbette biri sonsuz olacak.

Ali Karan Çetinkaya Bir adam bir kadını ne kadar sevebilirdi? Ali Karan bunu en iyi şekilde gösterecek ömrünü Ahsen'in yoluna katacaktı.Asla vazgeçmeyecek,uğruna her şeyi yakıp yıkacak bütün Halkalı mahallesini buna şahit edecekti.