Merhaba! Wattpad'e hikaye mi bulamıyorsunuz. Ya da okuduklarınız cringe mi burda cringe yok kardeşim. İnanmıyorsan önerdiğim hikayeleri oku anlarsın nasıl olduğunu. Neyse çok lafı uzattım. Hadi kütüphanenize ekleyin hikaye kalmayınca bakarsınız;) İlk 80-90 bölüm texting önerisi diğer bölümler normal hikaye şu anda güncel olarak da normal hikaye paylaşıyorum. Kitap Kapağı: @Rengarenk9898

→tamamlandı Unutmayın, bizler sizin en sevmedikleriniz. Nedensiz yere kötü bildikleriniz.

23.01.2018 Macera #2 (TAMAMLANDI) ALTI ÜSTÜ BİR AJAN BASILDI! Tüm internet kitapevlerinde bulabilirsiniz... Her insanın hayatında bir dönüm noktası vardır değil mi? Ve bu tür noktalar hep önemli olaylar sonucunda doğar veya gelişir. Ama Gizem'in hayatı hiç de önemli olmayan hatta neredeyse çok sıradan bir olay sayesinde değişti. Her şey camdan kendi yansımasına bakarken fark ettiği o tuhaf ışıkla başlamış ve ailesinin hayatı boyunca kendisinden sakladığı sırları öğrenmesi ile devam etmişti. Peki sonra ne olacaktı? Artık kimseye güvenmiyordu. Kendisine bile. Öğrendiği sırlarla rağmen normal hayatına devam mı edecekti? Yoksa ailesinin izinden mi gidecekti? Hem en kötü ne olabilirdi ki? Altı üstü bir ajan olacaktı sadece. Öyle değil mi? Belki bu işe yalnız girişseydi bu sorunun cevabına evet diyebilirdik. Ama hayatına değer verdiği birisi girince ajanlık o kadar da kolay olmayabilir. ***** Hayat ne kadar tuhaf değil mi? Sabah eşyaları kamyona nasıl taşıyacağımın endişesi ile uyanıyorum, akşam ise nasıl hayatta kalabileceğim ile ilgili türlü fikirler üreterek uyuyorum.

"Acıdan geçemeyen kadının, acısı bitemeyen adamla; kırık dökük sevdası." Kendini bilmez bir gecede, ay tamda göğün bağrında uyuklarken başladı her şey. Kader; dizleri yaralı bir kızı, dudakları kan kokulu bir adamın koynuna sardı. Yitirdiği hafızasının ardından, hiç bilmediği bir adamın elini tuttu. Geçmişi hatırlamaya çaba gösterdiği her an kendiyle ilgili bilinmezlere daldı. Adam her an köşe başındaydı, soluğundaydı ve ne parmağındaki yüzük, ne de hatırlamadığı geçmiş bu ihtirasa mani olamadı. Oysa ki şeytanın ini, adamın köşesi kıvrılmış zihniydi. Kadın adamın cehennemiydi; saf ateşin koynu, zemheri kışın soluğu.

© Tüm Hakları Saklıdır. '' Aras!!! '' diye bağırdım boğazım acıyana kadar sağıma soluma kuşkuyla bakarken. Şuan tam olarak bilinmezlik içindeydim. Nerede olduğumu bilmiyordum. Etrafıma baktığımda gördüğüm tek şey ağaçlardı. Ve artık korkmaya başlamıştım. Tekrar avazım çıktığınca onun adını haykırdım. '' Aras!!'' Her ne kadar boğazım acısa da kendi kendime mırıldanmaya başladım. '' Nerdesin be çocuk. Korkuyorum artık. '' Bu sefer '' Aras!!'' diye bağırıp hemen peşine yine bağırarak ekledim.'' Bak oyun yapıyorsan çok kötü olur çık artık!! Hangi akla hizmet dağın bir başında ona kızıp arabadan iniyorsam. Eve gidince trip atsaydım nolurdu sanki. Kendi kendimin başımı derde sokacaktım burada. Duyduğum çıtırtıyla '' Kim var orda?!! '' diye bağırdım. Eve vardığımda bir kaç gün sesim çıkmayacaktı sanırım. Kendimi bağırarak baya bir yıpratmıştım ve boğazım yanıyordu. '' Aras sensin dimi? Çık artık bak yeterince korktum zaten. '' bu sefer bağırmamıştım. Bağıracak gücüm kalmamıştı. Çıtırtıların artmasıyla artık çalıların arkasında Aras'ın değil de başka birinin ya da hayvanın olması fikri daha gerçekçi geldi. Duyduğum korkuyla koşmaya başladım. Baya bir koştuktan sonra elimi bir ağaca yasladım. Derin derin soluklar almaya başladım. Son kez '' Aras!! '' diye bağırmıştım ki arkamdan bir el ağzımı kapadı. Bir kaç kez çırpınmama rağmen elinden kurtulamadım. Ama yine de çırpınmaya devam ettim. Ayaklarımı geriye doğru savurup dizine tekme atmaya çalışıyordum. Arkamda ki şahıs çırpınmama kızmış olmalı ki beni yere fırlattı. Gözleri mi kapatmadan önce gördüğüm tek şey geçen gün Aras'ın kavga ettiği Ediz'di. Gerisi karanlık... -------------------- Bazen karanlık en büyük aydınlıktır. - Aras Akar

