21. yy'da sakin bir hayat yaşayan Ang binlerce yıllık efsunlu bir tılsımın başına bu kadar bela açacağını hiç düşünmemişti. Tılsıma temas ettiği an sonsuz bir alevin içine yerleşerek onu zamanda binlerce yıl geriye savurmasıyla kendini, nefesini kesecek kadar yakışıklı bir adamın karşısında bulmayı da hiç beklemiyordu. Ama kaderin tuhaf bir eğlence anlayışı vardı. Adam güçlüydü, zorbaydı, despottu... Ve kahretsin ki cehennem kadar yakıcıydı. Barbar Lord Alexander Aaden Sword'un onu orada tutabilmesinin mümkünatı yoktu! Ang ne yapıp edecek bu vahşi ve büyülü dünyadan kurtulmaya bakacaktı. Ama Alexander'ın onun için başka planları olduğunu çok geçmeden anladı. Kendini karşı konulamaz bir tutku ve macera dolu bir yolculukta bulan Ang, yapması gereken tek şeyi yaptı. Kaçtı! Bu hikâye de beklenmeyen tek şeyse aşkın tüm bağlardan daha keskin olduğuydu. *** Zaman, mekan, yaratıklar ve dioren dünyası tamamen kendi hayal ürünümdür... 20 Mayıs 2015

Bir doğum lekesi. Dört Zamancı. Ben sıradan biriydim. Hayatım boyunca büyük beklentilerim olmadı. Kalabalıkları sevmeyen, sessiz, kendi içine kapanık biriydim. En iyi arkadaşım Essie dışında neredeyse kimseyle konuşmazdım. Kitaplar dünyam, müzik ise sığınağımdı. Ama bir gecede hayatım altüst oldu. Artık zaman doğrusal değil. Günün 25. saatinde, çürümekte olan Kara Delik adlı paralel bir boyutta, başka kimsenin göremediği yaratıklarla savaşıyoruz. Gölgeden, kâbuslardan ve açlıktan doğmuş canavarlarla. Ve tüm bu karanlığın kalbinde açılmak için fısıldayan bir kapı. Ama o kapı açılırsa? Her şeyin sonu gelecek. Biz, Zamancılarız. Dört seçilmiş. Dört zincirle birbirine bağlanmış kader. Ve içimizden biri; dünyanın son umudu, ışığın kendisi. ********** HİKAYEM REKLAM PANOSU DEĞİLDİR. BOŞUNA YAZMAYIN SİLİYORUM. ☆ ZAMANCILAR ADINDAKİ İLK VE TEK HİKAYEDİR.

ŞİMDİ TAM VERSİYONU PROFİLDE: "Lütfedilmiş (GDS)" ☆ 4 KİTAPTAN OLUŞAN GİZEM DİYARI SERİSİ'NİN İLK KİTABIDIR. "...gün başkaydı Lütuf Diyarı'nda; Dysis sustuğundan, karanlık olan kayıp mezarından kurtulduğundan ve kahraman sanılan ölüme kovulduğundan bu yana, gün başkaydı... Yakarışlar yeniden yer bulmuştu çaresiz kalmış bedenlerin içinde, huzur yine uzaklaşmıştı uykulardan... ve ölüm... Ölüm yeniden nefesini üflemişti korkulara..." "...öyle ki ağlıyordu, sesi çıkmıyor ancak hıçkırıkları birbirine giriyordu. Öyle ki gülüyordu, tebessüm etmiyor ancak katılıyordu. Lügatında yer buluyordu karanlık, davetsiz bir misafir de olsa, kabul edilmişti ruhuna... Öyle ki yalnızdı, öyle ki yolunu bulacaktı, öyle ki alacaktı o canı, peki ya Barlas?.. Bir parça, ya da bir umutluk an dahi olsa, geriye Barlas kalmış mıydı?.." "... şüphesiz ki yaşananlar bu masalı giderek kara romana dönüştürüyordu..." /* Sona erdiğinde asla pişman olmayacaksınız. Keyifli Okumalar... -2015 / Tamamlandı √-

Amacımız daha güçlü bir insan ırkı oluşturmaktı. İlk başta yaptığımız şeyin insanlık için enerji içecekleri kadar masum bir başarı olduğunu düşünsem de, deney ilerledikçe bilim dünyasının Darth Vader'ı olduğumuza emin oldum. Değiştiricilerin bir tüpü bile atmosfere karışırsa kıyamet kapıda demekti. Benim ve ekibimin bunda payı büyüktü. Allah bizi affeder miydi? Sonunda laboratuvarın önüne gelmiştim. Arabadan indim. Karşımda gördüğüm manzara az önceki sorumu cevaplıyordu. Büyük haber, ben ve iş arkadaşlarım cennetin yakınından bile geçemeyecektik!

