Düzenleniyor • Dostluktan doğan düşmanlığın, düşmanlıktan doğan dostluğun, ölümden doğan yaşamın, yaşamdan doğan ölümün izi. Var olan ve yeni oluşacak düşmanlık.... Düşmanlar arası kapışmalar ve alınan intikamlar... Vazgeçmek güzeldi ama vazgeçmeye çalışmak büyük bir hataydı. Bu aşk beni ölüme götürdü, ölümün kıyısından döndürdü. Herkesi teker teker kaybettim ve kazanmak bir oyun değil ölümle yaşam savaşıydı.

Yaşadığım hayatımın en kötü ve en korkunç geceleri olan günler yaşadım. Hani birşey için üzülürsünüz de birdaha geri getirmek isterseniz de birdaha onu eski haline getiremeyeceğinizi anladığınız gün yıkılırsınız. Ve o anı "hayatımın en korkunç ve en kötü günüydü" diyerek hatırladığınızda kötü olursunuz. Çünkü insan ister istemez geri dönmeyen şeyleri zamanla bile olsa unutamıyor. Ve düşünün aradan neredeyse 11 yıl geçiyor. Ve o acı hâlâ içinizde ilk günkü gibi taze bir şekilde için için ağlıyor. Benimde böyle birşey. Hani küçükken bir şeker istersiniz de babanızın parası olmadığı için alamazsınız ya ne kadar üzülürsünüz öyle değil mi? Ve ne kadar da zengin olsanız bile o hüzün kalbinizde âdeta bir yara izi olarak kalır...~ İçindekiler; #+18 #şiddet #katil #ACIMASIZLIK #yetim #hapis #polis #intihar #müebbet #kavga ********

Yoğun cinsellik içeren hikayedir.!! Lütfen rahatsız olacak olanlar okumasın!! Sıradan bir hayatı olan genç kız... Arkadaşları ile eğlendikten sonra fuhuş çetesi tarafından kaçırılır. Hiç tanımadığı ve herkesin karşısında korkudan titrediği bir yer altı liderine satılır. Genç kız bu adama itaat edecek mi yada ölümü pahasına kaçacak mı? +18 içerikler bulunmaktadır. Fiziksel ve psikolojik şiddet, argo içeriklidir. Hikaye bir fuhuş çetesinin eline düşüp pazarlanan kızın yaşadıklarını anlatıyor. Hoşlanmayanlar okumasınlar lütfen.!!

Ellerimi göğüslerimin üzerine kapamak, bacaklarımı birbirine geçercesine bastırmak ve kendimi tüm bunlardan sakınmak istiyordum. En çokta ondan... Bir tür bela gibiydi, vebaldi sanki. "Lütfen, lütfen beni rahat bırak." Beni yönetme düşüncesi bile korkunçken az sonra bunu yapmaya başlayacaktı. Belki de çoktan yapıyordu. Göğüslerimin üzerindeki ellerimi bileklerimden yakalayarak sertçe kafamın iki yanından yatağa yapıştırdı. Nefeslerim hızlanırken beyaz tenim gecenin ışığında parıldadı. Bileklerindeki baskısı azalırken ellerini yavaşça çekti. Gözlerindeki tehdit, gözlerindeki korkuyla yakın temastaydı. "Şimdi, ben seni rahat bırakacağım. Sense ellerini benim koyduğum yerden çekmeyeceksin." O itaat etmemi istiyor, oyunbozan... Bacaklarım birbirine yapışmış müsade etmezken, cezamdan korkuyorum. İtaatsizliğin bedelinin korkuttuğu kadar teslim olmanın ağırlığını kaldıramıyorum. Ellerim henüz aynı konumda. fakat az sonrasını kimse tahmin edemeyecekti. *** "Derler ki; bir kargayla göz göze gelirseniz, laneti ömür boyu üzerinizde olur." ***

