Proje Ivy,kıyameti başlatan salgının yarattığı yıkıcı etkiyi azaltması ve yeni bir toplum düzeni kurulması amaçlanan bir projedir. Ve bu projenin en değerlileri Ekstra adındaki seçilmiş kişilerdir. Ekstralar üstün güçleriyle yeni kurulan şehir Togram'i korumak için savaşmaktadırlar... Tek yapmaları gereken şehri korumaktır. KEŞKE BU KADAR KOLAY OLABİLSEYDİ. Proje Ivy toplum üzerinde oynanan siyasi bir oyunun sahnelenen kısmıdır ve devletler artık ölen insanlar yerine ülkelerinin sınırlarını genişletmek için savaşmaktadırlar. Ekstralar ise hayatları ellerinden alınmış,bir avuç gençtir. Peki bu güçlerin gelecek nesillerle nasıl bir bağlantısı olabilir? Claire Williams sadece bir Ekstra. Ama bu gerçekleri öğrenmek isteyen tek kişi olduğu anlamına gelmiyor. Togram yıkılıyor. İkinci kıyamet kapıda. Peki düşmanınız bir "izole" ise,onu nasıl öldüreceksiniz ki? "Gelecekte isyan ışığını parlatanları yetiştirebiliriz." **** 07.08.2016 Bilim Kurgu'da #7 29.07.2016 Bilim Kurgu'da #5 25.07.2016 Bilim Kurgu'da #4 *** Perspektif2016 Yarışması Kazananı ***

Pasifik sularının derinliklerinde, insanlara görünmeyen, suyun ruhuna sahip yaratıklar yaşardı, bir vakitler. Kin tutamayan, intikam nedir bilmeyen, masum su cinleriydi bunlar. İnsanlardan biri su halkına ölümü getirdiğinde içlerinde intikam ateşi yanacak ve suyun ruhu dahi bu ateşi söndürmeye yetmeyecek... Bedel ödetmek için insan suretine giren bir su cininin, iki farklı dünya arasındaki eşi görülmemiş bir savaşa dönüşecek esrarengiz hikayesi, aynı zamanda imkansız bir aşka yol açacaktır.

Bir kız düşünün. Onu yaşıtlarından ayıran tek özelliği farkındalığının yüksek olması. Bu farkındalığın ona hissettirdiklerini tahmin edin bir de. Düşünceleriniz arasına, bu kızın kışları sürekli yağmur yağan bir şehirde yaşadığını da ekleyin. Şimdi de genç kızın, her öğle arası, kimsenin olmadığı okulun kamelyasında kulağında kulaklıkları ile kitap okuduğunu düşleyin. Düşlediniz mi? O zaman bir çocuk düşünün tam da şu an. Bu kıza, onu duymadığını bile bile sürekli bir şeyler anlatan bi' yabancı... Tuhaf çocuk... Peki, bir gün bu kızın kulaklığı bozulur da kız yabancının anlattıklarını duyarsa ne olur? Bu hikâyede ben varım, sen varsın, o var. Biz var mıyız, siz var mısınız ya da onlar var mı, bilmem. Tek bildiğim yalnızız. Tekiliz. Tekiz. Farklıyız.

''Edrian, alacağın cezanın ne olacağını kestirebiliyor musun?'' Edrian, dudakları hafifçe yukarı kıvrılırken düz bir sesle yanıt verdi ''Umursadığım söylenemez.'' Konsey üyeleri onun lakayt tavırları karşısında öfkelenseler de sakinliklerini korumayı başardılar. Aralarında en yaşlıları olan adam ellerini önünde birleştirerek hafif öne eğildi ve dikkatlice Edrian'a baktı. ''Bedenin ve ruhun bir kürenin içinde hapsolacak ve sen insanların dünyasında kurtarıcının gelip seni özgürlüğüne kavuşturmasını bekleyeceksin.'' 🍷 [ibangtanyou & illegalbiryazan ortak yapımıdır] 🍷 ⚰️ 250419

Kaçmaya devam etsem bile, Bir yalan tarafından yakalanıyorum! 30042018 ・ 30042019 🌊 ibangtanyou ~ illegalbiryazan ortak yapımıdır 🌊 (Kapak tasarımı @wizardestina'ya aittir.)

