Sessiz
"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."
Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir...
"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana...
İnsanların Hoşuna Giden Huzur Verici Ve Güldürmeye Çalışsan Sıradan Bir İnsan
~her geminin sığınacak bir limanı olmalı fırtınalı denizlerde Küçük bir ateşböceği büyük bir karanlığı aydınlatabilir miydi? Aydınlatırdı ama yanında Kahraman'ı olursa.. Peki ya o Kahraman, vahraman olursaydı? O zaman da aydınlatabilir miydi ateşböceği o büyük karanlığı? Lise Devriyesi'nden ilham alınmıştır. Ama farkl...
''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geç...