Kavuşamadığı prensinin ardından ağlak gözlerle bakan o deniz kızı hikâyelerini unutun. Çünkü gerçekle yakından uzaktan hiçbir ilgisi yok. Bu sadece onları zayıf, duygusal ve güçsüz birer mitolojik varlık olarak düşünmeniz için bilinçli olarak yaratılmış bir yanılsamadan ibaret. Gerçek şu ki; binlerce yıl içinde av ya da avcı oldular. Ancak hiçbir zaman o masallarda bize anlatıldığı gibi duygusal bir prenses, yardıma muhtaç bir kadın, ya da sulu gözlü mitolojik yaratıklar olmadılar. Suda ya da karada fark etmez, onlar için bir tehditseniz eğer avlanırsınız ve kesinlikle acımazlar. Tıpkı biz insanların da binlerce yıldır onlara yaptığı gibi. İnsan teknolojisi takip edilemeyecek bir hızla gelişirken, bir süre sonra onların pençelerine karşı, insanların kalın çelikten makinaları vardı. Denizkızları için daha da korkuncu olanıysa; insanların artık modern tıptaki gelişmeler yüzünden onlara sadece değerli pulları için değil, ölümsüz bedenleri için de ihtiyaçları oluşuydu. Ta ki büyük tufana kadar... İşte gelişmiş teknolojiye olan bağımlılığımız ve doğa ile oynamamızın sonucu buydu. İklimsel değişiklikler, küresel ısınma, buzullardaki erime, deniz seviyesindeki artış... Ve kimsenin bunu bir tarafına takmaması başlarda sadece onların işine gelmişti. Ancak sonra insanların bir şekilde hayatta kalabildiğini öğrendiler. Hatta öncekinden çok daha tehlikelilerdi. Üstelik tüm bu olan bitenlere çoktan Tanrılar ve Tanrıçalar da dâhil olmuştu. Deniz kızlarının lideri ve bir Tanrıça olan Semiramis'in kızı Alina, kendisini tüm bu olayların ortasında bulduğunda, aslında kim olduğuyla ilgili bile hiçbir fikri olmadığını anlar ve kendisini; ailesini, dostunu ve düşmanını tekrar sorgulamak zorunda kaldığı bir fırtınanın içinde bulur. Üstelik karşısındaki düşmanlar, Tanrıların bile müdahale etmekten kork

Genç kız duyduğu inleme sesi ile kapıya baktı. Sanki bir canlı, can çekişiyor gibiydi. Umursamadı. Tüm insanlardan nefret ediyordu. Kum torbasını yumruklamaya devam edecekti ki bir ses daha duydu. Uluma sesi. Kaşlarını çattı. Orman yolunda yaşadığı doğruydu ama burada daha önce hiç kurt görmemişti. Veya da uluma sesi duymamıştı. Adımlarını kapıya çevirdi. Yavaş ve ağır adımlar ile kapıya yürüdü. Eskimiş tahta parçasını kapının kolundan yukarı kaldırdı. Kapının kolunu aşağı indirdi. Gıcırdayarak açılan kapının arasından baktı. Görünürde birşey yoktu. Tam kapıyı kapatıp geri dönecekti ki kesik bir nefes sesi duydu. Kahverengi gözlerini aşağı indirdi. Gördüğü şey ile dudakları aralandı. Kapıyı sonuna kadar açtı ve yere eğildi. Kapısının önünde uzanan kahverengi tüylü kurdun, boynundan sırtına kadar uzanan geniş yaraya hafifçe dokundu. Hayvan, masmavi gözlerini kıza çevirdi. Kıza muhtaçmış gibi bakıyordu. Yardıma ihtiyacı vardı. Daha fazla dayanamadı. Gözlerini açık tutmak için ettiği mücadele de kaybetti kurt. Mavi gözleri ağırca kapandı.