Ailemin başına gelenleri beni büyüten babamdan öğrendim..... Neden bu şekilde kimsesiz kaldığımı, Aslında var olan ailemden neden uzaklaştırıldığımı öğrendim..... Annem beni korumak için yetimhaneye bırakmıştı. Her hafta beni görmeye gelirdi. Taki yedinci doğum günüme kadar. O günden sonra bir daha annemi görememiştim.... Ben terkedildiğimi sanırken, Ailemi dağıtan kadın yüzünden tek kaldığımı öğrenmiştim. Kendimi, kimliğimi saklamak zorunda kaldım... .......... Bu öykü bir Serçeye ait ........ *** Biri omzuma dokununca gözlerimi açtım. Bana dokunan kişiye baktım. "Iyi misin?" Dedi. Mehmet beyin oğluydu ama ismini bilmiyordum. Kadere bak az önce Ailemin kim olduğunu öğrenmiştim. "Ordan bakınca nasıl görünüyorum. Elini çeker misin." Elini geri çekti ve tam yanıma benim gibi oturdu. "Baban için üzgünüm. Ama katilin kim olduğunu bizde araştırıyoruz." Dedi. "Adın ne?" Diye sordum. "Emir." "Yanıma neden geldin Emir? " "Seni merak ediyordum. Evden çıktıktan sonra seni takip ediyordum." "Neden!" "Dedim ya seni merak ediyorum. Sadece bende değil herkes seni merak ediyor." Elimi tutup bileğimi kendine doğru çevirdi. Serçe dövmemi görünce tebessüm etti. Elimi geri çekip ters bir bakış attım. "Doğru tahmin, Kardeşim sensin." Dedi. İçten sıcak bir gülümseme sundu. "Benim adım Nur. Serçe değil. Seninle de bir bağım yok." Dedim ve Ayağa kalktım. Sürücü koltuğuna geçip arabayı çalıştırdım ve gaza bastım. Ben yolda ilerlerken Emir arkadan olduğu yerden bana bakıyordu. ...

Aşk başıma geldiğinde, anlayamamaktan korkardım hep. Ya anlayamazsam, ya elimden kaçırırsam bu fırsatı diye. Çok gördüm çevremde, "Aslında o gerçek aşkmış ama anlamamışım, elimden kaçırmışım, kıymetini bilememişim." diye anlatanları. Ya ben de kıymetini bilemezsem aşkın diye korktum hep. Herkese nasip olmayan bu duygu, benim başıma da gelir mi diye de çok bekledim. Geldi... Ve anladım ki, aşk gelip seni bulduğunda; o duyguyu fark ediyorsun. Diğerlerinden çok farklı bir his çünkü o. Hiçbir şey yapmana gerek yok. Geride kalan bütün zamanımı, ömrümü, tek bir adamla geçirmek istediğimde gerçekten aşık olduğumu anladım işte. Küçüklüğümden beri evlilik hayalleri kuran kızlardan olmamıştım hiçbir zaman. Ta ki, Gurur'a olan hislerimden emin olana kadar. O an, hayatımın geri kalan kısmını onun eşi, karısı, sevdiği kadın olarak geçirmek istediğimi anladım. Ama o anlamamış galiba. Gitti, başkasının eşi oldu... İşte benim hikayem bundan sonra başladı.

Körkütük sarhoş bir kız. Bir bar ve yaşanmaması gereken bir gece. Adamın tek istediği, tenine yüz sürdüğü kadınla sevişmek. Asla daha fazlası değil lakin hep daha fazlası.

