3 kız, saf ve masum. Güneş: 20 yaşında. Üniversiteye gidiyor. Annesi ve babasıyla yaşıyor. Sidal: 22 yaşında. Tıp öğrencisi. Hayata pozitif bakan saf ve masum biri. Ailesini trafik kazasında kaybetmiş, hayatın acı gerçekleriyle küçük yaşta karşılaşmış bir kız. Eslem: 23 yaşında. İşinde oldukça başarılı bir mimar. Zeki, inatçı. Ailesinden ayrı yaşıyor. 3 erkek arkadaş, sert ve acımasız. Araf: 24 yaşında acımasız bir mafya. Ailesini bir trafik kazasında kaybetti. Ailesinden ona sadece küçük kardeşi Aras kaldı. Acımasız, sert ve duygusuz. Rüzgar: 24 yaşında. Dışarıdan bakınca sert ve acımasız. Aslında iyi yürekli, naif bir mafya. Ailesiyle arası bozuk biri. Esat: 23 yaşında. Hayatı takmayan, yeri geldiğinde çapkın yeri geldiğinde acımasız bir mafya. Murat Bey'in tek varisi. ZAMANI DURDURAN MAFYALARIN AŞKINI OKUMAYA HAZIR MISINIZ?

"Adios amigo." Söylemeyi en çok sevdiği cümlelerden biri olmuştu her zaman. Arkasında bıraktığı cesetlere bakarak söylerdi bu iki kelimeyi ve yüzündeki gülümsemesiyle uzaklaşırdı. Nedeninin ne olduğunu sorgulamadan yerine getirdiği emirler yüzünden ölen onlarca insanın hepsine söylemişti. Kısa bir zamanda nam salmıştı. Acımasızlığıyla, yalanlarıyla, mükemmel saklanışıyla ve elbette ardında bıraktığı cesetlerle. Şu ana kadar her emri sorgusuz sualsiz yeri ne getirmiş ve en ufak bir hata yapmamıştı. Ama ne yazık ki bu durum değişecekti. Sonunda biri, gözlerini açacaktı. * Toplantı odasına girmeden kıyafetimi son kez düzelttim ve derin bir nefes aldım. Heyecanlı sayılmazdım onlarla tanışacağım için ama insanların bir kadın olduğumu öğrendiklerinde verdikleri tepkiyi izleyemeye bayılıyordum. Kapıyı yavaşça itip içeri girdim ve onlarla karşılaştım. Ama en önemlisi, onunla. Hayatımda bu kadar yer edineceğini ve gözlerimi açacağını bilmeden etkileyici bakışlarımı göndermiştim o gözlere. Hemen de çekmiştim. İçeridekiler bana anlamadan bakarken hafif sıska genç adam yanıma geldi ve yüzümdeki sırıtışı genişletecek cümleyi mırıldanarak karşımdaki adamların ağızlarını açık bıraktı. "Tanıştırayım, Kurşun." Akıllarından geçen soruları biliyordum. Bu kadar ceset buna mı ait? O nasıl bir katil olabilir? O meşhur Kurşun, bir kadın mı?

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Merhabalar , Bu sıradan bir aşk değil size mucizeyi anlatacağım. Sizden sadece benim dünyama ve mucizeme tanıklık etmenizi rica ediyorum. Eşlik etmek isterseniz sizi bekliyorum. Gelin beraber yaşayalım ... Bu bizim romanımız olacak benimle kal...

•| Bayan Bakıcı 1 |• ... Biri somurtkan suratıyla, gülmek için gerilmeyen dudaklarıyla ve en önemlisi iyileşmeyen gözleri, bacaklarıyla yaşadıklarından dolayı geldiği durumdan kurtulmak istemeyen bir inatçı... Diğeri ise her daim gülümseyen yüzüyle, ağlamayan gözleriyle, deli dolu hayatıyla ve en önemlisi hayatını belirlediği hedeflere göre yaşayan ve başarmadan vazgeçmeyen bi diğer inatçı... Levlâ ve Can ikisi birbirinden deli ikisi birbirinden inatçı. Can gülmemek, yürümemek ve görmemek için inat ederken, Levlâ da okulu bitene kadar yani dokuz ayda onu iyileştirmek için inat ediyor. Bakalım bu iki inatçının hangisinin inadı diğerine boyun eğecek... Not: Bol miktarda şarkı ve az miktarda küfür gibi argo kelimeler içermektedir... Başlangıç Tarihi: 25 Ekim 2016