Bildiğiniz tüm kurt adam hikayelerini unutun. Valeri'nin dünyası küllerinden yeniden inşa edilirken tanıkları sizler olacaksınız. Daha fazlasını öğrenmek mi istiyorsun? O zaman vakit kaybetme, kahveni ve en sevdiğin atıştırmalığını al. Rahat bir koltuğa yerleş. Bu serüvene başladığında bırakman zor olacak ! #1 Mitoloji 08.02.2020 #1 Kurtadam 15.03.2020 #1 Dünya 01.04.2020 #1 Mistik 06.04.2020 #1 Dünya 07.04.2020 #1 Gençkız 15.05.2020

BU9012BC On dokuz yaşında, hayatı yalanlarla süslü, güzel, zeki ve cesur bir genç kız. Ettiği intikam yemininin esiri, etrafına korku salan, güçlü ve sevgisiz bir adam. Birbirinden tamamen farklı bu iki insanın yolu bir intikam planı sonucu kesişiyor. Yanlış anlamalar, düşmanlıklar, karşılıklı yalanlar ve her şeyin ortasında birbirine tutunan iki düşman... Hayatta sevdiğiniz herkes size yalan söylemişse ve düşmanınızdan başka doğruları söyleyen kimse yoksa ne yapardınız? Elizabeth Anna Barnes için de durum böyleydi. Onun artık bir ailesi yoktu ve kaderi, ailesini yok edip onu esir alan adamın ellerindeydi. Jamie MacDougal, korkusuz İskoç lordu ve düşmanlarının andığı ismiyle Kara MacDougal... Yıllardır tek istediği İngiliz düşmanından intikamını almaktı ve bunun için kader, hiç beklemediği bir anda karşısına fırsat çıkardı. Planlarını uygulamak için Elizabeth'e ihtiyacı vardı ve bu kızla uğraşmak ordulara diz çöktüren adam için hiç kolay olmayacaktı. 1315 yılının Britanya'sında bir İngiliz leydi ile ona düşman bir İskoç savaşçının hikâyesi...

Ebru ; 23 yaşında , güzel alımlı ve bunun farkında olan bir kızdır. Bir sabah uyandığında odasında üç kapı görür. Biri banyoya açılır, biri salona çıkar. Peki, ya diğeri. Ebru merakla yataktan kalkarak üçüncü kapıyı açar. İçeride çok güzel bir oda bulur . Merak ederek içeri iki adım atar . Kapı birden arkasından kapanır. Ebru arkasını dönünce kapıyı göremez.Kalbi korkuyla atmaya başlar. Bir el koluna dolanır. Korkuyla arkasını dönen Ebru karşısında 25 yaşlarında gibi görünen yakışıklı sert yüz hatlarına sahip bir adam görür. Başını yukarı kaldırıp erkekçe başını sallayarak selam verir. Ebru baktığı yere bakınca yüzü belli olmayan uçan bir cisim görür ''Teşekkürler, bu seferki gerçekten güzelmiş.'' '' Neredeyim ben '' diye sorar Ebru korkarak. Karşısındaki adamın sağ dudağı kıvrılır. '' Buradan çıkış yok güzelim.''Eliyle etrafı gösterir.'' Burası, EJDERİN YUVASI'' 20.01.2020-BAŞLANGIÇ

Bu bir Asker kurgusudur. Wattpad hali ve Kitap hali yayında. Bildiğiniz bütün asker hikayelerini unutun bu hikaye bambaşka. Gamzeli ve Kurt'un hikayesi. ❤ "Başında Aşk" serisinin Kurt ve Gamzelinin hikayesidir. Dağ Başında Aşk / Kurt ve Gamzeli Nöbet Başında Aşk / Semih ve Mihrem Silah Başında Aşk / Uğur ve Menhus & "Güzel seviyorsun," dedim gözlerine bakarak. "Güzeli, güzel seviyorum," dedi. İnsan yeni bir hikâyeye, biriyle tanışarak ya da yeni bir yere giderek başlarmış. Benim hikâyemde ikisi de vardı. Gittiğim yeni şehirde tanıştığım adamla hikâyem başladı. Teğmen Emre Kurt... Zümrüt yeşili gözleri beni her defasında büyülüyordu. İçine çekildiğim derin bir kuyuydu sanki. O derin kuyu bende keşfetme isteği uyandırıyordu. Bana doğru attığı her adım bir diğerinden daha güçlüydü ve kaçmamı imkânsız hâle getiriyordu. Sonunu göremediğim o kuyuya gözlerimi kapatıp, kendimi bırakma isteğim gün geçtikçe artıyordu. Askeriyede öğretmenlik yapmaya başladığımda, başıma geleceklerden bihaberdim. Abimin de görev yaptığı bu askeriyedeki öğretmenlik görevi, içerideki haini bulmam için bir araçtı. İçimizde, kapalı kapılar ardında, ihanet eden biri vardı. Açtığım her kapı bir diğerine çıkarken; o kapılardan birinde onu bulmaktan korkuyordum.