(TAMAMLANDI) Yıkılan bir dünya... Ve vampirlerin hüküm sürdüğü bir yeraltı ülkesi... Sepulcrum... Kurt adamların işgalleri başlamışken artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. İki vampir savaşçı büyük bir görev üstlenirken yeraltı tünellerinde onları ummadıkları tehlikeli bir yolculuk bekliyordu. Avcılar... Kurt adamlar... Gri şeytanlar... Yeryüzü Koruyucuları... Cadılar... Ve kendi ırkları, belki de tehlike en yakınlarıydı. Tüm bunların üstesinden gelip görevi başarıyla tamamlayabilecekler miydi? Ya da gerçekten ortada bir görev var mıydı? ♧ °Şimdilik sizin kurallarınıza göre oynayalım. Sıra benim oyunuma da gelecek. O zaman benim oyunculuğum gözlerini kamaştıracak ve siz kurtlar dolunayda bile bu ışığı bulamayacaksınız.° ♧ Post Apokaliptik sonrası distopik bir toplumun hikayesidir. !!! Tüm hakları tarafıma aittir.

Vampir Üssü 1 ♧ Şeytanın yolu TAMAMLANDI Gölge'nin hayatındaki en büyük sırları öğrenmesinin vakti geldi. Aşk sarmalı, parçalanmış cesetler, iğrenç gerçekler, macera, kan emen vampirler, büyük sırlar, tutku, kahkaha, aksiyon, suçlama, dostluk ve kaosun kol gezdiği bu hayatta Gölge'nin başı büyük dertte. ...ASIL OYUN ŞİMDİ BAŞLIYOR... 👉01/01/2017👈

Ben Gece. Karanlığın tek kızı Gece. Ailemde ki herkes farklı ve alışılmadık isimlerle tanınır. Kimse gerçek isimlerimizi bilemez, bu yasaktır. Gerçek isimlerimiz bizler doğduğumuzda zihnimize kazınır. Bilinmesi gereken isimlerimiz, ailemiz tarafından daha sonradan koyulur. Çünkü düşmüş bir meleğin gerçek ismini bilirseniz, hayatının sonuna kadar ona hükmedebilirsiniz. Burada, her sokakta tanırlar beni. En pis sokaklarda ismimin yankılandığını ve insanların titrediğini görebilirsiniz. İnanması güç ama, yıldızlar bile beni görünce daha az parlar, onlar bile çekinir benden. Bir bakışım durdurur Dünya'yı. Bir fısıltım susturur herkesi. Yani anlayacağınız, ben Gece. Karanlığın tek kızı Gece. ----Cenneti hiç görmemiş bir melek, gerçekten melek olabilir mi?----

~~TAMAMLANDI~~ 18 yaşını doldurmasına günler kalan Olivia, tam anlamıyla cadı olmak için kendisine bir kasaba belirlemeli ve hayatının 1 yılını bu kasabada geçirmeliydi. Olivia, seçtiği kasabada güçlerini gizlemeli, normal bir insan gibi yaşamalıydı. Peki bu mümkün olacakmıydı? Olivia; sinirlerine hakim olmakta zorluk çeken,haksızlığa asla tahammülü olmayan, güçlerini kullanmaktan keyif alan, kendi doğrularını yaşayan genç bir kızdı. Bu kuralın onu çok zorlayacağını bilsede elinden birşey gelmezdi. Melez bir cadı olan Olivia, güçlerinin sınırı olmadığının farkındaydı. Ancak dikkatli olması gereken tek şey güçleri değildi, GÖZCÜ'lerde vardı. Gözcüler, yüzyıllardır cadılarla sürdürdükleri savaşlardan ağır kayıplar vermiş, artık iyi cadıların olabileceği inançlarını kaybetmiş ve gün geçtikçe güçlenmiş bir ırktı. Güçlerini ateşten alırlardı. Soğuk onlar için cadılar kadar tehlikeliydi.

'Mara' ismi annesinin ona tek hediyesiydi. İsminin anlamı acı olsa da, annesi ona bambaşka bir amaçla vermişti bu ismi. Her seferinde bir şeytan olduğunu vurgulamak için... Babası ise ona Angelina derdi çünkü o babasının meleğiydi. Ama Mara ne annesinin söylediği gibi bir şeytan, ne de babasının söylediği gibi bir melekti. O Anahtardı. Cehennemin Anahtarı... Anahtar serisi 1. Kitap: Anahtar 2. Kitap: Mühür 3. Kitap: Araf 4. Kitap: Mahşer