Güneş batarken sedyenin üzerinde duran telefonumdan bildirim sesi gelince birkaç saniye telefonuma boş boş baksam da tekrar dışarı çevirdim bakışlarımı. Ama ardı ardına mesajlar gelince ayaklanıp telefonumu elime aldım ve bilinmeyen numaradan gelen mesajlara baktım. Kimden: +905********* Karşıdan karşıya geçer gibi sev beni! Önce bana, Sonra bana, Sonra yine bana bak:) Bu da neydi böyle? KİTABIN BAŞLIĞINDAKİ YAZIM HATASI BİLEREK YAPILMIŞTIR. AYRICA REKLAM YAPANLARIN YORUMLARI SİLİNECEKTIR.

Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?

*Profesör gittiğinde tekrardan dönüp arkadaşlarıma baktım; Karan, Ashley, Chris, Anya ve Daniel... Hepsi farklı ırktan, farklı millettendi. Her ne kadar Fersina bunların tümünü yok etmiş olsa da... Fakat bunların hiçbirinin önemi yoktu. Ne farklı ırktan olmaları, ne de bir Mavi olmaları... Her biri tıpkı ırkları gibi farklı özelliklere sahipti ve bundan dolayı bir nevi birbirimizi tamamlıyorduk. Birbirimize sarılırken o an hiç olmadığım kadar tüm güzel duyguları hissetmiştim. Âdeta bir yemin gibiydi bu yaşananlar. Birbirimizi korumaya resmî olarak söz verdiğimiz an, işte bu andı. Ve biliyordum ki bu güzel duygulardan birisi de, sevgiydi. Çoğu zorlukların üzerinden de bununla kalkacaktık. Sevgiyle. - Yeni bir insan türü geliştirildi, onlara 'Maviler' dendi, Ve yine Mavileri yaratanlar, kurallar koydular; onları insanlardan uzak tutup bir okula hapsettiler. Ta ki kral, onlardan biriyle evlenip kuralları bozana kadar. Bir amaç uğruna bir araya gelmiş grup... Amaçları ise, prensesi korumak ve onu hak ettiği tahta ulaştırmaktı. *** "Unutma, zıtlıklarla yaratılmış bu evrende iyilik olduğu sürece kötülük de daima peşinde olacak." Yayınlanma Tarihi; 20.02.2018

Bir akıl hastanesinin bahçesine kendi elleri ile ördüğü salıncağın üzerinde büyüdü. Mevsimler geldi ve geçti, güneş doğdu ve battı, gece yandı ve söndü... Büyüdü ama büyütülmedi. Kız kardeşi uğruna akıl hastanesinin dört duvarına hapsoldu ve üçüncü bir şahsiyet tarafından zulüm gördü. İzbe adımları kanlı avuçları ile onu zifir yangını ela gözlü bir adamın alacakaranlığına devirdiğinde, onu fark etti. Alacakaranlığın içinde yanan gözleri, zifir yangını bir elaydı. Yanan harelerin kudreti, zemherirdi. Ela gözlü adamın sahip olduğu gözler; cehennemin yanan soğuk ateşi kadar buzdu, o buzun yaktığı kadar da yangındı. Yandı, yakıldı ve yaktırıldı. Üçüncü bir şahsın cinayetleri ve gazapları şeytana pabucunu ters giydirerek onları çıkmaz bir labirente hapsettiğinde, o hâlâ ölümün önünde diz çökmüş değildi. O, kız kardeşine canını feda edebilirdi. Onun uğruna her yol mübahtı. Onun uğruna öldürürdü, ölürdü. Onun uğruna ibadet de ederdi, günah da işlerdi. Karam Viran, Karal Delhin'e; o labirentin çıkmazında tosladığında, çocuk yanı çalınmış bir adamın karanlığı karanlığına denk düştü. Kefene girecek bedenleri, Toprağına düşecek yağmurları, Mezarına işlenecek tarihleri, Bir ölümle kaderlerini alınlarına yazmıştı. Karanlığı karanlığına denk düştüğünde, bir kader aydınlanabilir miydi? Ya da her şey, bir kör kuyudaydı da birbirlerinde gördükleri bir serap mıydı? "Çocuk yanı çalınmış kimseden merhamet bekleyemezsin." Q 20 TEMMUZ 2016

Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.