Orta Dünya'nın en kanlı savaşı yeni bitmiş, elflerin en büyük düşmanı Mornor güçsüz düşerek kabuğuna çekilmişti. Gücünü kazanması için tek bir kişi gerekiyordu ona. Her şeyden habersiz genç bir dişi elf. Elda.

Kapak Tasarımı : Sofirella- (Teşekkür ederim :) ❀❀ Berfin ile Karan küçüklükten beri yan yanaydı. Kendileri de dahil kimse onları ayrı düşünemezdi. Bunda kötü bir şey de yoktu. Herkes gibi onlarda birbirilerine en fazla dost/kardeş gözüyle bakıyordu. Ama sonra her şey değişti. Yaşları büyüdü, vücutları gelişti ve ikisi bambaşka insanlar oldu. Sonra aralarında arzunun kıvılcımları çaktı, yandı ikisi de, küller savruldu etrafa. Ama bu olamazdı. Karan, ailenin küçükken yanına alıp oğulları yerine koyduğu kişiydi. Karan bunu Berfin'in babasına, Hasan Olcaylar'a yapamazdı. Çünkü onların gözünde bu iki kişi kardeşti. Karan'a Berfin'i gözü kapalı emanet ederdi ailedeki herkes. Ama Karan onları hayal kırıklığına uğratıp Berfin'i arzulamıştı. Şimdi sorun şuydu, ya bu küçüklüğünden beri tanıdığı, kendisinden daha iyi bildiği kadına karşı duyduğu arzuya engel olmayacak, yaşayacaktı Berfin'i; ya da ailesi saydığı insanları hayal kırıklığına uğratmadan yok sayacaktı aralarındaki kıvılcımı. Adam ne yapması gerektiğini biliyordu ama nasıl yapacağını, karakterini ezbere bildiği kadının vücudunu da ezberleme ihtiyacını nasıl dizginleyeceğini bilmiyordu. O konuda kafası karışıktı adamın. Eli kolu bağlıydı... ❀❀

Bir kar yağar ince ince Komandonun hali nice Bir operasyon var bu gece Vur vur dağcı komando Vur paraşütçü komando (Komando Marşı) **** ATEŞOĞLU aşiretinin varisi,üçüzlerin en çatlağı,lafını esirgemeden konuşan,kimseye eyvallahı olamayan ve en önemlisi kendini Vatanına adamış korkusuz bir asker..Bayrağını seven,milletine saygı duyan,özgürlüğü ve bağımsızlığı uğruna hiç düşünmeden canı verecek mavi bereli.. Mirhan ATEŞOĞLU.. Namı değer koçmar.. Bir diğer adı ise Kartal göz..

-Yarım kalmış bir hikâyedir. Bunu bilip ona göre başlamanızı tavsiye ederim. "Belime dolanmış kolları hareket ettirmemeye çalışarak tek hareketle döndüm usulca. Kalbimin kanatları gösterişli bir şekilde çırpındı. Güzel yüzü tam karşımdaydı işte şimdi. Altı yıldır hiç bıkmadan izlediğim, bedensel olarak asla yaklaşmaya cesaret edemediğim.. En acısı da gözlerinin rengini bile bilemediğim adam şimdi yanımda alıyordu en derin nefeslerini. Gece mavileri yanımda kapanmıştı sakince. Oysa ki şimdi gözlerinin içinde dönen her tonu, ara sıra arasına serpiştirdiği siyahları en iyi ben biliyordum. Onun kirpiklerini bile tek tek sayacaktım ben hayatımdaki en büyük uğraş buymuş gibi."