ON HANEDAN On Hanedan, bir Türk fantastik kurgu romanı. Yerli yazarlarımızın ısrarla uzak durduğu bu tür, aslında okuyucuyu daima diğerlerine göre daha çok cezbetmiş ve merak uyandırmıştır. Kitap uyarlaması fantastik filmlerin aldığı ilgi ve teveccüh bunun en bariz kanıtıdır. Bu romana başlarken iki ilham kaynağım oldu. İlki filmleri ile fantastik sinemanın kurucusu ve babası The Lord of the Rings serisi, diğeri ise dizisiyle kitleleri peşinden sürükleyen Game of Thrones'tu elbette. Ama bunların ikisi de sonuçta Batılı yazarların kaleme aldığı eserlerdi. Bir Türkün bunlara benzer senaryolar ile yol almaya çalışması, boşa kürek çekmekten farksız olurdu. Bu yüzden romanda daha çok bize özel bir dil kullanmaya dikkat ettim. Bunun dışında vurgulanması gereken bir hususta, Malyen'in günümüz dünyasından biraz farklı olması. Ama öyle bir dünya ki her kesime hitap edebiliyor. Hadi şimdi birlikte girelim Malyen'e ve tanıyalım buradaki halkları. Bakalım bu dünya kimlere kalacak. TEN DYNASTIES Ten Dynasties is a Turkish fantasy fiction novel. This species, which our native writers stay away from, has actually attracted the reader more and aroused curiosity than others. The book adaptation is the most obvious proof of the interest and favor of fantastic films. When I started this novel I had two inspirations. The first was the founder and father of the fantastic cinema with his films The Lord of the Rings, and the other was Game of Thrones, which led the masses to follow. But both were ultimately Western writers' works. It would have been no different from a Turk to try to move forward with similar scenarios. Therefore, in the novel, I paid more attention to using a special language for us. Other than that, it should be emphasized that Malyen is slightly different from today's world. But it is a world that can appeal to all segments. Let's go together now to Malyen and get to know the peoples here.

YABAN GÜLÜ RomanceTR 'Dram' kategorisinde! ✨ Küçükken lambaların ışıklarını yakmak için elimde terlikle düğmeye basmaya çalıştığımı anımsıyorum. Elimde terlik olmasına rağmen o düğmeye yetişemez, ayaklarım ucunda yükselmeye çalışırken bir umut o düğmeye basmaya çalışmaya çalışırdım, ama nafileydi. O düğmeye hiçbir zaman yetişememiştim, ta ki büyüyene kadar. Ben büyüdüm. Artık o düğmeye kolaylıkla erişebilecek yaşa geldim. Ve büyüdükçe anladım ki; küçükken imkânsız gelen büyüyünce tüm anlamını yitiriyormuş. Çaba sarf etmeden yapılabiliyormuş. Fakat ben büyüdüğümü ne zaman anladım biliyor musunuz? Bilemezsiniz. Benden başkası bilemez bunu. Omuzlarıma acının yükü bindiğinde büyüdüm. Altında ezilmedim mi, ezildim. Öyle böyle değil. Canım çıkacakmışçasına. Ama ne oldu biliyor musunuz? Canım çıkmadı. Orada öylece, bedenimin içinde var olmaya devam etti. Veyahut etmiş gibi yaptı. Belki de kendimi kandırıyorum, çünkü canım hiç böyle yanmamıştı. Acıyı hiç bu kadar hissetmemiştim. Yabancısıydım bu duygunun bir zamanlar. Şimdiyse aşinasıydım. Bu günlerde de aşinası olmadığım duyguları tadıyordum. Bu öyle bir şeydi ki tadının damağımdan ömür boyu silinmemesini istiyordum. Hep bu hisle nefes alıp vermek istiyordum. Ömrümün geri kalanını onunla birlikte yaşamak istiyordum. ✨ Farklı zamanlarda yaşadıkları acılar bir araya getirmişti onları. Kim bilir; belki acıları birbiriyle sarılırken onlar da nasibini alırdı bu sarılmadan.