•| Bayan Bakıcı 2 |• ... Aşık ve kıskanç bir eş... Levlâ Eşini kaybetmekten korkan koca... Can Yersiz, patavatsız konuşan kardeş... Cem Ve işini seven, kovulmak istemeyen bir asistan... *** Can'ın geçirdiği kazadan kim sorumlu peki? Boşboğazlık edip, sonuçlarını tahmin etmeyen, Cem mi? İşinden kovulmak istemeyen ve bunun için yanlış bir yola başvuran, asistan mı? Yoksa orada durup kocasını dinlemeden giden Levlâ mı?... *** Can'ın annesi bu kazadan Levlâ'yı sorumlu tutup onun üstüne giderse... Ve Masal'ı da vermeyip Levlâ'yı evden göndermek isterse... Levlâ hem kocasını hem de kızını kaybetmeyi göze alamayıp Masal ile birlikte kaçarsa... Peki ilk aşkı, sonsuz sevgisi olan kocası? *** Çaresiz ve kimsesiz hissettiği bir anda karşısına çıkan eski bir tanıdık... Ona yardım elini uzatarak hem Levlâ'ya hem de Masal'a evini açarsa... Sonra aklına yatkın olacak bir kaç cümle ve birazda cesaret eklerse... Levlâ bir başkasının kimliğine bürünüp kocasına tekrardan bakıcılık yaparsa... *** İşler bu defa daha fazla karışıyor! Bir çok işi tek başına göğüslemek zorunda kaldığı yetmezmiş gibi birde onu duyup duymadığından emin bile olamadığı kocasını hayata yeniden döndürmeye çalışıyor! Üstelik daha minik bir kızı var! Peki haberi bile olmadığı bir minik mucizesi daha varsa...? Ya yine yalnızca dokuz ayı varsa... *** Not: Bol miktarda şarkı ve az miktarda küfür gibi argo kelimeler içermektedir... *** Başlangıç Tarihi: 4 Mayıs 2017

Yeraltı dünyasının kalbi Kapan. Tüm pisliklerin kaynağı. Kaçak dövüşlerin ev sahibi. Asi'nin evi. Tüm hayatı. Yaşama şansı. Ne kadar şanssa artık. Yeraltı dünyasının yenilmez asi kızı. Taki o geceye kadar. Bir kaç saatte tüm hayatını değiştirecek bir maç. Kazanmak mı? Kaybetmek mi? *** "Geçmişinden kurtulabilir misin? Ağzımdan dökülen kelimelerle beraber gözlerimi açıp bedenimi çevirdim. Suratıma bakarak bir kaç saniye düşündü. Yüzünde bir pişmanlık sezmiştim. Derin bir soluk alıp bıraktı. "Kurtulmak istesek bile kurtulamayız. Bizler geçmişimizle var olur ve geleceğimizlede var olmaya devam ederiz. Gözlerini üzerime dikip konuşmuştu. Konuşurken söylediklerinin doğruluğuyla canım sıkılmıştı. Evet geçmişten kurtulamazdık ama ne bilim işte başkasından ağzından bu sözleri duymak... Yine sessizliğime gömülmek amaçlı araziyi seyredip parmaklarımla oynamaya başlamıştım. Bu sefer o konuşmuştu "Peki pişmanlıklarımız?

"Bak şu simsiyah giyinmiş olan varya ismi, Siyah.Grubun lideri.Hakkında fazla bir şey bilinmiyor. Ama kimseyle yatmamış hatta öpüşmemiş bile. Bu yüzden gay olduğu söyleniyor!" dedi Buse.Siyah'a dönüp iyice inceledim. Ama bu haksızlık, bu kadar yakışıklı biri gay olamaz! "NE GAY Mİ? "diye bağırdım. Sesli düşünmemin yanında, bir de bağırmıştım. Ne kadar akılsız olduğumu düşünmeye vakit bulamadan, onunla göz göze geldim.Çok kötü bakıyor, hapı yuttuk! Herkes bana bakarken bir anda ayağa fırladım. Çetenin yanından geçerken , kolumu tutulmasıyla sessizce küfür edip arkamı döndüm. "Kimmiş gay olan?"dedi sert ve tok sesiyle. " Kimse..hiç kimse!"dedim sesimin titrememesine sevinerek. "Sana kim dedim!"diye dişlerinin arasından konuştu ve hala tuttuğu kolumu sıktı.Ben de Demet Alaca isem kendimi asla ezdirmem! O masum , ezik kızlardan olamam. Kolumu bir hışımla çekip konuştum. " Sensin gay olan.Herkes aynı şeyi söylüyor ama yüzüne yemiyor tabi. Sen ga-"dernek dudaklarımda hissettiğim dudaklar ile sustum...

Bir adam var; nefret dolu, hırs dolu, geçmişinin mahkumu yaşayan. Bir kadın var; hayat dolu, huzur dolu, sabır dolu geleceğine tutunarak yaşayan. Hayalleri ölmüş biri, hayalleri olan birine aşık olursa ne olurdu ki? ''Kapak tasarım busra_ari <3''

İşte oradaydı... Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım. O kadar güzeldi ki... Bir papatya gibi kırılgan ve narindi. Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu. Şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. O dolgun dudakları loş ışıkta bile âdeta bir güneş gibi parlıyordu. Ona baktıkça bedenimdeki yangın beni iyice sardı ve içimden geçenleri yakarırcasına söyledim: "Yakıyorsun, Zeynep! Alev alev, cayır cayır yakıyorsun!" & Kokusunda can bulduğum, sen benim uçurumum olacaksın... Yayınlanma tarihi: 17 Aralık 2017