Hedeflerine kavuşmuş ebelik okuyordu idal. Hayalleri ve hedeflenir o kadar bağdaşık ve güzeldi ki herkes onun mükemmel bir ebe olacağını ve harika hayat yaşayacağını düşünüyordu. Karşısına Azad Ağa çıkıp koskoca konağa hapis edene denk. Bilmiyordu idal, nasıl kurtulacağını?, nasıl bu adamın saplantılı aşkını yok edeceğini? Düşünüyordu; bir gün, bir gün herşey çok güzel olacak! Hikayeden kesitler: -Bırak Azad Ağa bırak. Masumiyetimi beyaz bir çarşafa leke olarak yansıttın. Özel hissettirmedigin gecenin karanlığına hapsettin beni. . . . -Karar verildi. Nikahlı olarak Azat Şan ile evli olan idal Şan, nikâh düşmesi ile ailesinin yanına gidecek. Azad ağa ise Tordu aşiretinin büyük kızı zelal ile nikahlanacak. Yakın zamanda ise Şan aşiretine bir torun verecek. Dağılın! . . . -Karıcığım nereye gidiyorsun böyle? O kendini bir halt sana aşiret seni buraya yollamış olabilir ama sen her yerde benimsin. Duydun mu? Bu Ankara sana şehir bana mahalle lan! Duydun mu? . . . . Azat Ağam, idal Hanımağam intihar etti. . . . . Başınız sağolsun ağam. Idal ılgın tarafından yazılan bır hıkaye. ××××× Hikayede cinsel içerik olan bölümler vardır. Belirtilicektir. İstemeyenler okumayabılır. ×××××

Doğum gününden sonra, kardeşiyle eğlenmek için konsere giden bir genç kız... Fırtına yüzünden iptal olan konserden eve dönmeye çalışırken, kendini bir anda hiç bilmediği bir yerde bulursa... Ve bu bilmediği yerden, evine dönecek hiçbir yolu olmasa... Kendisini yabancı hissettiği bu şehirde, tüm bunlar yetmezmiş gibi, aklını karıştıran ve tüm yolları kendisine çıkaran gizemli bir genç adamla karşılaşırsa... Neler olur?

"Kardeşlerine dokunmalarına izin vermeyeceğim, Ayperi." Genç kızın gözlerinde parlayan umut ışığıyla kalbi sıkıştı Atahan'ın. Az sonra söyleyeceklerinden sonra meftun olduğu gözlerdeki umudun yavaş yavaş solmasını izlemeye yüreği el vermiyordu. Daha söylemediklerinin ağırlığıyla gücü azalmıştı. Geniş sırtını kıza çevirip derin bir nefes çekti içine. "Tek bir şartla!" "Ne isterseniz yaparım Atahan bey. Yeter ki beni kardeşlerimden ayırmalarına izin vermeyin." Dedi titreyen sesiyle. Hırpalanmaktan yırtılan elbisesi ve yara bere içinde olan bedenine rağmen iki kardeşine de sıkı sıkı sarıldı. Her ikisi de az önce yaşadıkları saldırıyla sus pus olmuşlardı. Kardeşlerinin gözlerinde gördüğü korkuyla içi yandı. Onları zalim amcalarından korumak istercesine sıkı sıkı sinesine bastırdı. Dış kapının daha sert yumruklanmasıyla korkuyla kardeşlerine daha çok sarıldı. Amcalarının bağırış seslerini duymamak için kulaklarını kapatmak istiyordu Ayperi. Hıçkırık sesleri Atahan'ın kulağına gelirken hissettiği vicdan azabıyla gözleri doldu. Avucunu yumruk yapıp ısırdı tüm hırsını çıkarırcasına. "Karım olmanı istiyorum!" Ortama bomba etkisi yaratan sözlerle her ikisi de sarsıldı. Bu sefer odada ikisinin sert soluk sesleri yankılanıyordu. Ayperi şaşkındı, Atahan ise darmadumandı. Çaresiz bir kızı sırf duygularını tatmin etmek için kendine mecbur bırakmıştı. Yaptığının adice olduğunu biliyordu ama ilk kez yüreğine yerleşen bu aşkı, kaybetmek istemeyecek kadar bencil bir adamdı. Burnunu dikleştirerek devam etti sözlerine, "Eğer benimle evlenmeyi kabul edersen amcalarının Kars'ın sınırlarından girmelerine bile izin vermem."