||Druga część książki "Inna". Czy musisz czytać pierwszą, aby zacząć tą? Raczej nie powinno być to przeszkodą.|| I nawet śmierć nas nie rozłączy...Prawda? Leila i Nevra byli razem szczęśliwi. Jednak nic nie trwa wiecznie. Ich radość się zapadła. Wampir został sam. Wilczyca? Ona nie żyje. Zabili ją. Jednakże nikt nie wie dlaczego, w jaki sposób, ani kiedy. Zniknęła tak po prostu bez śladu. Chłopak postanowił się dowiedzieć. Zaznać spokoju wiedząc jak zginęła jego ukochana, ale chwila. Skoro nic nie wiedzą o jej zabójstwie to może ona żyje? W końcu nikt nie znalazł jej ciała. Może jest jeszcze szansa na prawdziwe szczęśliwe zakończenie? Serdecznie zapraszam! ♥ Okładka - @pseudolis123

- Zabij go! Zabij! - krzyknął z tyłu wściekły głos Ja jednak nie byłam wstanie zrobić nic, poza patrzeniem na swoje ręce i ubrania. Były całe we krwi. Krwi tych, którzy codziennie w mniejszy lub większy sposób spędzali ze mną czas. I teraz miałam zabić jeszcze jego, ale...No właśnie. "Ale". Przez wiele lat, żyłam w nienawiści do osób, które były odpowiedzialne za śmierć mojej matki i teraz...gdy wreszcie mam ku temu doskonałą okazję nagle się waham. Dlaczego? Przecież z mojej ręki życie utraciło tyle stworzeń i istot, więc dlaczego mam problem z wbiciem noża w plecy jednemu wampirowi? 💫Opowiadanie w trakcie poprawy💫

-Leila? -Hmm? - lilowe oczy wciąż wbite były w pergamin przed nią, mdły blask kwiatu oświetlał delikatnie rysy jej twarzy. Spojrzałem w gwiazdy ponad nami. -Nienawidzę cię. -A ja ciebie, ty obłąkany elfie - odpowiedziała równie lekko, jakby mówiła o pogodzie. -Głupi człowiek. -Rasista. -Psychopatka. -Egoista. -Przechowaj to dla mnie - przesunąłem w jej stronę srebrną szkatułę. Wzięła ją w ręce i obejrzała z każdej strony. -Co to? -Część mnie należąca do ciebie. Powinienem podarować to Ewelein, ale nie mnie tym dysponować - podałem jej kluczyk. Otworzyła szkatułę i spojrzała na mnie z niedowierzaniem. -Ezarel... to... -Zadbaj o nie, bo ja już nie mogę. Historia pisana z perspektywy Naczelnego Żartownisia Eldaryi- wrednego elfa rasisty, który tak naprawdę może nie być aż takim wrednym rasistą, nawet, jeśli tak się wszystkim przedstawia. Trochę romansu, trochę komedii, miodu, sarkazmu, łez i okruchów życia - wszystko to posypane szczyptą magii. Garścią. Całym wiadrem. Ezarel gra elfa, którego ludzie wolą unikać. Do dnia, w którym pojawia się Leila -kamień, który trafia bezpośrednio w minimalną rysę w masce - i ta zaczyna pękać, nie patrząc na usilne starania elfa by ją na powrót skleić. https://www.facebook.com/ezarelowaszkolkasarkazmu/ - Ezarelowa Szkółka Sarkazmu na Facebooku! Znajdziesz tam wszelkie informacje o opowiadaniu, dodatki i sceny, które zostały napisane ale nie wykorzystane w opowiadaniu - zapraszam! 11.06.17 - #112 w kategorii Fanfiction - dziękuję :3 http://katalog-blogow-eldarya.blogspot.com - spis FF o Eldaryi Pełna okładka: http://orig04.deviantart.net/d965/f/2017/091/e/d/ezarel_and_leila___fanfiction_cover_v

* Książka związana z grą Eldarya.* ||Nevra|| *Po rozdziale 17 są lepsze dialogi :) Wcześniejsze będą poprawiane podczas korekty* ***Z góry przepraszam za pierwsze rozdziały, które są napisane dosyć...chaotycznie. Jest to moja pierwsza książka i na początku nie ogarniałam XD*** Jest to historia o szesnastolatce, która trafia do magicznego świata. Leila, bo tak ma na imię główna bohaterka trafiając do Eldaryi zaczyna nowy rozdział życia. Dziewczyna na samym początku jest poniżana oraz wyśmiewana. Pomimo tego wszystkiego odnajduje się w tym dziwnym świecie. Nastolatka chroni mieszkańców za wszelką cenę. Z chęcią pomaga innym, ale nie daje sobie wejść na głowę. -Część historii- Niebo zrobiło się całe czarne i powoli pojawiały się pierwsze gwiazdy. Cała nasza trójka była zmęczona. Głównie Akio dzięki, któremu tu w ogóle jesteśmy. Będąc już prawie na miejscu zwolniłam. Szliśmy powoli patrząc się w gwiazdy. Puściłam grzywę konia, aby ten mógł spokojnie iść. W końcu wiedział, którędy. Odchyliłam się do tyłu opierając się o tors wampira. Ten tylko mnie przytulił. Nie przeszkadzało mi to tak jak zwykle. Czułam się....bezpiecznie. Akio się zatrzymał kiedy dotarliśmy na miejsce. "Jeszcze chwila i odzyskam głos." Zeszliśmy z ogiera i podeszliśmy do jeziora do którego spływał wodospad. Usiedliśmy przy nim, a shaukobow ułożył się niedaleko. -Jeszcze chwila i odzyskasz głos. Cieszysz się, prawda? -uśmiechnął się- -...-pokiwałam głowa entuzjastycznie- Popatrzyłam w niebo. Zza wodospadu zaczął wyłaniać się księżyc, który naprawdę miał barwę fioletu. Kątem oka widziałam, że Nevra robi to samo. Wgapia się w to cudowne zjawisko. Czekając, aż księżyc ustawi się nad jeziorem wraz z wodospadem oparłam głowę o ramię wampira. --- Zapraszam do czytania ♥ Okładka- @pseudolis123 ||ZAKOŃCZONE||

Yarnam - miejsce opanowane przez wiele okrutnych bestii. Wszędzie czuć odur zmasakrowanych i rozkładających się ciał. Po drogach miasta walają się odcięte części organizmów tamtejszych istot a najgorsze akty przemocy i tortur są tutaj na porządku dziennym. NIKT nie jest tu bezpieczny. Miejsce nie nadające się na dom prawda? Tu was zdziwię! To odrażające i niebezpieczne miasto od najmłodszych lat jest domem LauHu, deamona. Wychowana od najmłodszych lat w tym mieście nauczona jest zabijać bez wahania się i bez wyrzutów sumienia. A gdyby tak przenieść daemona? LauHu zostaje wysłana z odrażającego i wymagającego stałej czujności miasta, do spokojnej i bezpiecznej Kwatery Głównej osadzonej w Eldaryi. Musi sie przystosować do nowego dla niej otoczenia i schować agresywną naturę w kieszeń. Uda jej się to? Kogo pozna w nowym miejscu? Jakie uczucia będą jej towarzyszyć? Przekonajmy się! Obiecuję, że nie będziesz żałować! Uwaga! Książka oparta jest na grze przegladarkowej Eldarya oraz na grach Bloodborne i Dark Souls. Jeżeli nie przepadasz za krwawymi opisami, nie sięgaj do tej lektury! ~ Opis yiumisay Ps. Mogą pojawić się przekleństwa. A w przypadku scen +18 rozdział będzie oznaczany.