MAFYANIN NEFESİ... Düz yolda ilerlerken gecenin karanlığını izliyordum.Ay bize yukarıdan göz kırparken yıldızlar etrafımızı sarmıştı... Derin bir nefes alırken gözüm Aras'a kaydı oda benim gibi ilerliyordu.Gülümsedim.Onun gibi birini kazanacak ne yapmıştım? Birden ayağı taşa takıldı tam düşecekken kendini toparladı.Dağ gibi adam gidiyordu resmen.Önümde az daha bir mafya yere yapışıcaktı! Kıkırdadım.Bakışları ban dönerken yerinde durdu.Bende durup ona döndüm "Aras düşseydin çok gülerdim varya."deyip güldüm.Bana bir adım yaklaştı ve saçlarımı kulağımın arkasına tıkıştırdı.Kulağıma doğru eğildi ve nutkumun bile tutulacağı sözler fısıldadı kulağıma "GÜLMEN İÇİN DÜŞERDİM..."

Nefesi kesildi. Kalp atışları hızlandı. En kötüsü ise; yine kasıklarında tatlı bir sızı dolandı. Bu adam farklıydı. Bu adamın zümrüt yeşillerinin siyaha çalacak kadar koyulaşması bile muazzamdı. Bu adam tehlikeliydi. Ama bu adam arzuydu. Bu adam kırmızıydı.