Dazai miał w sobie coś, co mimo, że było wkurzające, to do niego przyciągało. Przez cały czas, gdy Chuuya go widział, to miał go ochotę po prostu wywalić z restauracji, ale... dlaczego tego nie zrobił ani razu? czyli Dazai codziennie przychodzi do restauracji, w której pracuje Chuuya, zagaduje go na milion tematów i z...
- Kim chciałbyś być, gdybyś nie był w mafii? - Chciałbym być marzycielem, widzieć coś poza tymi schematami mroku i światła. A/N: wprowadzone zostało kilka poprawek, tak dla waszej wiadomości
Porzućmy fabułę mangi "Bungou Stray Dogs". Przenieśmy to wszystko w trochę inne okoliczności. Dazai zna Chuuyę od liceum. Wtedy założyli dwu osobowy zespół grający na szkolnych uroczystościach. Jednak po wzięciu udziału w Japońskim "Mam Talent", w którym podbili wiele serc, i skończeniu szkoły zaczęli grać zawodowo...
Reszta/dodatki na https://diashiro.blogspot.com Młody inkub zawsze brał do serca radę siostrzyczki, by przed każdym stosunkiem sprawdzać nić przeznaczenia, bo jeśli prześpi się z kimś, do kogo jest połączony, na pewno czeka go rychła śmierć. Ale jak można logicznie myśleć, kiedy słania się na nogach z głodu i do tego...
Ubi sunt (łac. „gdzie są") - skrót łacińskiego pytania retorycznego Ubi sunt qui ante nos fuerunt? („Gdzie są ci, którzy byli przed nami?") używany na określenie literackiego motywu przemijania, marności świata i tęsknoty za przeszłością. Było poważnie, a teraz do rzeczy: (Zabawa zaczyna się po kilku pierwszych rozdzi...
Soukoku jest super~ Znajdziesz tu one-shoty, poradniki, arty, memy i wszystko, czego potrzebuje fan, by przeżyć ;) Jeśli znasz „Ubi Sunt"... to tutaj masz jakby kontynuację, ale nie do końca.
"Doszedł z imieniem Demona na ustach. Potem te usta Demon wycałował, nie przestając swoimi cytować Szekspira. Dazai pozazdrościł szaleńcom ich pociągającej rzeczywistości, która zewsząd napierała na ściany ich małego światka, nie rozrywając ich, a jedynie wypełniając odizolowaną przestrzeń. Byli jej władcami, siebie s...
Reszta/dodatki na https://diashiro.blogspot.com "Każdy jego ruch był wyuczony do perfekcji, szlifowany każdego dnia, by w końcu podczas konkursu olśnić jurorów i publiczność. Sam wymyślił choreografię, jego ciało mogło poruszać się bez woli, bo mięśnie zapamiętały każdy gest. Wszystko było dopięte na ostatni guzik i n...