(Kaktüs ve Lavinia'nın devam kitabıdır) Kanayan kalpler için mutlaka bir çözüm vardır. Önemli olan yaralarımızı bağlayan bir eş bulabilmekte. Aslı içinde kendine zarar veren bu aşktan kurtulmak için doğduğu, büyüdüğü yeri bırakır, dostlarını bırakır, ta ki içindeki acı dinene kadar... Allah kulu için hep açık bir kapı bırakır. Bakalım Aslı bu kapıyı bulabilecek mi? Bulduysa da açacak mı?

Amy, normal, sıradan, hatta gayet sıkıcı bir kızdır. Ta ki, kendisinden garip şeyler yapmasını isteyen CIA'e bulaşana dek. Yapması gereken tek şey, bahsettikleri kişiyle her gün vakit geçirmek, ona arkadaşı gibi yanaşmaktır. Casusluk yapacağı kişi kendisini sinir eden, dalga geçen, ukala biri olsa bile. Amy, tek kuralı ihlal eder; "işe duygularını karıştırma!"

''Senden sadece beni bırakmamanı istedim. Yanımda olmanı istedim. Çünkü sen farklıydın.Kalbimde ritim değişmesine,sesimin titremesine,saçma sapan gülümsememe sebep oluyordun.'' ''Geri döndüm işte. Yine yanındayım. Bırakmadım seni.'' ''Beni bıraktığın gibi, geri döndüğünde aynı bulacağını sanıyorsan sanma, çok saçma.'' ''Sen hala aynısın. Değişmediğini biliyorum. Hala bana aitsin. Ve ben, benim olanı asla kaybetmem.''

Arkamı dönmemle duvara dayanmış olan ve beni kurtarmak için dayak yemiş bulunan çocukla göz göze gelmem bir olmuştu. Çocuk hafiften sırıtırken dayanmış olduğu duvardan kendini çekti ve bir adım yaklaşıp konuşmaya başladı. "Güzel vuruyorsun." "Seni ilgilendirmez." "Spor filan mı yapıyorsun?" "Sanane." "Ayıp oluyor ama. Sonuçta seni kurtaran bir çocuk var karşında." "Banane." "Adım Çağan." *** 'Adım Çağan'... İşte bu cümle ile başladı onların hikayeleri. Tek bir cümle ile başlayan bir hayat, tek bir cümle ile bitebilir mi? Peki kısa görülen bir yaşam, sonsuz olabilir mi? İki kişinin arasında geçen bu konuşma onların kabuslarını hem başlatıp, hemde bitirmişti. Bu masal tadındaki kabus hem gerçek hemde sahteydi. Belki kısaydı ancak her zaman devamını getirdi. Sizin de kafanız karıştı değil mi? Bir hikayede bu kadar tezatlık fazla geldi belki. Ama bu hikaye imkansızın peşinden giden bir serüvendi. Çabuk biten hayatlara karşı yeniden doğanların hayatları, asla bırakmam diyenlerin bir süre sonra vazgeçtikleri aşkları ve... Yeniden yok olan umutların tekrar tekrar doğması. Belki de bu hikaye siyah ve beyazın değil, kırmızı ve mavinin aşkı.